Η Μ. Λάμπου στο TLIFE για τις εξελίξεις στα Μυστικά της Εδέμ, τον σύντροφό της και το μαγαζί τους!

Δυναμική, ευαίσθητη και πάντα χαμογελαστή. Αυτά είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της Μάντυς Λάμπου που θα ακούσεις να λένε οι άνθρωποι που έχουν συνεργαστεί μαζί της. Ο λόγος για την πρωταγωνίστρια από τα “Μυστικά της Εδέμ” και έχει κερδίσει τις εντυπώσεις του κοινού, μέσα από το ρόλο της “Εριέττας”.

Η γνωστή ηθοποιός, παρά της δυσκολίες της εποχής προσπαθεί να βρει τη θετική πλευρά των πραγμάτων και βλέπει σαν ευκαιρία για αφύπνιση την οικονομική κατάσταση που επικρατεί. Εδώ και λίγο καιρό, μάλιστα, έχει ανοίξει με τον σύντροφό της ένα εστιατόριο στην Καισσαριανή με αυθεντικές ιταλικές πίτσες.

Ο έρωτάς της με τον Ιταλό σεφ Αντρέα Σεράνι ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσουν το δικό τους εστιατόριο, την “Nonna Edda” ( ή γιαγιά Έλντα), που ενίχυσε και την απόφαση τους να ζήσουν στην Ελλάδα. Παρά το επιχειρηματικός της βήμα, η Μάντυ συνεχίζει να θεωρεί την υποκριτική ως την μεγάλη της αγάπη που δεν σταματά ποτέ να την ιντριγκάρει.

Ουσιαστικά φέτος παρακολουθούμε τη συνέχεια του 3ου και τελευταίου κύκλου, ο οποίος θα μας συντροφέψει μέχρι τον Δεκέμβρη, όπου και θα έρθει το μεγάλο φινάλε των Μυστικών. Τα επεισόδια λοιπόν που υπολείπονται δεν είναι πολλά, οπότε και οι εξελίξεις, οι αποκαλύψεις και οι ανατροπές είναι πολλές. Η ιστορία εξελίσσεται πλέον με ραγδαίους ρυθμούς, πολλά από αυτά που θα συμβούν έχουν ήδη γίνει γνωστά στους τηλεθεατές, παρ’ όλα αυτά το ενδιαφέρον για όλους παραμένει αμείωτο. Δεν μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα. Λίγη υπομονή και θα τα δείτε όλα.

Η Εριέττα, θύμα κι εκείνη των λαθών και των παθών της παλιάς παρέας, έχει υποφέρει αρκετά. Μέχρι στιγμής, έχουμε δει να ανατρέπεται πολλές φορές η ζωή της, με την αποκάλυψη διαφόρων μυστικών που την αφορούσαν άμεσα, οπότε νομίζω ότι κάπου στο μέλλον την περιμένει η γαλήνη και η ευτυχία που της έχει λείψει πολύ τελευταία. Και ας μην ξεχνάμε ότι είναι μια γυναίκα έξυπνη. Πιστεύω πως θα βρει τελικά τον δρόμο που της αξίζει.

Η Εριέττα είναι μια γυναίκα καλλιεργημένη, μια γυναίκα που ξέρει να παλεύει, να διεκδικεί αυτό που θέλει με έντιμο τρόπο. Είναι ένας άνθρωπος που ξέρει να δίνεται άνευ όρων σ’ αυτούς που αγαπά και να τους προστατεύει πάση θυσία. Έχει την αίσθηση του μέτρου και του δίκαιου. Αυτά είναι κάποια από τα στοιχεία του ρόλου που με έκαναν να τον αγαπήσω και να τον χαρώ πολύ. Και φυσικά, ένας ρόλος πάντα πλάθεται και από τον ίδιο τον ηθοποιό, έχοντας ως οδηγό του βεβαίως το σενάριο που του δίνεται, αλλά όλο και τον εμπλουτίζει με στοιχεία απ’ τον δικό του χαρακτήρα, οπότε και στην δική μου περίπτωση, κοινά στοιχεία μεταξύ της Εριέττας κι εμού, σαφώς και υπάρχουν.

Για μας όλους τα γυρίσματα έχουν τελειώσει από το τέλος Ιουλίου, οπότε η συναισθηματική φόρτιση έχει πια περάσει. Αυτό που συμβαίνει τώρα και το διασκεδάζω ιδιαιτέρως, είναι ότι κι εγώ, όπως και όλοι οι φίλοι της σειράς, κάθομαι στο σπίτι μου και παρακολουθώ ένα-ένα τα επεισόδια καθημερινά, προσπαθώντας να αποστασιοποιηθώ και να απολαύσω την ιστορία, χωρίς να σκέφτομαι τι γίνεται πιο κάτω. Δεν νιώθω ούτε θλίψη, ούτε νοσταλγία. Νιώθω ικανοποίηση, που συμμετείχα σ’ αυτή τη δουλειά.

Όχι κάποιον ιδιαίτερο, γιατί δεν της έδωσα ποτέ και ιδιαίτερη σημασία. Είναι ένα φυσικό επακόλουθο της δουλειάς μου, απ’ τη στιγμή που επέλεξα να κάνω τηλεόραση και το έχω αποδεχτεί, αλλά μέχρι εκεί. Δεν την αποζητώ, ούτε την προκαλώ. Δεν ορίζει δηλαδή την καθημερινότητά μου.

Η “Nonna Edda”, όπως ονομάζεται το μαγαζί που έχουμε ανοίξει από κοινού με τον σύντροφό μου, ήταν το αποτέλεσμα της απόφασης που πήραμε να ζήσουμε εδώ στην Ελλάδα. Μιας και ο σύντροφός μου είναι Ιταλός και μάγειρας, σκεφτήκαμε ότι θα είχε πολύ ενδιαφέρον να φέρουμε τον κόσμο σε επαφή με την ιταλική κουζίνα όπως πραγματικά είναι, κι όχι όπως συνηθίζουν να την διαστρεβλώνουν ανά τον κόσμο. Προσφέρουμε πίτσα αυθεντικά ιταλική, και ζυμαρικά όπως τα τρώνε οι Ιταλοί στα σπίτια τους.

Επιπλέον, αν και δεν ήταν αυτό το αρχικό μου κίνητρο, το να έχω μια δική μου επιχείρηση να με στηρίζει οικονομικά σ’ αυτήν την τεράστια περίοδο κρίσης που διανύει, μαζί με όλα, και το δικό μου επάγγελμα, είναι κάπως παρήγορο. Άσε που με οτιδήποτε καινούριο καταπιάνομαι, αποτελεί για μένα πρόκληση και με ιντριγκάρει.

Φυσικά και μου αρέσει. Άρχισα να ασχολούμαι με τη μαγειρική γύρω στα δεκαεννιά μου χρόνια, αρχικά παίρνοντας τις παραδοσιακές συνταγές της μητέρας μου και αυτοσχεδιάζοντας πάνω τους. Η μαγειρική είναι δημιουργία, είναι φαντασία, είναι άλλα μια μορφή τέχνης. Η αγαπημένη μου κουζίνα βεβαίως ήταν και παραμένει η ιταλική και συγκεκριμένα η πάστα.

Ο καθένας έχει τον δικό του ρόλο στο μαγαζί, οι ευθύνες είναι μοιρασμένες και φυσικά όλα τα συζητάμε και αποφασίζουμε από κοινού. Και να υπάρξουν διαφωνίες, κάτι απόλυτα φυσιολογικό, καταφέρνουμε πάντα να κάνουμε αυτό που είναι καλύτερο για τη δουλειά μας.

Σαφώς και έχω περάσει δύσκολες περιόδους οικονομικά και επαγγελματικά. Έτσι κι αλλιώς η δουλειά που επέλεξα να κάνω είναι από μόνη της απ’ τις πιο ανασφαλείς που υπάρχουν. Είναι μια δουλειά απρόβλεπτη, δεν ξέρεις σχεδόν ποτέ τι θα κάνεις σε έξι μήνες από τώρα. Αν θα έχεις πρόταση για την επόμενη σεζόν.

Από την άλλη, αυτή είναι και η γοητεία της. Δε βαριέσαι ποτέ, κι αν σε ευνοήσει λίγο η τύχη και είσαι και καλός σ’ αυτό που κάνεις, η συνεχής εναλλαγή σκηνικού, συνθηκών και οι νέες κάθε φορά συνεργασίες, σου δίνουν μια αίσθηση ανανέωσης μοναδική.

Από κει και πέρα, η διαδρομή που επιλέγει ο καθένας να κάνει σ’ αυτή τη δουλειά, είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Ή θα αποδέχεσαι οποιαδήποτε πρόταση που σου γίνεται, προκειμένου να υπάρχεις συνεχώς στο χώρο, με όποιο κόστος, και να βγάζεις χρήματα για να ζεις, ή θα επιλέξεις έναν άλλο δρόμο, πιο σκληρό κατά τη γνώμη μου, κατά τον οποίον δε θα κάνεις εκπτώσεις και συμβιβασμούς στο όνειρό σου και προκειμένου να το προστατέψεις, θα αναγκαστείς να πεις όχι σε προτάσεις, να μείνεις εκτός δουλειάς κάποιες σεζόν, ξέροντας εκ των προτέρων ότι θα πληρώσεις το τίμημα, κυρίως το οικονομικό. Περνώντας τα χρόνια, προσπαθώ να ακολουθώ το δεύτερο.

Μου έγινε πρόταση, και αφού το σκέφτηκα πολύ και το επεξεργάστηκα, αποφάσισα να μην το κάνω. Δεν είμαι κατά, απλώς ειλικρινά δεν είμαι σίγουρη ότι θα μπορούσα να διαχειριστώ όλη αυτήν την υπερβολική έκθεση.

Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να νιώθει κανείς ερωτευμένος. Είναι κινητήριος δύναμη. Και όταν έρχεται ένας δυνατός έρωτας και σε βρίσκει, καλό είναι να τον αφήνεις να σε παίρνει μαζί του και να σε ταξιδεύει, χωρίς να του βάζεις όρια, χωρίς να τον φοβάσαι. Ακόμα κι αν σε πληγώσει στο τέλος. Γιατί μόνο έτσι αξίζει. Αυτό κάνω κι εγώ.

Το σκέφτομαι συνέχεια.

Όλα μες στο πρόγραμμα είναι. Πιστεύω ότι για μια γυναίκα δεν υπάρχει δώρο μεγαλύτερο που να μπορεί να της κάνει ένας άντρας, από το να της χαρίσει ένα παιδί. Η δημιουργία ενός παιδιού, είναι η απόλυτη δημιουργία.

Θεωρείται κλισέ και “πολυφορεμένο”, αλλά είναι η υγεία. Η δική μου και όσων αγαπώ. Για να μπορώ να απολαύσω ακόμα πολλά-πολλά ηλιοβασιλέματα.