Μία εκ βαθέων συνέντευξη παραχώρησε στο περιοδικό People και στον Γιώργο Πράτανο η Ιλένια Ουίλιαμς, η οποία μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο πρώτο της τραγούδι με τίτλο «Πιάσε με», αλλά και την κατάθλιψη που απέφυγε στο… τσακ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ακολουθεί σχετικό απόσπασμα:
Το «Πιάσε με» πώς προέκυψε;
Τυχαία. Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για μένα συναισθηματικά και ψυχολογικά και πέρασα ένα οχτάμηνο οριακής κατάθλιψης πριν από δύο χρόνια. Ουσιαστικά, δεν με έκανε τίποτα χαρούμενη και δεν έφταιγε κανένας γι’ αυτό. Έφταιγα εγώ, που δεν ήξερα πώς να διαχειριστώ την απώλεια. Κανείς δεν είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει την απώλεια, περνούσα τις φάσεις του πένθους και κάποια στιγμή, μιλώντας με μια φίλη μου, με ρωτάει, «Ρε παιδί μου, τι είναι αυτό που θα σε έκανε χαρούμενη;». Γενικά είμαι πολύ κλειστός χαρακτήρας και της είπα πως ο μοναδικός τρόπος να βγάλω όλο αυτό το συναίσθημα από μέσα μου είναι ο μοναδικός τρόπος που ξέρω, δηλαδή να τραγουδάω και να εκφράζομαι μέσα από αυτό, όπως όταν ήμουν μικρή. Μου απαντάει «Ωραία, γιατί δεν το κάνεις;». Έπειτα από λίγο καιρό γνώρισα τυχαία τον Δημήτρη Κοντόπουλο – μας σύστησε η ίδια φίλη μου, η Χριστιάνα. Του είπε ότι τραγουδάω πολύ ωραία και τότε εκείνος μου πρότεινε να πάω από το στούντιό του για να με ακούσει. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα, κάπως έτσι ξεκίνησα και εγώ να έχω πάλι ζωή μέσα στη θλίψη μου.
Ωραίο δεν είναι να μοιράζεσαι κάτι που σε απασχολεί;
Ναι, αρκεί να ξέρεις ότι αυτός που το μοιράζεσαι μπορεί να το καταλάβει κιόλας. Είναι δύσκολο να βρεις ανθρώπους να ακούν και να αντιλαμβάνονται. Ήμουν πολύ τυχερή που σε αυτή τη φάση της ζωής μου ήταν όλοι οι φίλοι μου κοντά.
Οπότε πήγες και…
Και από εκεί και πέρα ούτε που θυμάμαι πώς εξελίχθηκε, έγινε όλο πολύ γρήγορα. Ξεκίνησε πέρσι το καλοκαίρι… Ακούσαμε και ηχογραφήσαμε κάποια τραγούδια και καταλήξαμε στο «Πιάσε με».
Ήταν πάνω στα συναισθήματα που εσύ ήθελες να διαχειριστείς;
Ήταν ένα επιπλέον κίνητρο για να κάνω κι αυτό το όνειρό μου πραγματικότητα. Αντιλήφθηκα πόσο μικρή είναι η ζωή. Αυτή η απώλεια με βοήθησε να μην αφήνω απωθημένα, γιατί δεν ξέρεις τι θα συμβεί αύριο. Εκείνη την εποχή, σταμάτησε να με ενοχλεί στο εκατό τοις εκατό τι λένε οι άλλοι που δεν με γνωρίζουν. Και με βοήθησε κι όταν ήμουν μέσα στο στούντιο και ηχογραφούσα ένα τραγούδι που μου άρεσε πάρα πολύ ήξερα ότι το έκανα γι’ αυτό, το έκανα και για τον άνθρωπο που «έφυγε», ήταν το εφαλτήριο ουσιαστικά για να το κάνω. Το τραγούδι μιλάει για μια σχέση που ο ένας θέλει από τον άλλον να τον κρατήσει με τον τρόπο του. Είναι κάτι που το έχω βιώσει στο παρελθόν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ