Γρηγόρης Αρναούτογλου: Αλήθεια το ξέρει ότι συνήθως η αλαζονεία προηγείται της πτώσης;

Για ακόμα μία φορά ο Γρηγόρης μίλησε μπροστά στις κάμερες και βγήκε… παραπονούμενος. Αλήθεια, αλλά όσο κι αν πιέζω τον εαυτό μου να θυμηθεί ποια ήταν η τελευταία φορά που ο Γρηγόρης έκανε δηλώσεις και δεν ήταν παραπονούμενος, δεν τα καταφέρνω!

Βλέπετε, ο Γρηγόρης ανήκει στη κατηγορία εκείνη των εγχώριων τηλε-σταρ που ενώ ο χώρος τους άνοιξε διάπλατα την αγκαλιά του, προσφέροντάς τους τόνους τηλεοπτικής επιτυχίας και χρυσόσκονης, εκείνος ποτέ δεν ήταν ευχαριστημένος, εκείνος ποτέ δεν ήταν χαρούμενος. Η΄ δεν ήταν τόσο ευχαριστημένος ή τόσο χαρούμενος όσο θα ήθελε να ήταν.

Δεν υπάρχει συνέντευξη, δήλωση, τοποθέτηση του εν ΄λόγω παρουσιαστή που να μην είναι έξαλλος με κάτι… Δεν υπάρχει στιγμή είκοσι και πλέον χρόνια που βρίσκεται στο τηλεοπτικό προσκήνιο που να μην έχει… μανούρα είτε με κάτι, είτε με κάποιον. Τόσο; Τόσο που μπροστά του ο «Γκρινιάρης» μοιάζει με… γατάκι.

Αυτή τη φορά δε, του τη… δίνουν τα περιοδικά. Έτσι, τις προάλλες μέσα από το “Happy Day” παρακολουθήσαμε ακόμα ένα παραληρηματικό ξέσπασμά του! Λες και τον έχει πάει κανείς… σούρνοντας να κάνει εξώφυλλο ή του έχει πάρει συνέντευξη με το πιστόλι στο κρόταφο.

Τώρα ,λοιπόν, που η τηλεοπτική εποχή της παχιάς Κλάρας έχει περάσει, τώρα που κατάφερε με την βοήθεια ΚΑΙ των περιοδικών να επιβληθεί στο παιχνίδι του εγχώριου σταρ-σύστεμ, όντας εξώφυλλο σαν το «παιδί φαινόμενο» της ελληνικής τηλεόρασης, σαν το «καλό παιδί» της ελληνικής τηλεόρασης, σαν ο «ιδανικός γιος, εγγονός, αδελφός, κολλητός, σύντροφος» και «πολύφερνος εργένης» της ελληνικής τηλεόρασης, τώρα που οι καριέρες έγιναν και οι εποχές των «χρυσών συμβολαίων» χάθηκαν στη λήθη της κρίσης, ο Γρηγόρης δεν έχει ανάγκη τα περιοδικά.

Συγνώμη που θα τον… σοκάρω, αλλά ούτε τα περιοδικά θαρρώ πως έχουν την δική του ανάγκη. Υπήρξαν πολλά-πολλά χρόνια πριν από αυτόν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν και χωρίς αυτόν, είναι βέβαιο. Τόσο βέβαιο; Που σας το υπογράφω… Θα υπάρχουν χωρίς αυτόν και μάλιστα; Χωρίς κανείς να αντιλαμβάνεται την απουσία του.

Όμως, αφού ο έντυπος Τύπος χαλάει τόσο τον Γρηγόρη, τώρα που θεωρεί πως έχει μεγαλοπιαστεί και πως είναι τουλάχιστον ο Τζίμυ Φάλον της ελληνικής τηλεόρασης, ας ενημερώσει και το κανάλι του, τον ΑΝΤ1.

Ας ενημερώσει το κανάλι του να μην μπαίνει στο κόπο να μας στέλνει δελτία Τύπου και φωτογραφικό υλικό από τις εκπομπές του. Ας ενημερώσει το κανάλι του πως δεν επιθυμεί (και δικαίωμά του είναι δηλαδή…) να υπάρχει προς τον Τύπο καμία ενημέρωση.

Γιατί ενημέρωση δύο ταχυτήτων δεν υπάρχει.Δεν υπάρχει από τη μία μεριά το να βγαίνω εγώ και να σε φτύνω στα μούτρα, αλλά από την άλλη να μην με χαλάει η φιλοξενία, παύλα διαφήμιση της εκπομπής μου, μέσα από τις ιλουστρασιόν σελίδες των περιοδικών.

Και αν δεν ξανά δεχτούμε καμία ενόχληση από το κανάλι του, τότε κι εμείς του υποσχόμαστε πως δεν θα ξανά γράψουμε ούτε το όνομά του. Όμως, ας μεταφέρει κάποιος στο συμπαθή και ιδιαίτερα χαρισματικό Γρηγόρη (γιατί ανέκαθεν πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω πως είναι ένας ταλαντούχος παρουσιαστής που δεν έκανε τυχαία καριέρα στη τηλεόραση, αλλά πως αυτή η καριέρα του άξιζε πέρα ως πέρα…) πως η αλαζονεία συνήθως προηγείται της πτώσης. Είναι αποδεδειγμένο ιστορικά. Αν εμφανίζει συμπτώματα ας το προσέξει!