Γιούλικα Σκαφιδά: Η εξομολόγηση για τον γιο της – «Δεν ήρθε τυχαία, το επεδίωξα φυσικά»

Δυο μήνες μετά τη γέννηση του γιου της, η Γιούλικα Σκαφιδά, μιλά για το πως έχει αλλάξει η ζωή της και τις σκέψεις που κάνει για το μέλλον του. 

Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Real life και τη δημοσιογράφο Χρύσα Κακιώρη, η Γιούλικα Σκαφιδά, παραδέχεται πως της έχουν δημιουργηθεί κάποια ιδιαίτερα συναισθήματα, αλλά και τον προβληματισμό της για το πως θα αντιδράσει αν στο μέλλον ο γιος της, τής ζητήσει να πάρει μηχανή.

Πώς θα περιέγραφες την αλλαγή που έφερε στη ζωή σου η μητρότητα;

Δεν έχει αλλάξει κάτι επί της ουσίας, γιατί είναι μόλις δύο μηνών το μωράκι, ούτε μπορώ να πω – επειδή δε θέλω να είμαι κλισέ – ότι μου έχουν δημιουργηθεί κάποια ιδιαίτερα συναισθήματα. Είναι μία σχέση που περιμένω να χτιστεί σιγά-σιγά. Αυτό που έχει αλλάξει, της ελάχιστες φορές που δεν είμαι σπίτι, είναι ότι σκέφτομαι τι κάνει τώρα και μου λείπει. Σκέφτομαι “τι κάνει τώρα;”.

Είναι ένας μικρός έρωτας ή μάλλον ένας μεγάλος!

Ναι, απλώς περιμένω να εξελιχθεί. Υποψιάζομαι ότι θα γεννηθεί ένας μεγάλος έρωτας και ανυπομονώ να ξεκινήσει!

Όταν τον κοιτάς, τι σκέφτεσαι;

Τώρα, πολύ πεζά, θα πω ότι σκέφτομαι αν μου μοιάζει και πως μπορεί να είναι ως ενήλικας. Προσπαθώ να τον διαβάσω, τώρα αυτή γκριμάτσα τι σημαίνει; Πεινάω; Nυστάζω; Θέλω να αλλάξω την πάνα μου; Σκέφτομαι, αυτός ο άνθρωπος τι θα κάνει; Τι θα γίνει; Φαντάζομαι πράγματα, και αυτό είναι ένα πολύ ωραίο παιχνίδι, έχει πλάκα. Έχω χαρά, πάντως και ευγνωμοσύνη που ήρθε στη ζωή μου, γιατί δεν ήρθε τυχαία, το επεδίωξα φυσικά.

Σε απασχολεί τι γονιός θα είσαι; Τι θα κάνεις σωστά ή τι λάθη θα κάνεις;

Πολύ και έχω διαβάσει πολύ, αλλά είναι σαν τα επαγγέλματα, που πας στη σχολή και μαθαίνεις τα πάντα στην θεωρία, αλλά τη δουλειά θα την μάθεις στην πράξη. Περιμένω στην πράξη να δω τι πρέπει να κάνω από όλα όσα διάβασα. Έχω άγχος και αγωνία, φυσικά. Έχω αγωνία αν θα καταλαβαίνω τι μου λέει, αν θα έχουμε αυτό το μεγάλο χάσμα, γιατί δεν είμαι και εγώ μικρή, 20 χρονών, είμαι 40, έχουμε αρκετά χρόνια διαφορά.

Εγώ έγνοια τι κόσμος θα είναι αυτός, όταν θα είναι μεγάλος, τι επαγγέλματα θα υπάρχουν τότε, αν θα μπορώ να τον βοηθήσω. Η ανιψιά μου λέει ότι σπούδασε Αρχιτεκτονική Δεδομένων και δεν έχω ιδέα τι σημαίνει αυτό. Έχω έννοια αν θα μπορούμε να συνεννοούμαστε σε βάθος και αν θα είναι τυχερός, σίγουρα. Τώρα, αυτές τις μέρες σκεφτόμουν ότι, αν μου ζητήσει μηχανή, τι θα κάνω και πως οι γονείς μου επέτρεψαν να έχω μηχανή από πολύ μικρή. Έχω κάνει μία λίστα με σχολεία, δε σας κρύβω ότι έχω κάνει τέτοια, αλλά κυρίως με απασχολεί πως θα είναι τα πράγματα όταν θα είναι ενεργός πολίτης, αυτό με προβληματίζει.

Αλλά έχω δώσει μια υπόσχεση, θα κάνω ό,τι μπορώ για να είναι ο κόσμος του πιο απλός και κατανοητός, χωρίς αδικίες και χωρίς πολίτες δύο ταχυτήτων, όσο γίνεται.