Ο Ιωάννης Παπαζήσης και η Ειρήνη Φαναριώτη πρωταγωνιστούν στην παράσταση “Ο συλλέκτης” στο Θέατρο 104. Η γνωριμία τους προέκυψε για τις ανάγκες της δουλειάς και πλέον αλληλοεξαρτώνται για τον ίδιο ακριβώς λόγο. “Αν η Ειρήνη είναι καλά, είμαι κι εγώ”, εκμυστηρεύεται στο TLIFE o Ιωάννης ενώ η ηθοποιός μιλάει με τα πιο κολακευτικά λόγια για τον συνεργάτη της.
Έχουν δυνατή χημεία και το είδαμε όταν “τρυπώσαμε” πριν από λίγες μέρες στις πρόβες τους. Φυσικά, το TLIFE βρέθηκε και στην πρεμιέρα όπου διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για μία από τις καλύτερες παραστάσεις για φέτος. Ας δούμε όμως τι μας λένε οι δύο πρωταγωνιστές για το έργο, τους ρόλους τους αλλά και για την ζωή τους…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πες μας δυο λόγια για τον ρόλο σου στο έργο και αν βρίσκεις στοιχεία του χαρακτήρα σου σε αυτόν.
Ιωάννης: Είμαι ο Φρέντερικ Κλεγκ και δουλεύω κλητήρας στον δήμο. Το πάθος μου είναι να συλλέγω πεταλούδες ή καλύτερα να φυλακίζω πεταλούδες. Κάθε τι όμορφο προκαλεί το ενδιαφέρον μου και έχω την ανάγκη να το κάνω δικό μου. Ακόμα και αν χρειαστεί να το φυλακίσω. Τα κοινά μου χαρακτηριστικά είναι ότι έχω ανάγκη να πηγαίνω προς οτιδήποτε όμορφο υπάρχει και να θέλω το φως του ακόμη και αν χρειαστεί να ξεχάσω τον εαυτό μου.
Ειρήνη: Η Μιράντα είναι ένα κορίτσι 19 χρονών και σπουδάζει στη Σχολή Καλών Τεχνών του Λονδίνου. Θα έλεγα πως είναι ένα κορίτσι ξέγνοιαστο μέχρι τη στιγμή που ο Φρέντερικ Κλεγκ την απαγάγει. Έχει αυτή την γοητευτική ανεμελιά και έπαρση της νιότης. Όλη μας στα 18-20 νιώθαμε αθάνατοι και αήττητοι. Ναι πολλά στοιχεία μας ήταν εξαρχής κοινά και τα υπόλοιπα φρόντισα εγώ να είναι κοινά στην πορεία. Χαρακτηριστικό είναι ότι η μαμά μου είδε την γενική μας πρόβα πρώτη φορά και είπε, “Μα έτσι είσαι εσύ”. Εγώ δεν μπορώ να το πω ακριβώς αυτό σίγουρα όμως αναγνωρίζω πως το βασικό κοινό μας νομίζω είναι ο παρεξηγημένος αυθορμητισμός. Λέμε πάντα και οι δύο αυτό που σκεφτόμαστε χωρίς να μετράμε τις συνέπειες. Τη συμπαθώ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πιστεύεις ότι όλα στη ζωή έχουν δύο όψεις;
Ιωάννης: Πιστεύω ότι ο μοναδικός λόγος που γνωρίζουμε ότι υπάρχει το μαύρο είναι ότι έχουμε δει το άσπρο.
Ειρήνη: Σίγουρα ναι. Και παραπάνω μη σου πω..
Πώς είναι η συνεργασία σας;
Ιωάννης: Η συνεργασία μου με την Ειρήνη είναι ακριβώς όπως του Κλεγκ με την Μιράντα, αν είναι εκείνη καλά είμαι και εγώ αν είναι χάλια είμαι και εγώ.
Ειρήνη: Είναι η πρώτη φορά που δουλεύω με τον Ιωάννη και είμαι πολύ χαρούμενη που τον γνώρισα και σαν ηθοποιό και σαν άνθρωπο. Όποιος έχει την τύχη να τον γνωρίσει και να τον δει όπως εγώ καταλαβαίνει ότι μιλάμε για έναν πολύ ιδιαίτερο άνθρωπο. Απρόβλεπτος σαν παιδί..
Με τι κριτήριο επιλέγεις τις δουλειές σου;
Ιωάννης: Το κριτήριο που επιλέγω τις δουλειές μου είναι πλέον τα όνειρα μου δηλαδή αν έχω ανάγκη, αγάπη, πάθος, μίσος για να παίξω έναν ρόλο.
Η αναγνωρισιμότητα που σου έδωσε η τηλεόραση έχει βοηθήσει στο να έχεις περισσότερες προτάσεις για δουλειά;
Ιωάννης: Φυσικά και με βοήθησε αλλά κυρίως η αναγνωρισιμότητα που μου έδωσε ο κινηματογράφος…
Πιστεύεις ότι στην Ελλάδα του σήμερα γίνονται καλές δουλειές, δεδομένης της κρίσης;
Ιωάννης: Πιστεύω ότι στο θέατρο δεν μπορείς να ορίσεις με βάση τα λεφτά tο επίπεδο μιας παράστασης. Σε αντίθεση με το σινεμά και την τηλεόραση, που νομίζω πως τα λεφτά παίζουνε αρκετά σημαντικό ρόλο….αλλά πάνω από όλα παίζει ρόλο το να έχεις να πεις κάτι σε ότι και να κάνεις. Και φυσικά να ξέρει το κοινό να σε ακούει.
Τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη σου φέρνει την καταξίωση σε έναν ηθοποιό; Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις καταξιωμένος;
Ιωάννης: Η διάρκεια μέσα σε αυτήν την δουλειά, η αγάπη του κόσμου και τα όχι σε οτιδήποτε δεν σε εκφράζει… Όχι δεν νιώθω καταξιωμένος, νοιώθω ότι έχω βγει από την μάζα. Η καταξίωση έρχεται αργότερα.
Η προσωπική σου ζωή έχει απασχολήσει κατά καιρούς τα μέσα. Θεωρείς ότι αυτό έχει κάνει κακό στη δουλειά σου ή στις σχέσεις σου;
Ιωάννης: Όποιος κρίνει την δουλειά μου με βάση την προσωπική μου ζωή για μένα είναι χαζός. Δεν έχω έρθει σε αυτήν την δουλειά για να αποδείξω κάτι, έχω έρθει σε αυτήν την δουλειά για να πείσω τον εαυτό μου πως είμαι ζωντανός. Μόνο έτσι μπορώ…
Μια πτυχιούχος της Νομικής τι κάνει στο θέατρο;
Ειρήνη: Θέατρο. Το πτυχίο της νομικής είναι κατάλοιπο της εφηβείας μου, αφιερωμένο στους γονείς μου!
Σε προβληματίζει το γεγονός ότι με αυτή τη δουλειά είναι δύσκολη η επιβίωση αν δεν είσαι φτασμένος ή έχεις κι άλλες εναλλακτικές;
Ειρήνη: Όχι καθόλου. Αγαπώ πολύ αυτό που κάνω και δεν με ενδιέφερε να γίνω φτασμένη, όπως λες ,για να βγάλω λεφτά. Έχω μάθει να ζω και με τα πολλά και με τα λίγα. Είμαι χαρούμενη που κάνω αυτό που θέλω. Αυτό μου φτάνει. Ούτως ή άλλως αυτή η εποχή είναι δύσκολη για όλους τους ανθρώπους γιατί εγώ να αποτελώ εξαίρεση;
Τύχη και ταλέντο ή σκληρή δουλειά είναι απαραίτητα για την επιτυχία;
Ειρήνη: Συνδυασμός. Αλλά κυρίως σκληρή δουλεία. Ε, εντάξει να βοηθήσει και λίγο η τύχη..
Αν και είσαι νέο αίμα στο χώρο έχεις καταφέρει αρκετές συνεργασίες. Ποια θυμάσαι ποιο έντονα;
Ειρήνη: Όλες τις θυμάμαι πολύ έντονα και με πολλή μεγάλη αγάπη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που έπαιξα στην Επίδαυρο και σίγουρα την Hannele, που έγινε σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ