Ιάκωβος Γκόγκουα: Από σέξι χορευτής, γιατρός στο Κολωνάκι! Η συγκλονιστική ζωή του!

Είναι όμορφος, γοητευτικός και σέξι γιατρός! Τον Ιάκωβο Γκόγκουα τον γνωρίσαμε ως σέξι χορευτή σε clubs, ενώ χόρεψε τόσο στο πλευρό της Ελένης Φουρέιρα όσο και στο πλευρό του Γιώργου Αλκαίου στη Eurovision, την οποία θεωρεί την πιο συγκλονιστική στιγμή της καλλιτεχνικής του καριέρας! Αργότερα έκανε και τα δικά του τραγούδια και μάλιστα είναι ακόμα στο δυναμικό της Heaven! Γυμνασμένος με γαλάζια μάτια και γοητευτικό χαμόγελο κατάφερε να τραβήξει την προσοχή ενώ ψηφίστηκε πριν λίγα χρόνια ως ο πιο σέξι γιατρός του instagram!

Και εκεί που το προφίλ του στο instagram ήταν γεμάτο από τις σέξι εμφανίσεις του ως χορευτής και τραγουδιστής σε νυχτερινά κέντρα, αρχίζει να γεμίζει με… ενέσεις και ιατρικές μπλούζες! Ο Ιάκωβος Γκόγκουα είναι πλέον γιατρός και για όσους δεν ήξεραν ότι σπούδαζε ιατρική , τα έχασαν βλέποντας τον σέξι Ιάκωβο να κάνει πλέον θαύματα στον τομέα της ιατρικής!

Ο Ιάκωβος μιλάει σήμερα στο TLIFE για την ενδιαφέρουσα ζωή του, για το ξεκίνημά του στο χώρο της showbiz, για το χορό, το τραγούδι, για την ιατρική που τον έχει γοητεύσει, την αμφισβήτηση που δέχθηκε από κάποιους καθηγητές του στο πανεπιστήμιο αλλά και τη συγκλονιστική εμπειρία που έζησε στην Γεωργία, όταν για οικογενειακούς λόγους έπρεπε να ζήσει εκεί μόλις 11 χρονών και να δεχθεί τρομερό ρατσισμό και μπούλινγκ από τις “νεανικές συμμορίες” εκεί. Όπως λέει ο Ιάκωβος στο TLIFE, “Τα παιδιά εκεί δεν κορόιδευαν απλά, έβγαζαν μαχαίρι”…

Πώς ξεκίνησες να χορεύεις και να θες να μπεις στη showbiz;

Από 5-6 χρονών η μητέρα μου με πήγε να μάθω πιάνο. Αποφάσισα να μπω στην Ιατρική, ήμουν στην Πάτρα, και εκεί πειραματίστηκα και καλλιτεχνικά. Ξεκίνησα ως dj. Η Αθήνα ήρθε πολύ πιο μετά. Εκεί στην ουσία έμπλεξα με σχολές χορού. Έγινα υπεύθυνος σχολής χορού, δάσκαλος και εκεί έκανα τα πρώτα μου βήματα ως χορευτής. Μετά μου έγινε μια πρόταση να πάω επαρχία ως τραγουδιστής πλέον. Μετά ήρθα Αθήνα και δούλεψα σε κλαμπς και νυχτερινά κέντρα…

Πες μου για τα παιδικά σου χρόνια, ξέρω ότι πέρασες δύσκολα…

Η μαμά μου είναι Ελληνίδα και ο μπαμπάς μου Γεωργιανός. Γεννήθηκα και μεγάλωσα εδώ και όταν παρουσιάστηκαν κάποια ενδοοικογενειακά θέματα αποφάσισα να πάω στην Γεωργία στα 11 μου χρόνια. Απλώς επειδή εγώ ήρθα απότομα από μια άλλη χώρα, τα παιδιά εκεί μου έκαναν την ζωή δύσκολη. Τα παιδιά εκεί δεν κορόιδευαν απλά, έβγαζαν μαχαίρι. Στην αρχή είχα αποδιοργανωθεί πολύ αλλά στην συνέχεια άρχισα να τα βγάζω πέρα. Έγινα φίλος με τους «αρχηγούς» των ομάδων των παιδιών που μου έκαναν bullying και αυτό το κατάφερα με το να είμαι πολύ καλός στην κολύμβηση και κερνώντας τους αρχηγούς τυρόπιτες και άλλα τρόφιμα στο σχολείο. Με αυτόν το τρόπο, σιγά-σιγά ενσωματώθηκα. Στο τέλος, βέβαια, με πιάσανε τα ψυχολογικά και γύρισα στην Ελλάδα.

Στο πανεπιστήμιο που σπούδαζες ιατρική ένιωσες να σε βλέπουν διαφορετικά επειδή ήσουν ήδη καλλιτέχνης;

Παρ΄ ότι δεν με ενδιέφερε ποτέ η αρνητική κρητική, κάποια σχόλια με έχουν ενοχλήσει λίγο. Για παράδειγμα, ένας καθηγητής μου, μου είχε πει ότι δεν χωράνε δυο καρπούζια κάτω από μία μασχάλη, θέλοντας να κρίνει το γεγονός ότι σπούδαζα αλλά παράλληλα δούλευα ως χορευτής ή τραγουδιστής…

Σου λείπει καθόλου το stage, ο χορός, το τραγούδι;

Νόμιζα ότι θα μου λείπει, αλλά τις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες φαίνεται ότι τις έχω περάσει μέσα από την επιστήμη μου! Στην ουσία, την ομορφιά που είναι τέχνη την περνάω μέσα από την ιατρική. Περνάω όμορφα με την δουλειά μου, ταξιδεύω συχνά και έχω πάρα πολύ καλούς συνεργάτες και όπως ο πλαστικός χειρουργός Χρήστος Μεγαπάνος που είναι ο μέντοράς μου. Δεν το έχω αφήσει τελείως όμως! Είμαι ακόμα στην Heaven και θέλω να μπορώ να βγάζω 2-3 τραγούδια τον χρόνο.