ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το “αμάρτημα” και η υποκριτική
-Να πάμε λίγα χρόνια πίσω, τότε που η καρδιά σου χτύπησε για την υποκριτική… Πως προέκυψε η επιθυμία και πως βρέθηκες στο “αμάρτημα” μέσα από το οποίο σε γνωρίσαμε;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
– Πως περνάτε στα γυρίσματα στο σήριαλ; Περνάμε πολύ ευχάριστα, η ώρα περνάει γρήγορα και τρέχουμε λίγο αλλά είναι cool! Έχουμε δεθεί και μεταξύ μας γιατί είναι πλέον ο δεύτερος χρόνος! –Ο Ορέστης Τζιόβας είναι τόσο κούκλος κι από κοντά ; Ναι καλέ! (γέλια) Κούκλος είναι!
– Ένιωσες ποτέ αμηχανία όταν γυρίζετε ερωτικές σκηνές; -Όχι και σε αυτό με βοήθησε ο ίδιος. Αν ήταν άλλος μπορεί και να ένιωθα λίγο.
–Στην εφηβεία σου είχες και εσύ όπως χιλιάδες άλλα νέα κορίτσια διατροφικό πρόβλημα. Πως κατάφερες να το ξεπεράσεις και κυρίως ποιο είναι το μήνυμα που θες να δώσεις στις νέες γυναίκες που αντιμετωπίζουν διατροφικές διαταραχές;
Ναι, στην εφηβεία, πέρασα διατροφικές διαταραχές. Λύθηκε πάρα πολύ απλα όταν μπήκα στη δραματική σχολή. Όταν συνειδητοποίησα ότι εγώ, αυτό θέλω να κάνω, εγώ αυτό θα κάνω, και όλο οι άλλοι γύρω μου ακόμα και οι γονείς μου να “πάνε να πνιγούν”. Μπήκα στη σχολή και κει τελείωσαν όλα. Από την επόμενη μέρα δεν είχα κανένα διατροφικό πρόβλημα. Οπότε όταν βλέπω άτομα που ζορίζονται με αυτό το θέμα τους καταλαβαίνω πάρα πολύ εύκολα και προσπαθώ να εξηγήσω στα κοριτσάκια ότι δεν τους φταίει το φαγητό, είτε τρώνε βουλιμικά είτε δεν τρώνε καθόλου, υπάρχουν άλλα πράγματα από πίσω που τους φταίνε και πρέπει να το ψάξουν εκεί για να το ξεπεράσουν.Είναι ότι χειρότερο… Είναι ένα είδος αυτοκαταστροφής, που αν μη τι άλλο χάνεις χρόνια από τη ζωή σου, αν όχι την ίδια σου τη ζωή.
Δεν μπορούσα να συνενοηθώ με τους γονείς μου, για το τι θα κάνω στη ζωή μου. Θεωρούσαν απαράδεκτο ότι θέλω να γίνω ηθοποιός, ενώ εγω είχα πάρει την απόφασή μου και ένιωθα ότι με αποδοκιμάζουν και δεν με δέχονται όπως είμαι. Όσο καιρό αμφιταλαντευόμουν για το πιο είναι το σωστό, αυτό που ήθελα εγώ ή αυτό που ήθελαν οι γονείς μου, όσο καιρό υπήρχε αυτή η αμφιβολία μέσα μου, τόσο καιρό είχα και το πρόβλημα με τη διατροφή μου… Ήταν μια αντίδραση.
Όταν πήρα την απόφαση να κάνω αυτό που θέλω στη ζωή μου, σιγά σιγά άρχισα να βλέπω ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να βασανίζομαι…
Ο έρωτας και η ζήλεια
-Εγώ είμαι άνθρωπος που επιλέγω, δεν αφήνω να με επιλέγουν… Παρατηρώ τα βλέμματα που θέλω να παρατηρήσω. Πάντως να με πλησιάσουν και να μου εκδηλώσουν τα συναισθήματά τους ανοιχτά δεν έχει γίνει ποτέ, από κανένα άντρα! Συνήθως εγώ κάνω το πρώτο βήμα.
– Και αφού μιλάμε για έρωτα…Είσαι ερωτευμένη; Ναι είμαι ερωτευμένη –Θα μας αποκαλύψεις ποιος είναι; (γέλια)- όχι!
– Ναι ζηλεύω. Εχω ζήσει και τα δυο και το “βασανίζομαι” και επειδή ζηλεύω και επειδή με ζηλεύουν, αλλά προτιμώ το πρώτο. Τη ζήλεια που είναι απόλαυση που είναι και κολακευτική κιόλας. Όταν έζησα τη μεγάλη ζήλεια , την κτητικότητα δεν μου άρεσε. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι δεν υπάρχει το “για πάντα” . Η κτητικότητα είναι αυτό που σκοτώνει τη σχέση. Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος και προσπαθώ να προσαρμοστώ λίγο σ΄αυτό και να μην υπάρχει ζήλεια.
Όταν η Βίκυ έψαξε κρυφά το κινητό του συντρόφου της!
-Έχεις ψάξει το κινητό του συντρόφου σου; Ναι το έχω κάνει μια φορά… Κόντεψα να πεθάνω… Ήταν σοκ! Δεν βρήκα τίποτα και ήταν χειρότερο… όλο αυτό το show που έκανα για να το ψάξω ήταν τραγικό.. Η καρδιά μου χτυπούσε γρήγορα και κοιμήθηκα μετά από πέντε ώρες! Δεν μπορούσα να ηρεμήσω από το άγχος μου να μη με δει. Αυτός κοιμόταν, ήταν βράδυ, το έκρυψα στο μπάνιο να μην το βρεί.. Μέχρι ότι υπνοβατώ του είπα για να μη μη με καταλάβει…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ