Giusy Ferreri: Μιλάει αποκλειστικά στο TLIFE για την εμφάνισή της στον τελικό του X Factor, για τον Θοδωρή Μαραντίνη και το νέο της album!

Την ρώτησα, λοιπόν, αν θα ήθελε να βρεθεί και πάλι στη σκηνή με το δυναμικό συγκρότημα ή με κάποιον άλλον Έλληνα καλλιτέχνη. “Είναι κάτι που με αφορά πολύ, οι συνεργασίες με καλλιτέχνες από άλλη χώρα”, απαντά και αναφέρει πως θα ήθελε μελλοντικά να κάνουν μαζί με τους Onirama ένα τραγούδι.

Μπορεί στην Ελλάδα να μην ξέρει πολλούς καλλιτέχνες αλλά όταν την ρωτάω για διεθνή ονόματα έχει μία τεράστια λίστα. Ειδικά σε αυτούς που θαυμάζει. Δύο από τα πρώτα ονόματα που της έρχονται στο μυαλό και με τα οποία θα ήθελε να συνεργαστεί είναι η Pink και ο Nick Cave.

“Το τραγούδι μου δίνει τη σκέψη με ποιον θα το πω και όχι τόσο το άτομο”, μου εξηγεί για να τονίσει το ρόλο ενός κομματιού στην ενδεχόμενη συνεργασία.

Όσον αφορά για τη συνεργασία της στη σκηνή του X Factor, υπογράμμισε τον πολύ καλό φωτισμό του show που δημιουργεί ένα ατμοσφαιρικό περιβάλλον! Κάτι που είναι πολύ θετικό και για την ψυχολογία των παικτών.

Η Giusy είχε βγει δεύτερη στο X Factor της δικής της χώρας, το 2008, οπότε γνωρίζει καλά τα συναισθήματα των παικτών του μουσικού show. Πριν έρθει στην Ελλάδα, μας αποκαλύπτει, είχε δει πολλά βίντεο στο YouTube για να έχει μια εικόνα και την εντυπωσίασαν πολλές γυναικείες φωνές. Ξεχώρισε και τη Νωαίνα αφού της έκανε εντύπωση το χαρακτηριστικό μουστάκι.

Αν γυρνούσαμε το χρόνο πίσω, θα ξαναπήγαινε στο X Factor; “Εννοείται θα το ξαναέκανα. Ζούσα και ήμουν στη μουσική και πριν από αυτό. Είχα κάνει ήδη ένα επιτυχημένο τραγούδι. Την ώθησε και την αναγνωσιμότητα που μου έδωσε το παιχνίδι δεν θα μπορούσε να μου τη δώσει τίποτα άλλο για να προχωρήσω”, μου λέει και συμπληρώνει πως θα το πρότεινε σε κάθε νέο καλλιτέχνη αλλά σε όποιον είναι ανοιχτόμυαλος και έτοιμος να μπει στους κανόνες ενός τέτοιου παιχνιδιού.

Η ίδια μέχρι τα 20 της δεν θα έμπαινε στη διαδικασία να το κάνει, μου εξηγεί. Μέχρι τότε ο χαρακτήρας της ήταν πιο κλειστός και έγραφε διαφορετικά κομμάτια, λιγότερο εμπορικά για τα ιταλικά δεδομένα. Στη συνέχεια όμως, λόγω ωριμότητας, ανοίχτηκε και ήρθε η σωστή στιγμή. “Αυτό που ζω τώρα, η αναγνωσιμότητα, μου δίνει περισσότερες επιλογές παρά με περιορίζει”, τονίζει.

Τον εαυτό της δεν θα μπορούσε να τον δει σε κάτι άλλο πέρα από την τέχνη. Ακόμα κι αν δεν ασχολούνταν με τη μουσική, μου αποκαλύπτει πως θα ήθελε να ζωγραφίζει. Αν δεν ηταν λίγο τεμπέλεα, μου λέει αστειευόμενη, κατά τη διάρκεια των σπουδών της, θα είχε γίνει ψυχολόγος. Το τραγούδι είναι όμως η μεγάλη της αγάπη. Γι’αυτό και ασχολείται με αυτό αποκτώντας μια ευρύτερη παιδεία. Γράφει μουσική και έχει μάθει να παίζει μουσικά όργανα. Θεωρεί σημαντικό για έναν τραγουδιστή εκτός από το ταλέντο να έχει και γνώσεις στη μουσική.

Βέβαια, θεωρεί τον εαυτό της ερασιτέχνη οργανοπαίχτη παρόλο που έχει κάνει 4 χρόνια μαθήματα πιάνου και είναι αυτοδίδακτη στην κιθάρα. “Προτιμώ να παίζουν πραγματικά καλοί μουσικοί από τα να παίζω εγώ όχι καλά”, μου λέει γελώντας.

Στη δική της ζωή, η μουσική μπήκε από πολύ μικρή ηλικία. Όταν ήταν παιδάκι ζητούσε στους δικούς της να την πηγαίνουν σε μουσικούς διαγωνισμούς και στα 13 της έκανε την πρώτη της μπάντα. Μέχρι τα 18 της είχε αλλάξει 6 μπάντες γιατί της άρεσει πολύ η ροκ φάση και αυτή η ζωή γενικότερα.

Οι επιλογές της ήταν πάντα πιο ροκ; “Το ροκ και όλα τα 90s που είχαν αυτό το grunge ήταν αυτό που μου άρεσε. Και επέλεγα πάντα τραγούδια αντρών ακι όχι γυναικών για να ερμηνεύσω”. Παράλληλα με αυτά τα μουσικά γούστα που ήταν τα δικά της, είχε μία καθηγήτρια που έκανε blues και εμβαθύνανε σε αυτό και έγινε κι αυτό άκουσμά της κι ας είναι η ίδια πιο ροκ.

Έχει κάποιο καλλιτέχνη ως πρότυπο; “Πολλούς! Η μεγάλη μου αγάπη ήταν και ακόμα είναι ο Freddie Mercury. Η δεύτερη λατρεία μου είναι η Linda Perry. Έπειτα αγαπώ την Billie Holiday, την Bessie Smith, την Janis Joplin, τον Jim Morrison, τους Led Zeppelin, τους Muse, τους Franz Ferdinand, τους Editors. Από τους πιο pop μου αρέσει η Pink…”. Με δυσκολία σταματάει τη λίστα της.

Την ρωτάω όμως για μία άλλη καλλιτέχνιδα που πολλά media την ταυτίσει μαζί της. Την έχουν χαρακτηρίσει ως η “Ιταλίδα Amy Winehouse” και φυσικά πριν μου απαντήσει χαμογελάει, με συστολή. “Με τιμά πάρα πολύ αυτό αλλά είναι και βαρύ τίμημα να πρέπει να συγκτιθεί με έναν τέτοιο καλλιτεχνη γιατί ήταν μοναδική. Μέσα σε πολύ μικρό διάστημα έκανε τόσο αισθητή παρουσία και έσκισε δισκογραφικά. Καταλαβαίνω ότι κάπου λίγο φωνητικά έχουν κάτι κοινό αλλά έχουμε τελείως διαφορετικές προσωπικότητες”, μου εξηγεί.

Όταν γράφονται πράγματα για εκείνη και κυρίως ειναι αρνητικά πώς το αντιμετωπίζει; “Η πρώτη μου αντίδραση είναι να προβληματιστώ αν ισχύει αυτό που αναφέρει η κριτική. γενικά θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί δεν μου έχουν γράψει πολλά αρνητικά. Ίσως στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου μου έγραφαν για το image μου.”

Πώς φαντάζεται τον εαυτό της σε μερικά χρόνια από τώρα; “Θέλω να πιστεύω ότι θα είμαι χαρούμενη και ότι αυτό που θα έχω κάνει θα έχουν αποδώσει. Παραπάνω από αυτό δεν μπορώ να σου πω πώς με φαντάζομαι”. Ένα ακόμα που θα ήθελε για το μέλλον είναι να έχει μάθει αρκετές ξένες γλώσσες. Μου αναφέρει τα ελληνικά, τα ισπανικά και τα ολλανδικά.

Της λέω ότι τα ελληνικά είναι πολύ δύσκολη γλώσσα και συμφωνεί συμπληρώνοντας πως είναι εντελώς διαφορετική γλώσσα σε σχέση με τα αγγλικά και πως καμία λέξη δεν σε παραπέμπει σε κάτι που ξέρεις. “Είναι πολύ δύσκολη αλλά πολύ όμορφη γλώσσα”, αναφέρει.

Θα μπορούσε να ζήσει σε κάποια άλλη χώρα εκτός Ιταλίας; “Άνετα φαντάζομαι τον εαυτό μου σε άλλη χώρα. Γενικά είναι, από τα βασικά της δουλειάς μου που μου αρέσουν πολύ. Δεν θέλω να νιώθω δεσμευμένη κάπου. Είμαι λίγο τσιγγάνα. Θα μπορούσα να είμαι από πόλη σε πόλη και να κάνω live.”

Δεν της αρέσει η μονιμότητα, όπως μου υπογραμμίζει. H επιθυμία που έχει είναι να γυρίσει τον κόσμο και να τραγουδάει. Να κάνει συναυλίες από χώρα σε χώρα. Είναι άλλωστε ένα από τα κομμάτια της δουλειάς που αγαπάει πολύ τα live στο εξωτερικό!

Προς το παρόν, ταξιδεύει στην Ιταλία και παρουσιάζει το νέο της τραγούδι. Κάπως έτσι θα περάσει το καλοκαίρι της και στη συνέχεια θα ετοιμάσει το νέο της album.