Λένε πως για να παίξεις το ρόλο του αφελούς πρέπει να είσαι πολύ έξυπνος – κι αυτό το σκέφτεσαι αναπόφευκτα όταν συναντάς την Κλέλια Ρένεση, την τηλεοπτική Ρίτα του Μίλα μου Βρόμικα. H οποία –λες και θέλει να επιβεβαιώσει τη ρήση – έχει περισσότερες έξυπνες απαντήσεις στο τσεπάκι της απʼ ό,τι ξανθές τρίχες στο σέξι, «αφελές» Barbie look της.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
.jpg)
Η γοητευτική ηθοποιός μίλησε στο Down Town, για το επάγγελμά της, την οικογένειά της και τους άντρες!
Όχι. Βασικά, απʼ όσο θυμάμαι, μικρή δεν ήθελα να γίνω τίποτα. (γέλια) Από μικρή σπούδαζα μουσική, πιάνο, πήγαινα μπαλέτο. Αλλά δεν πίστευα ποτέ πως θα ασχοληθώ επαγγελματικά. Και για το λόγο αυτόν άλλωστε πήγα στην Ιταλία, για να σπουδάσω Ιατρική.
Δεν είχα καταλήξει… Πάντως, θα ήταν μια χειρουργική ειδικότητα. Είτε μαιευτήρας, που είναι ο μπαμπάς μου, είτε πλαστικός χειρουργός ή νευροχειρουργός. Είχα μπαμπά γιατρό, παππού γιατρό. Από μικρή ήμουν μέσα στα χειρουργεία, είχα πολλά τέτοια ερεθίσματα. Έβλεπα τον μπαμπά μου μες στο χειρουργείο από την τζαμαρία.
Και πώς ξεθώριαζε αυτή η γοτεία;
Δεν ξεθώριασε. Απλά, ενώ ήμουν ένα παιδί με φυσική κλίση στις θετικές επιστήμες, από μαθηματικά και φυσική μέχρι ανθρωπολογία, η φύση μου δεν είναι τόσο “της καλογερικής”. Δεν μπορούσα να αφοσιωθώ για πολύ καιρό πάνω σ’ένα βιβλίο. Η Ιατρική απαιτεί “καλογερική”.
Πρώτα απʼ όλα δεν θα έκανα καμία θυσία. Οι θυσίες είναι βλακείες. Όταν θυσιάζεις κάτι που είναι ζωτικό για σένα, θα γίνεις ένα βαμπίρ αργά ή γρήγορα και δεν θα χρησιμεύεις σε κανέναν. Ούτε ο ίδιος ο σύντροφός σου δεν θα σε θέλει, γιατί θα γίνεις ένα φάντασμα του εαυτού σου. Η δουλειά μου τυχαίνει να είναι η ζωή μου. Μου δίνει χαρά, έμπνευση. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να είμαι εκείνη που θα κρατούσε ένα σπίτι, το σημείο αναφοράς για τα μέλη της οικογένειας. Στο μέλλον ίσως και να μπορέσω να το κάνω. Τώρα δυσκολεύομαι να βρω χρόνο να πάω για φαγητό με τη μητέρα μου.
Έτσι λες; Είμαι μοιραία γυναίκα. Εγώ αφήνομαι στον έρωτα.
Περισσότερα στο Down Town που κυκλοφορεί
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ