Κ. Αργυρός: “Είμαι άνθρωπος που προσεύχεται, που πιστεύει πολύ στο Θεό”!

Δεν πίνει, δεν καπνίζει, αθλείται, πιστεύει στο Θεό, είναι προσγειωμένος, αγαπά τη σκληρή δουλειά και είναι ο μόνος λόγος για να ξενυχτάει! Το αγαπημένο του σπορ είναι το wakeboard που το εξασκεί κυρίως τα καλοκαίρια και ειδικά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Λευκάδα.

Ο Κωνσταντίνος Αργυρός έχει τη στόφα του παλιού καλού λαϊκού τραγουδιστή και κατακτά τη νύχτα!

Ο αγαπημένος τραγουδιστής μίλησε στο ένθετο People του Πρώτου Θέματος όπου αποκάλυψε την αγάπη και την πίστη του στο Θεό.

“Δεν είμαι άνθρωπος που τον νοιάζει και πολύ αν αθα είναι ή δεν θα είναι στη μόδα. Ο Θεός παίζει ένα σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Καθένας το αντιλαμβάνεται διαφορετικά… Έχω το Θεό σε μια ξεχωριστή θέση στη ζωή μου. Είμαι άνθρωπος που προσεύχεται, που πιστεύει πολύ στο Θεό. Για όποια απόφαση έχω πάρει στη ζωή μουο έχω πάει κι έχω ανάψει ένα κεράκι και είπα: Θεέ μου, δώσ’ μου δύναμη για να πάρω τη σωστή απόφαση”!

Ένας λαϊκός τραγουδιστής που δείχνει να τα έχει όλα, από το μοναδικό παρουσιαστικό του, τη φωνή του μέχρι τις βαρβάτες συνεργασίες όπως με το Γιώργο Θεοφάνους που συνέθεσε όλο το δεύτερο άλμπουμ του “Παιδί γενναίο” πώς έχει καταφέρει και είναι τόσο ταπεινός; Πώς του φαίνεται που σε τόσο νεαρή ηλικία είναι πρώτο όνομα στο Posidonio όπου εμφανίζεται;

“Στην ταμπέλα ναι, είμαι το πρώτο όνομα. Όμως εγώ δεν το βλέπω έτσι. Έχω περισσότερο χρόνο να παρουσιάσω τα τραγούδια μου. Δεν ήμουν ούτε θα γίνω ποτέ ο άνθρωπος που κοιτάει το πρώτο ή το δεύτερο όνομα. Τον ίδιο σεβασμό και τον ίδιο ζήλο δείχνω απέναντι στο κοινό.”

Ο Κωνσταντίνος εξομολογείται πόσο δύσκολη ήταν η πορεία του μέχρι να φτάσει να είναι πρώτο όνομα. “Δεν είμαι ένας άνθρωπος που τα βρήκε όλα έτοιμα. Από το μηδέν ξεκίνησα. Βγήκα από το παιχνίδι (το Fame Story) στα 19 και έκανα τον πρώτο μου δίσκο στα 24. Δεν ήμουν έτοιμος τότε ούτε καλλιτεχνικά ούτε σε προσωπικό επίπεδο. Πολλές εταιρείες μού είχαν ρίξει άκυρο”. Ο Κωνσταντίνος Αργυρός μάλλον πήρε την καλύτερη απόφαση που έφυγε από την Αθήνα μετά το παιχνίδι και πήγε για τρία χρόνια στη Θεσσαλονίκη όπου δούλεψε σκληρά και “ψήθηκε” στο τραγούδι.

Μικρός φανταζόταν να κάνει κάτι σχετικό με την καλλιτεχνία. ” Στο Γυμνάσιο συμμετείχα και στη χορωδία και σε θεατρικές παραστάσεις. Στο Λύκειο δεν μου άρεσε ιδιαίτερα να διαβάζω, ήμουν μαθητής του 17. Περίμενα πώς και πώς να τελειώσω το σχολείο και να βρω τους φίλους μου να παίξουμε μουσική. Παίζαμε από Beatles μέχρι Χιώτη”!