Η… κατάρα που κυνηγά όλους όσους έχουν υποδυθεί τον Χριστό !

Ο «Ιησούς από τη Ναζαρέτ» ζει μια ήσυχη ζωή. Ο Ρόμπερτ Πάουελ, ο ηθοποιός που ενσάρκωσε τον Θεάνθρωπο στην ταινία του Φράνκο Τζεφιρέλι, υπήρξε μακράν ο καλύτερος Χριστός της τηλεοπτικής και κινηματογραφικής ιστορίας. Σήμερα ζει ήσυχα με τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά, μακριά από τα φώτα της διασημότητας.

Το 1975, λίγο πριν αρχίσει τα γυρίσματα, ο 31χρονος τότε Ρόμπερτ αποφάσισε να παντρευτεί το κορίτσι του, την Μπάρμπαρα Λορντ, επειδή εκείνη την εποχή θα ήταν δύσκολο να την πάρει μαζί του στο Μαρόκο, όπου θα γίνονταν τα γυρίσματα της ταινίας, αν προηγουμένως δεν είχαν γίνει επισήμως σύζυγοι. Από τότε ξεκίνησαν την κοινή τους ζωή, η οποία δεν ήταν ανέφελη, όχι σε προσωπικό, αλλά σε επαγγελματικό επίπεδο για εκείνον.

Ο Πάουελ για τον ρόλο του Ιησού έλαβε βραβεία καλύτερου ηθοποιού. Πολλοί είπαν -και δικαιώθηκαν- πως μετά την ταινία του Τζεφιρέλι θα ήταν πλέον πολύ δύσκολο για τον Πάουελ να βρει ρόλο σε μεγάλη ταινία, αφού είχε αποτυπωθεί στο μυαλό όλων ως ο Χριστός. Πράγματι, ο Βρετανός ηθοποιός στράφηκε σε τηλεοπτικές σειρές, κυρίως του BBC, αποσπώντας αρκετά βραβεία, ενώ με τη βαθιά φωνή του δούλεψε ως αφηγητής σε πολλά ντοκιμαντέρ. Στη μεγάλη οθόνη, όμως, δεν κατάφερε να διακριθεί. Κάποιοι λένε πως ίσως κι εκείνος να έπεσε θύμα της «κατάρας» που πλήττει όλους τους ηθοποιούς οι οποίοι ενσαρκώνουν τον Ιησού. Είναι, ωστόσο, σαφώς πιο τυχερός από άλλους, που όχι μόνο δεν είδαν την καριέρα τους να απογειώνεται, αλλά επίσης έπαθαν πολλά δεινά στην προσωπική τους ζωή.

Η “κατάρα” του ρόλου του Χριστού…

“Υπάρχει ένας θρύλος που λέει ότι όποιος ερμηνεύει το ρόλο του Χριστού δεν έχει καλή τύχη. Δεν ξέρω αν ισχύει απόλυτα αυτό. Αυτό που ξέρω είναι ότι αυτή η εμπειρία σου αλλάζει για πάντα τη ζωή και σε σημαδεύει. Η εμπειρία των γυρισμάτων ήταν συγκλονιστική και η επαφή μου με την ουσία του χριστιανισμού μου άφησε ανεξίτηλα σημάδια”. Η “κατάρα” που κυνηγά αυτό τον ρόλο είναι διαχρονική αν και ποτέ κανείς μέχρι τώρα δεν κατάφερε να αποδείξει κάτι. Όλοι όσοι έπαιξαν αυτόν τον ρόλο παρέμειναν άσημοι, μέτριοι , ανεπάγγελτοι. Τυχαίο ή μοιραίο; Οι μισοί πάντως μάλλον το μετάνιωσαν.

Ο Έλληνας “Χριστός” δεν ξέφυγε. Ο Αλέξης Γκόλφης, που πρωταγωνίστησε στο σίριαλ του Γεωργιάδη “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”, είδε την καριέρα του να εξαφανίζεται λίγα μόλις χρόνια μετά την προβολή της ταινίας.

Στο “Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο” του Πατζολίνι ο πρωταγωνιστής, Ενρίκε Ιραζόκι είναι ένας μελαψός Ιησούς που σπάει την καθιερωμένη εικόνα του θεανθρώπου. Ο Ιραζόκι είναι πολύ γνωστός, αλλά όχι στο Χόλιγουντ: Θεωρείται ένας από τους διασημότερους σκακιστές που γυρίζουν τον κόσμο και παίζουν με αντίπαλους υπερ-υπολογιστές, ακόμη πιο διάσημους, σαν τον Deep Blue της ΙΒΜ. Παλιές θρησκείες και νέες.

Ο πρώτος κινηματογραφικός Χριστός ήταν ο Φρανκ Ράσελ, ο οποίος υποδύθηκε τον Ιησού το 1897, αλλά ο πρώτος που έκανε εντύπωση ήταν αυτός της “Μισαλλοδοξίας” του Γκρίφιθ, τον οποίο υποδύθηκε ο Χάουαρντ Γκέι . Το 1918, σκηνοθέτησε τον εαυτό του ως Ιησού στην ταινί. Είναι ο μοναδικός ηθοποιός που υποδύθηκε τον Χριστό δύο φορές.

Η πρώτη πραγματικά διάσημη ταινία για τον Ιησού ήταν “Ο Βασιλεύς των βασιλέων” του Σεσίλ Ντε Μιλ. Στον ρόλο ο Η. Β. Γουόρνερ, ο οποίος το 1927 είδε, χάρη στην ταινία, την καριέρα του να απογειώνεται. Λίγα χρόνια μετά, το 1937, προτάθηκε και για Όσκαρ. Κάνοντας όμως το μεγάλο απολογισμό το 1956, όταν σταμάτησε να κάνει σινεμά, δήλωσε ότι ο Χριστός έβλαψε την καριέρα του.

Χειρότερη ήταν η εξέλιξη του Τζέφρι Χάντερ, του Ιησού στην επανέκδοση της ταινίας “Ο Βασιλεύς των βασιλέων” το 1961. Ενώ ως τότε είχε μια πολύ καλή πορεία, μετά τον Χριστό έγινε ένας από τους πρώην λαμπερούς νέους ηθοποιούς των ΗΠΑ που μετακόμισαν στις ευρωπαϊκές ταινίες. Ήταν μόλις 33 ετών. Εννιά χρόνια μετά σκοτώθηκε πέφτοντας μέσα στο ίδιο του το σπίτι.

Πολύ νέος πέθανε και ο Γκρέιαμ Τσάπμαν, ο Μεσσίας των Μόντι Πάιθονς στη “Ζωή του Μπράιαν”, μια κωμική παραβολή της Βίβλου του 1979. Το βρέφος που, κατά την ταινία, γεννήθηκε σε μια φάτνη δίπλα σε αυτήν του Ιησού, πέθανε από καρκίνο στα 48 του.

Ελάχιστοι θυμούνται τον Ιησού στην ταινία του Ρίτσαρντ Φλάισερ “Βαραββάς” με τον Αντονι Κουίν. Ήταν ο Ρόι Μαγκάνο, αδελφός της Σιλβάνα Μαγκάνο και κουνιάδος του παραγωγού Ντίνο Ντε Λαουρέντις, αλλά, κάτι ο ρόλος που ήταν μικρός, κάτι που η ταλαντούχα της οικογένειας ήταν η μεγάλη αδερφή, δεν τον κράτησαν στη μνήμη του κοινού.

Το 1973 γυρίζεται το “Godspell”, μια σύγχρονη εκδοχή των Γραφών και της Σταύρωσης με πρωταγωνιστή το αστέρι του Μπρόντγουεϊ, Βίκτορ Γκέρμπερ. Ήταν η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση, την οποία ακολούθησε μια ακόμα μέτρια καριέρα. Το σημαντικότερο που κατάφερε ήταν η συμμετοχή του στον “Τιτανικό”.

Τι θα μπορούσε να πει και ο Τεντ Νίλεϊ, ο πρωταγωνιστής του Νόρμαν Τζούισον στη ροκ όπερα! Ήταν υποψήφιος για τη Χρυσή Σφαίρα ανδρικής ερμηνείας σε μιούζικαλ και για τη Χρυσή Σφαίρα πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού. Έπαιξε άλλες τρεις φορές στο σινεμά και… τέλος. Ερμήνευσε τον ίδιο ρόλο σε πάρα πολλά θέατρα και τώρα κάνει δικές του παραγωγές. Στην επανέκδοση της ίδιας ταινίας το 2000, σε σκηνοθεσία Γκέιλ Έντουαρντς, πρωταγωνιστεί ο Γκλεν Κάρτερ. Στη φιλμογραφία του δεν υπάρχει άλλη ταινία.

Μια χρονιά νωρίτερα, το 1999, υποδύεται τον Ιησού στο “Jesus”, μια μίνι σειρά του Ρότζερ Γιανγκ, ο Τζέρεμι Σίστο. “Με διάλεξαν γιατί είμαι όμορφος και ακόμη μου λένε στα μπαρ να μετατρέψω το νερό σε κρασί. Αλλά δεν με νοιάζει, εγώ απλώς έπαιξα έναν ρόλο”. Ο Σίστο δεν φοβάται το μύθο, είναι πολύ νέος ακόμη, αλλά ο πρωταγωνιστής του Kαναδού σκηνοθέτη Ντενίς Αρκάν, Λοτέρ Μπλουτό, έχει αρχίσει να το σκέπτεται. Μετά τον “Ιησού από το Μόντρεαλ”, που πήρε Όσκαρ ξένης ταινίας και τον έκανε διάσημο, συμμετείχε στο “Ορλάντο” στον “Αγγλο ασθενή”, αλλά ακόμη περιμένει τον μεγάλο ρόλο. Ο Μπλουτό έπαιζε έναν ηθοποιό που υποδύονταν τον Χριστό έως τη στιγμή που άρχισε να πιστεύει ότι… είναι.

Το 1988 ήταν η χρονιά του Γουίλιαμ Νταφόε, που υποδύθηκε τον Χριστό στον “Τελευταίο Πειρασμό” του Σκορτσέζε, βασισμένο στο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη. Ήταν τέτοιες οι αντιδράσεις, που κανένας δεν τον ταύτισε με το Χριστό, παρά την πολύ καλή ερμηνεία και την ομοιότητα που έφτιαξε η Δύση για τον θεάνθρωπο.

Όσον αφορά τον Μαξ φον Σίντοφ, είναι σίγουρο, δεν είχε την κατάρα πάνω του. Πρωταγωνίστησε το 1965 στην “Ωραιότερη ιστορία του κόσμου” που σκηνοθέτησαν ο Τζορτζ Στίβενς και ο Ντέβιντ Λιν. Ήδη γνωστός στην Ευρώπη από τις ταινίες του Μπέργκμαν, έγινε διάσημος και στην Αμερική χάρη στον ρόλο του Χριστού.