Η Νωαίνα από το X Factor ποζάρει χωρίς το μουστάκι της και εξομολογείται την αλήθεια της

Η “υπέροχη φωνή και παρουσία”, όπως την αποκαλούν οι fans της, η ιδιαίτερη «κοπέλα με το μουστάκι», εξομολογείται στο “Down Town” και τον Αλέξανδρο Πρίφτη τη δική της αλήθεια για όλα όσα προηγήθηκαν του “X -Factor” καθώς και όσα συμβαίνουν σήμερα στη ζωή της.

Σε όσα αφορούν στα παιδικά της χρόνια, στη Λεμεσό, είναι χείμαρρος, σε άλλα φειδωλή – μου απαντάει με μια δυο προτάσεις το πολύ και κλείνεται και πάλι στον εαυτό της. Δεν είναι μόνο πως από τότε που έχασε τον πατέρα της η 28χρονη Νωαίνα έχει αλλάξει αρκετά, όπως παραδέχεται, αλλά και άλλες καταστάσεις , που την κάνουν να είναι ένα «διαφορετικό» και ταυτόχρονα ιδιαίτερο κορίτσι.

Από πού βγαίνει το Nωαίνα;
Ιωάννα είναι το βαφτιστικό μου. Το Νωαίνα είναι ο αναγραμματισμός του ονόματός μου. Ουσιαστικά, κάτι σαν αντικατοπτρισμός, όπως κάνει ένας καθρέφτης. Στα πρώτα μου βήματα είχα κάνει το πρώτο μου κομμάτι για μια γκαλερί και σκέφτηκα ότι έπρεπε να διαχωρίσω την προσωπική μου ταυτότητα από την καλλιτεχνική. Έτσι, επινόησα το όνομά μου. Το σκέφτηκα, μου άρεσε και το κράτησα.

Διάβασα στο μικρό βιογραφικό σου πως είσαι από τη Λεμεσό. Εκεί μεγάλωσες;
Ναι, μέχρι τα 18 μου χρόνια. Έπειτα έφυγα για το Λονδίνο. Η ζωή μου στην Κύπρο ήταν κάπως περίεργη, χαλαρή και ελεύθερη. Ανεμελιά και ξεγνοιασιά – αυτά θυμάμαι έντονα. Είναι ωραίο να μεγαλώνεις στην Κύπρο, στον ήλιο και τη θάλασσα… Μεγάλωσα στη Μέσα Γειτονιά, σχολείο μου ήταν το Λανίτειο Β’ το οποίο, δυστυχώς, δεν υπάρχει πια. Κρίμα, γιατί απ’ τις ωραιότερες σχολικές μου αναμνήσεις είναι οι «μάχες» μεταξύ Λανιτείου Α’ και Β’. Πετούσαμε από πορτοκάλια μέχρι πέτρες και ό,τι άλλο βρίσκαμε, μια φορά μάλιστα ήρθε η Αστυνομία και συνέλαβε 2-3 μαθητές. Όταν, όμως, είχαμε επίθεση από άλλο σχολείο ενωνόμασταν ο κύκλος Α’ και Β’, σαν μια γροθιά, για να αντιμετωπίσουμε τον «εχθρό»! Θυμάμαι, επίσης, από εκείνα τα χρόνια, στην εφηβεία μου, που μου άρεσε να το σκάω απ’ το παράθυρο, να κάνω βόλτες με το ποδήλατο με κάποιον αγαπημένο και να καταλήγουμε για ψάρεμα στον μόλο, δίπλα από τα ηλικιωμένα ζευγάρια που έκαναν γυμναστική! Ήταν αθώα τότε τα πράγματα, αλλά και οι συνθήκες. Μετά, όταν πρωτοπήγα στο Λονδίνο, έφαγα γερό χαστούκι.

Με ποιον τρόπο;
Ήμουν μια κοπέλα μόνη, σε μια άγνωστη και τεράστια πόλη. Δεν ήξερα κανέναν και τίποτα. Οι διαφορές με όσα είχα ζήσει μέχρι τότε ήταν έντονες. Στο Λονδίνο σπούδασα εικαστικά και performance, σκηνοθεσία-σκηνογραφία και σωματικό θέατρο. Υπήρξα, λοιπόν, μόνη μου, για μεγάλο χρονικό διάστημα, ειδικά στην αρχή. Από ένα σημείο και μετά όμως, έχτισα τη δική μου «οικογένεια», τον δικό μου μικρόκοσμο. Καμιά φορά, ξέρεις, είναι πιο εύκολο να μαθαίνεις κολύμπι όταν πέφτεις αμέσως στα βαθιά – κι εγώ έμαθα να επιβιώνω και με το παραπάνω. Θυμάμαι πως το πρώτο έτος στη σχολή ήταν πολύ δύσκολο, έως ανυπόφορο. Άλλαξα πανεπιστήμιο και πόλη και βρήκα τις ισορροπίες μου. Πάντως, στο Λονδίνο έχω ζήσει από τις δυσκολότερες, μέχρι τις ωραιότερες στιγμές στη ζωή μου.

Δηλαδή;
Ένιωθα το Λονδίνο σπίτι μου! Εκεί ήταν οι άνθρωποι που αγάπησα σαν να ήταν εξ αίματος οικογένειά μου, εκεί και οι ρυθμοί ζωής που είχα όλη τη μετέπειτα ενήλικη ζωή μου. Είναι σπουδαία, μαγική πόλη το Λονδίνο. Εκεί έζησα την πιο έντονη μοναξιά, αλλά και το απόλυτο μαζί, το εσωτερικό κενό αλλά και τον βαθύτερο έρωτα.

Όλη η Ελλάδα και η Κύπρος, μιλούν για «την κοπέλα με το μουστάκι». Είναι το σήμα κατατεθέν σου, έτσι;
Κάπως έτσι, ναι. Είναι σύμβολο μιας υπόσχεσης που έδωσα στον πατέρα μου που έχασα τον Φεβρουάριο… (βουρκώνει).

Τι έχεις να θυμάσαι από τον πατέρα σου;
Τα πάντα. Κάθε μικρή καθημερινή λεπτομέρεια, λέξεις, σκέψεις και στιγμές. Όλα αυτά που κάναμε μαζί. Είχαμε ιδιαίτερη σχέση. Είμαι πολύ περήφανη που γνώρισα και έζησα αυτόν τον ιδιοφυή και ευαίσθητο άνθρωπο.

Προσπάθησες καθόλου, αν όχι να ξεπεράσεις, να απαλύνεις μέσα σου την απώλειά του;
Δεν νομίζω πως μια τέτοια απώλεια ξεπερνιέται ποτέ. Επίσης, δεν το ‘χω ακριβώς συνειδητοποιήσει ακόμα. Κάποιες στιγμές πιάνω τον εαυτό μου να μιλάει σαν να είναι ακόμα εν ζωή και μετά ξαφνιάζομαι που θυμάμαι πως δεν είναι… Θα τιμήσω τη μνήμη του με το να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου, με το να κάνω όσα δεν πρόλαβε να κάνει, με το να περάσω και σε άλλους όσα έμαθα από αυτόν – γιατί πραγματικά είναι πολύτιμα! Σπουδαίος άνθρωπος ο πατέρας μου! Καθώς και καλλιτέχνης και επιστήμονας.

Το «X-Factor» πιστεύεις ότι θα σε βοηθήσει σε κάτι;
Σαφέστατα. Η προβολή που προσφέρει το «X-Factor» είναι τεράστια. Καταρχήν, μου έδωσε μια πλατφόρμα επικοινωνίας μεταξύ εμού και δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων. Από εκεί και πέρα, μου χαρίστηκε η δυνατότητα να αξιοποιήσω αυτή την ευκαιρία και να γίνω γνωστή στο κοινό της Ελλάδας, αλλά και ακόμα περισσότερο στο κοινό της Κύπρου.

Στην Ελλάδα των μπουζουκιών, τι μέλλον πιστεύεις ότι έχει μια κοπέλα όπως εσύ, με ξένο κυρίως ρεπερτόριο;
Κι όμως. Το ρεπερτόριο μου δεν είναι κυρίως ξένο. Έχω γράψει, ερμηνεύσει και εναρμονίσει πληθώρα ελληνικών τραγουδιών. Αν και στο «X-Factor» με έχετε δει να τραγουδάω κυρίως ξένη μουσική, έχω στο μανίκι μου μια πολύ μεγαλύτερη γκάμα ρεπερτορίου.

Πώς θα χαρακτήριζες την περίοδο που ζεις;
Θα έλεγα πως μου λείπει η ηρεμία.

Γιατί το λες αυτό;
Το «X-Factor» από μόνο του είναι μια τεράστια δέσμευση. Ατέλειωτες ώρες, πρόβες, γυρίσματα, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ ημέρας και νύχτας και η πιθανότητα ζωής έξω από την παράλληλη πραγματικότητα του «X-Factor» δεν υφίσταται.

Ψωνίστηκες ποτέ;
Όχι. Τα βιώματά μου μού απαγορεύουν κάτι τέτοιο. Και να ήθελα δηλαδή, δεν θα μπορούσα. Δεν σου κρύβω ότι, η τόσο μεγάλη προβολή και δημοσιότητα, είναι εκτός από γλυκιά και τρομακτική.

Θεωρείς ότι ένας έρωτας θα σε βοηθούσε τώρα;
Θα μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο να ερωτευτώ αυτήν την περίοδο.

Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που να σε ξέρει απόλυτα;
Δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχει τουλάχιστον ένας.