Ο καταξιωμένος ηθοποιός Γρηγόρης Βαλτινός μιλάει για τη συνεργασία του με τη Ζέτα Μακρυπούλια στο «θέατρο Ιλίσια» της Αθήνας, τις παραστάσεις, την τηλεόραση, τα χρήματα και το άλλο του μισό στη ζωή που είχε την τύχη να βρει εδώ και τρεις σχεδόν δεκαετίες. Όλα αυτά στο κυπριακό περιοδικό Down Town και τον Αλέξανδρο Πρίφτη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εσείς έχετε βρει το άλλο σας μισό;
Σαφώς! Εδώ και 26 χρόνια είμαι μαζί του, έχω κάνει δύο παιδιά και κοντεύουν να κάνουν κι αυτά παιδιά (χαμογελάει).
Μετά από 26 χρόνια, με τις όποιες δυσκολίες και αναποδιές, άξιζε τελικά όλο αυτό;
Πολύ! Κοίτα, οι δυσκολίες οι αναποδιές, οι συγγενείς, οι φίλοι, είναι η ολοκλήρωση. Όσο λιγότερα από αυτά αγγίξεις, τόσο λιγότερες -πιστεύω- εμπειρίες και χαρές αποκτάς. Φεύγοντας από τη ζωή, το ταμείον είναι μείον αν δεν έχεις κάνει παιδιά, φίλους, σχέσεις, αν δεν έχεις ερωτευτεί κι αν δεν έχεις χωρίσει. Αν δεν έχεις νιώσει πόνο, χαρά και αγαλλίαση. Αλλιώς επιλέγεις την ανυπαρξία.
Μετανιώσατε ποτέ, έστω και στιγμιαία, που γίνατε ηθοποιός;
Όχι βέβαια! Μέσα από αυτή την τέχνη γνώρισα τον εαυτό μου, τις ζωές των άλλων ανθρώπων. Μέσα από εδώ αγάπησα και τους γύρω μου. Έγινα πιο συμπονετικός και κατανόησα πολλά. Έτσι κατάφερα να έχω λιγότερο στρες και επιθετικότητα αλλά και άμυνες απέναντι στους άλλους. Πήρα αγάπη από τον κόσμο και επικοινωνία. Πλέον αναλύω πιο εύκολα τις ψυχές των ανθρώπων.
Δεν είχατε όνειρο να κάνετε άλλο επάγγελμα, περισσότερο ασφαλές οικονομικά;
Συνήθως οι περισσότεροι καλλιτέχνες δεν ξεκινούν από τα χρήματα, αλλά από αυτό που αγαπούν. Εγώ ζω από τη δουλειά μου, είμαι ευλογημένος, ζω αξιοπρεπώς. Δεν έβγαλα ποτέ τα πολλά χρήματα. Ο Van Gong πήρε αξία μετά θάνατον και πέθανε μέσα στη φτώχεια και την ανέχεια. Στο θέατρο είναι αλλιώς.
Συνεχίζετε να κοιμάστε ακόμα στο θέατρο;
Α ναι, πολλές φορές! Τώρα πέρασα μία περίοδο όπου έκανα ένα μιούζικαλ στο Μέγαρο Μουσικής «το δώδεκα παρά δώδεκα», είχα πρόβα το πρωί και παράσταση του βράδυ. Κι επειδή το θέατρο είναι απέναντι, δεν ήθελα να χάσω ώρα και χρόνο. Στην Αθήνα, με την κίνηση, σου παίρνει ακόμη και δύο ώρες για να φτάσεις κάπου. Πολλές φορές, λοιπόν, προτίμησα να κοιμηθώ στο θέατρο, να ξαπλώσω εκεί. Είναι, άλλωστε, το δεύτερο σπίτι μου.
Με ποια κριτήρια επιλέξατε φέτος, στη συγκεκριμένη παράσταση, για συμπρωταγωνίστριά σας τη Ζέτα Μακρυπούλια;
Γιατί είναι μία πολύ καλή ηθοποιός!
Έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι η Ζέτα ήταν διαθέσιμη, δεδομένου ότι η παράσταση «Ωραία μου κυρία» που θα έκανε με τον Γιώργο Κιμούλη ματαιώθηκε; Αν, για παράδειγμα, η ίδια είχε άλλες επαγγελματικές υποχρεώσεις, θα προτιμούσατε να μην ανέβει αυτή η παράσταση;
Σαφώς! Αν η Ζέτα δεν ήταν διαθέσιμη δεν θα ανέβαζα το έργο. Είναι η κατάλληλη ηθοποιός για τον συγκεκριμένο ρόλο. Μετά την επαφή μας -γιατί πριν δεν τη γνώριζα παρά μόνο από το χώρο, τις ταινίες, ως όνομα- κατάλαβα ότι είναι πολύ ξεχωριστό άτομο. Έχει ιδιαίτερη θεατρική ευφυΐα. Της λες ένα και καταλαβαίνει δέκα. Της ζητάς δέκα παραδείγματα και σου λέει είκοσι. Με τη Ζέτα κουράστηκα ελάχιστα υποκριτικά. Είναι ένα πασπαρτού, ένας χαμαιλέων, είναι πολύ ευέλικτη. Γίνεται αμέσως φίλη σου κι έχει μοναδικό χιούμορ. Ε, τι άλλο να θέλω;
Την προτιμάτε περισσότερο στο θέατρο ή στην τηλεόραση;
Και στα δύο, αλλά επειδή εγώ είμαι ηθοποιός, την προτιμώ στο θέατρο. Σε ό,τι όμως κάνει είναι εξαιρετική. Έπειτα πιστεύω ότι η τηλεόραση μάς φθείρει, μας κάνει κακό και μας τυποποιεί. Ξαφνικά γίνεσαι «ο κωμικός», «ο δραματικός», «ο παρουσιαστής» κλπ. Και χάνεις έτσι την καλλιτεχνική ιδιότητά σου. Όπως κι ένας θεατρικός ηθοποιός, αν το παραξηλώσει με την τηλεόραση, δεν μπορείς να τον ξαναδείς στο θέατρο. Τον θες εκεί, στη σάχλα.
Εσείς γι’ αυτό απέχετε τηλεοπτικά;
Ναι, γιατί από πολύ νωρίς συνειδητοποίησα αυτό τον κίνδυνο. Από πολύ παλιά έπαιζα κάθε τρία χρόνια, κάθε πέντε χρόνια, σε κάποιο σίριαλ. Ήμουν επιλεκτικός και πάντα διάλεγα το καλύτερο. Έκανα οικονομία εμφανίσεων. Γι’ αυτό βέβαια κι έκανα πολύ σημαντικές δουλειές στην τηλεόραση. Δεν γίνεται κάθε χρόνο να κάνεις καλές δουλειές στην τηλεόραση, οπωσδήποτε θα κάνεις και σαβούρα.
Ωστόσο, όταν κάποιος γίνεται επιλεκτικός πολύ, χάνει τα χρήματα της τηλεόρασης…
Όχι, πιστεύω ότι τα ίδια χρήματα έβγαλα. Αν παραναλώνεσαι τότε το κασέ σου παραμένει χαμηλό. Όταν είσαι επιλεκτικός, τότε ανεβάζεις το κασέ σου γιατί, παράλληλα, έχεις και μεγάλο όνομα. Το καλό με την τηλεόραση είναι ότι σε κάνει και δημοφιλή. Κι ο κόσμος πιο εύκολα θα δει μία γνωστή μούρη στο θέατρο πάρα έναν άγνωστο.
Ψυχολογικά πώς είστε αυτή την περίοδο;
Καλά είμαι! Φέτος έκανα λάθος επιλογές σε συνεργάτες και ανθρώπους, οι οποίοι με έριξαν έξω. Ανθρώπους εντελώς ανισόρροπους που ούτε που θα τους ξαναπλησιάσω. Όταν, όμως, ξέρεις ότι ο άλλος είναι ανισόρροπος δεν πας να συνεργαστείς. Εγώ φταίω για όλα! Αυτό με έκανε να καθυστερήσω την παράσταση στο θέατρο και να αρχίσω μετά. Μου δημιούργησε μεγάλη κόπωση αυτό. Και ψυχολογική.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ