Η εξομολόγηση της Σεμίνας Διγενή για την περιπέτεια της υγείας της

Μέσα από το δωμάτιο του 8ου ορόφου του ΙΑΣΩ στο οποίο νοσηλεύεται, η γνωστή δημοσιογράφος δημοσιοποίησε με ένα άρθρο στο site της, το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει. Η ίδια φοβάται ιδιαιτέρως τα νοσοκομεία και η κόρη της την βοηθά να αντιμετωπίζει αυτό τον φόβο με ανθοιάματα.

Στο άρθρο της η δημοσιογράφος γράφει μεταξύ άλλων:

“Στήνω ολόκληρη συνομωσία, να μην υποψιαστεί κανείς το παραμικρό, να μην καταλάβει κανείς ότι Τρίτη πρωί μπαίνω για επέμβαση, ”επεμβασούλα” όπως τη χαρακτήριζε ο γιατρούκος μου, ο μέγας Θάνος Παράσχος, για να μην τρομάξω”, γράφει η Σεμίνα στην ιστοσελίδα της.

“Το ΙΑΣΩ είναι 3 λεπτά από το σπίτι. Φοβάμαι πάρα πολύ, ακόμα και στις ταινίες, κλείνω τα μάτια σε σκηνές χειρουργείου και τώρα πρέπει να πρωταγωνιστήσω εγώ, σ αυτές. Νομίζω ότι πονάω ήδη. Αν της έλεγα να στρίβαμε δεξιά να πάμε στη θάλασσα;” αναφέρει παρακάτω.

”Λοιπόν μαντάμ -της λέω- αν πάθω κάτι, θα με κάψετε οπωσδήποτε, όχι όμως τύπου μπάρμπεκιου, όπως στα Μυστικά της Εδέμ, προχθές, τα παιδιά θα μοιραστούν ό,τι έχω, ο Νικόλας και η Κίρκη, να το μάθουν με πολύ προσεκτικό τρόπο και να είναι όλοι δίπλα τους και να φροντίσεις να δημοσιευτούν, λίγο καιρό μετά, οι σημειώσεις που ξέρεις…”, απευθύνθηκε στην ξαδέρφη της Ειρήνη, όπως αναφέρει η ίδια η δημοσιογράφος.

Στη συνέχεια εξηγεί μέσα από το κειμενό της την πορεία της ζωής της και το πως έφθασε μέχρι το νοσοκομείο: “Από πολύ νωρίς στη ζωή μου, είχα την απόλυτη βεβαιότητα της αθανασίας μου!!! Ζούσα δε, ειδικά μέχρι τα 30, σαν να είχα υπογράψει και το σχετικό συμβόλαιο με το Σύμπαν. Οταν όμως άρχισαν να φεύγουν οι δικοί μου άνθρωποι, κάποιοι φίλοι, κάποιοι συνάδελφοι, ξεκίνησα ν αμφισβητώ την ισχύ του συμβολαίου. Ετσι σήμερα, βρέθηκα μ έναν θεαματικό πήδο στο άλλο άκρο. Φοβάμαι τα πάντα, υποψιάζομαι δολοφονικούς ιούς, βλέπω εφιάλτες με βουτιές στο κενό, κρατιέμαι όταν κατεβαίνω σκάλες, γιατί δε θα μου άξιζε ό γελοίος θάνατος μιας θεαματικής σαβούρδας. Στο νοσοκομείο, όλα είναι ύποπτα ειδυλλιακά, σαν να συγκεντρώθηκαν εδώ οι πιο ευγενικοί και διακριτικοί άνθρωποι του κόσμου. Το δωμάτιο ωραιότατο, ο στρατός των νοσοκόμων που παρήλασε αυτά τα δύο 24ωρα, εξυπηρετικότατος αλλά και αποτελεσματικότατος. Η απόλυτη φροντίδα. Σκέφτομαι ότι εργάζομαι ως δημοσιογράφος από 17 χρόνων, αμοιβόμενη το μεγαλύτερο διάστημα με μισθούς εξευτελιστικούς. Από τότε μέχρι σήμερα, σχεδόν τα μισά χρήματα, είναι οι κρατήσεις στο Ταμείο των δημοσιογράφων, άρα ήλθε η ώρα να ”απολαύσω” τα θετικά αυτής της χρόνιας αφαίμαξης.”

Κλείνοντας αφήνει ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα: “Χαλαρώστε παιδιά, η ζωή -τελικά- είναι πολύ ωραία.”

Το TLIFE της εύχεται περαστικά και σιδερένια!