Ιουλία Καλλιμάνη: «Έχω αισθανθεί αρκετές φορές άβολα από θαμώνα αλλά, δεν πουλάμε γάλα, ουίσκι πουλάμε»

Έχεις έρθει ποτέ σε δύσκολη θέση στην πίστα από κάποιον θαµώνα;

Ναι, βεβαίως. Έχει τύχει αρκετές φορές να αισθανθώ άβολα. Το καταλαβαίνω. ∆εν πουλάµε γάλα, ουίσκι πουλάµε. Ο άλλος µπορεί να πιει δύο ποτάκια παραπάνω και να αισθανθεί πιο άνετα. Εχει συµβεί να φύγει µπουκάλι στην πίστα. Στο τέλος, όµως, της βραδιάς περνάµε καλά και χαµογελάµε.

∆εν ξέρουµε τίποτα για την προσωπική σου ζωή.

Αυτό θέλω και εγώ. ∆εν νοµίζω ότι η προσωπική µου ζωή αφορά κανέναν. Το τι κάνει, δηλαδή, η κάθε Ιουλία στο σπίτι της, στη ζωή της. ∆εν µου αρέσει να βγαίνω και να λέω «τώρα είµαι µε αυτόν». Τα πράγµατα αλλάζουν, η ζωή είναι ρόδα και γυρίζει.

Έγινε πολύς ντόρος, γιατί τραγούδησαν λαϊκοί καλλιτέχνες στο Ηρώδειο.

Γιατί πρέπει να βάζουµε ταµπέλες για το ποιος πρέπει να πάει στο Ηρώδειο; Εχουν αλλάξει οι εποχές, αλλάζουν τα πράγµατα.

Μίλησέ µου και για τον στενό συνεργάτη σου Μιχάλη Τουρατζίδη.

Τι να πω γι’ αυτό το παιδί; Πραγµατικά, έχει παίξει καταλυτικό ρόλο στην καριέρα µου. Είναι ο άνθρωπός µου. Ο Μιχάλης πίστεψε σε µένα παραπάνω απ’ ό,τι εγώ η ίδια. Όταν συναντηθήκαµε, εγώ ήµουν µε έναν άλλον παραγωγό. Τότε δεν είχε λήξει το συµβόλαιό µου. Ήµουν σε περίεργη φάση, δεν γίνονταν πράγµατα. Με βοήθησε να µην έχω απωθηµένα. Μου είπε: «Όταν σταµατήσεις να έχεις απωθηµένα, όταν σταµατήσεις να λες “γιατί όχι εγώ;”, θα έρθει». Και πραγµατικά όπως µου τα είπε έγιναν. ∆ούλεψα πάρα πολύ µε τον εαυτό µου. Ηταν πάρα πολύ δύσκολο. Χρειάστηκε να πάω σε πνευµατικό για να πάρω βοήθεια. ∆εν υπάρχει πιο ωραίο πράγµα από αυτό. Πήγα σε έναν παππούλη που µου σύστησε ο Μιχάλης στη Θεσσαλονίκη. Την πρώτη φορά πήγα για να µου διαβάσει µια ευχή και πλέον έχει γίνει ο πνευµατικός µου, είναι ο πατήρ Αστέριος. Είχα µέσα στην ψυχή µου αντάρα. Ήµουν ανταριασµένη. Έλεγα «βρείτε µου τον τρόπο». Ο Μιχάλης κάνει τα πάντα. Είναι παραγωγός µου, γράφει τα τραγούδια µου, ενορχηστρώνει. Είναι πολυεργαλείο.