Ιωάννα Τριανταφυλλίδου: Το δημόσιο ξέσπασμα για την υποβάθμιση των πτυχίων των ηθοποιών

Σε ένα δημόσιο ξέσπασμα προχώρησε μέσα από τον λογαριασμό της στο instagram η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου με αφορμή την υποβάθμιση των πτυχίων των ηθοποιών μετά το ψήφισμα του προεδρικού διατάγματος που τα εξισώνει με τα απολυτήρια Λυκείου.

Η ηθοποιός, που το πρωί της Πέμπτης 2/2 έδωσε το παρών στη συγκέντρωση που πραγματοποίησαν οι ηθοποιοί στην πλατεία Συντάγματος διαδηλώνοντας για τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, δημοσίευσε μια από τις πρώτες φωτογραφίες που είχε βγάλει για το βιογραφικό της όταν πήρε το πτυχίο από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και έγραψε,

«Αυτή ήταν μια από τις πρώτες φωτογραφίες που συνόδευαν το βιογραφικό μου όταν αποφοίτησα απο τη σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Άλλα μαλλιά, άλλο στυλ, άλλη ποσότητα κολλαγόνου στο δέρμα. Κυρίως όμως άλλη εντύπωση για το τι σημαίνει να είσαι απόφοιτος δραματικής σχολής. Τότε πίστευα πως το πτυχίο μου σήμαινε κάτι. Μια πιστοποίηση, μια αναγνώριση, ένα άνοιγμα στον κόσμο. Ήμουν περήφανη που κατάφερα να φοιτήσω σε μια ανώτερη κρατική δραματική σχολή! Τώρα ξέρω πως αυτή η χώρα που τόσο παινεύεται ότι δημιούργησε τον πολιτισμό, σήμερα τον υπονομεύει με κάθε τόπο σε μάθε ευκαιρία.

Σήμερα, σχολές όπως η δική μου, στην οποία έδωσα εξονυχιστικές εξετάσεις για να είμαι μέσα στους μόλις δέκα εισαχθέντες ανά έτος και πέρασα τρία χρόνια της ζωής μου με τουλάχιστον δέκα ώρες υποχρεωτικής φοίτησης τη μέρα, δεν αναγνωρίζονται. Σχολές που απαιτούν δέσμευση, αφοσίωση, προσπάθεια, λαχτάρα για γνώση και για πράξη! Ευτυχώς δήλωσα σχεδόν τυχαία μια πανεπιστημιακή σχολή στο μηχανογραφικό μου, στην οποία δεν πάτησα το πόδι μου ποτέ πέρα από την εξεταστική και δεν εξάσκησα ποτέ επαγγελματικά.

Αυτό αναβαθμίζει το μορφωτικό μου επίπεδο σε «ανώτατο» και με κάνει «επαγγελματία ψυχολόγο». Μου έλεγαν οι γονείς μου «πάρε το χαρτί, ποτέ δεν ξέρεις!». Εκείνοι φοβόντουσαν την ανεργία του κλάδου. Τώρα διαπραγματευόμαστε αν θα υπάρχει πολιτισμός στο σύνολο. Επειδή αυτοί που αποφασίζουν, δυστυχώς, αδυνατούν ή δεν θέλουν να αναγνωρίσουν την αξία και τη δύναμη της τέχνης»,