Μετά από 30 χρόνια καριέρας, η Καίτη Γαρμπή είναι στην καλύτερη φάση τόσο της προσωπικής, όσο και της επαγγελματικής της ζωής! Η δημοφιλής τραγουδίστρια έκλεισε φέτος 30 χρόνια στην δισκογραφία και πάνω από 1.5 εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων και όπως καταλαβαίνεις νιώθει πιο ολοκληρωμένη από ποτέ. Από την άλλη, ο γάμος της με τον Διονύση Σχοινά πάει από το καλό στο καλύτερο, αφού φέτος έκλεισαν 22 χρόνια ευτυχισμένου έγγαμου βίου! Σε πρόσφατη συνέντευξή της στο Down Town Κύπρου, η Καίτη Γαρμπή μίλησε για το πώς κρατάει ζωντανό τον γάμο της με τον γνωστό καλλιτέχνη, αποκάλυψε ότι ο γιος της πηγαίνει… στρατό, ενώ μίλησε και για τη σχέση της με τον Νότη Σφακιανάκη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ως μητέρα, διαχειρίστηκες εύκολα το γεγονός ότι ο γιος σου, ο Δημήτρης, έχει δύο αναγνωρίσιμους γονείς και θα μπορούσε κάλλιστα να «εκμεταλλευτεί» το όνομά τους;
Επειδή είναι αυτός που είναι δεν θα το έκανε ποτέ. Τον μεγαλώσαμε έτσι, ώστε να μην περάσει καν ως σκέψη από το μυαλό του κάτι τέτοιο. Με τον Διονύση τον μεγαλώσαμε δίνοντάς του αξίες και μαθαίνοντάς του πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι. Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που του διδάξαμε. Το να είναι κάποιος γνωστός τραγουδιστής και κάποιος άλλος καθαριστής ή οτιδήποτε άλλο, δεν σημαίνει ότι ο ένας είναι ανώτερος και ο άλλος κατώτερος. Ο Δημήτρης δεν επηρεάστηκε από τη φήμη, τη δόξα, τη διασημότητα και τα φώτα που έχουν οι γονείς του. Αλήθεια σου λέω, είναι ένα πολύ καλό και ευαίσθητο παιδί.
Με καλλιτεχνικές τάσεις, αφού πολλές φορές τον έχουμε δει στη σκηνή με τον πατέρα του. Θες να τον δεις να το κάνει επαγγελματικά;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν ήταν αυτό που ονειρεύτηκα για εκείνον. Όμως, εδώ και αρκετό καιρό, έχω αλλάξει, γιατί βλέπω ότι ο Δημήτρης είναι ένας ταλαντούχος μουσικός. Οι εμφανίσεις δίπλα στον πατέρα του τον βοηθούν να εξελίσσεται φωνητικά και να αποκτά «αέρα» μπροστά στον κόσμο. Ό,τι θέλει το παιδί μου κι ό,τι τον κάνει ευτυχισμένο ας το ακολουθήσει. Αν το κάνει με πάθος και αξιοπρέπεια, εύχομαι να το καταφέρει. Θα είναι ευλογία μεγάλη γι’ αυτόν να κάνει το χόμπι του επάγγελμα.
Είσαι αυστηρή μητέρα;
Όχι πολύ αυστηρή, αλλά παραδέχομαι ότι είμαι η κλασική Ελληνίδα μάνα, που βάζει τα όρια. Με τον πατέρα του, θα παίξει, θα γελάσει, θα κάνει τις πλάκες του, θα παίξουν ποδοσφαιράκι, θα πουν τα αντρικά τους, αλλά εγώ θα βάλω τα όρια. Τα όρια κάνουν το παιδί υπεύθυνο, ώστε αργότερα να ενταχθεί ομαλά στην κοινωνία. Να νιώθει αυτοπεποίθηση και ασφάλεια συναισθηματική. Αυτό ισχύει για τις μαμάδες. Τα απλά πράγματα είναι για τους μπαμπάδες!
Τι θα κάνεις τώρα που ο Δημήτρης θα πάει στρατό;
Παρουσιάζεται τον Σεπτέμβριο. Το έχω αποδεχτεί και πιστεύω ότι θα του κάνει καλό. Θα ανοιχτεί κοινωνικά, θα γνωρίσει κόσμο, θα ανεξαρτητοποιηθεί κάπως. Για μένα μη ρωτάς, καταλαβαίνεις… Όπου κι αν πάει, θα τρέχω από πίσω! Με τρένα, πλοία, αυτοκίνητα, να προλάβω τα επισκεπτήρια!
Πριν λίγο καιρό γιορτάσατε με τον Διονύση, 22 χρόνια γάμου. Τι είναι αυτό που σας κάνει να παραμένετε ακόμα ερωτευμένοι;
Είμαστε ακόμα μαζί, γιατί αγαπιόμαστε πάρα πολύ. Επίσης, αυτά τα «κοινότυπα» που λέγαμε και πιο πάνω περί σεβασμού, είναι αλήθεια. Με τον Διονύση δεν χάσαμε ποτέ τον σεβασμό και την εκτίμηση που είχαμε ο ένας για τον άλλον. Αν δεν υπάρχουν αυτά, πίστεψέ με, έρχεται η καθημερινότητα σαν οδοστρωτήρας και αναπόφευκτα διαλύει τη σχέση.
Γι’ αυτό πιστεύεις ότι οι σχέσεις σήμερα, δεν διαρκούν;
Μα, ναι, δεν βλέπεις; Στην πρώτη δυσκολία χωρίζουν! Το «χωρίζω» είναι εύκολο να το πει κανείς. Το «μένω» είναι δύσκολο. Θέλει πολλή δουλειά η σχέση. Και δεν υφίσταται χωρίς τα βασικά: Σεβασμό, εκτίμηση και κατανόηση. Όσο ερωτευμένος και να είσαι, αν λείπουν αυτά, με τον καιρό η σχέση θα φθαρεί και θα σπάσει. Με τον Διονύση εμείς είμαστε δεμένη ομάδα. Ποτέ δεν ήμασταν αντίπαλοι. Κάνουμε την ίδια δουλειά και ουδέποτε υπήρξε το παραμικρό ψήγμα ανταγωνισμού. Ο ένας ήταν εκεί για να τραβάει προς τα πάνω τον άλλον. Νιώθω πολύ τυχερή γυναίκα που γνώρισα έναν τέτοιο άντρα! Κι εκείνος είναι τυχερός – να τα λέμε! Πορευόμαστε μαζί, ενωμένοι σαν γροθιά κι όσο πάει. Το μέλλον μόνο ο θεός το ξέρει. Εσύ απλά, ελπίζεις για το καλύτερο.
Είσαι από τους καλλιτέχνες που επιδιώκουν να συνεργάζονται με εξίσου μεγάλα ονόματα, όπως το δικό σου. Αλήθεια, πόσο εύκολο είναι αυτό;
Έχουμε δει ότι δεν είναι εύκολο να συνεργάζονται μεγάλα ονόματα. Όμως εγώ το επιδιώκω, έχοντας ως γνώμονα δύο πράγματα. Το πρώτο είναι να θαυμάζω τον άλλον καλλιτέχνη, να μου εμπνέει σεβασμό. Κι από την άλλη, σίγουρα ο κόσμος αγαπά τις συνεργασίες. Εγώ δεν δυσκολεύτηκα σε καμία συνεργασία μου. Θυμάσαι πριν 19 χρόνια που συνεργάστηκα με την Άννα Βίσση; Την ήξερα πολλά χρόνια νωρίτερα και τη θαύμαζα πολύ. Σεβαστήκαμε η μία την άλλη και δουλέψαμε άψογα. Κάποιοι περίμεναν ότι πιθανόν θα τσακωθούμε, αλλά εμείς αγαπηθήκαμε περισσότερο. Τηρήθηκαν κι όσα είχαν συμφωνηθεί κι έτσι αυτή η συνεργασία γράφτηκε στην ιστορία!
Το ίδιο ισχύει και με τον Νότη Σφακιανάκη;
Βεβαίως! Ξέρω γιατί με ρωτάς και πρέπει να σου πω ότι αγαπώ τον Νότη, γιατί και τις δυο φορές που συνεργαστήκαμε ήταν άψογος! Είναι ένας άντρας με έντονο χαρακτήρα, μια δυνατή προσωπικότητα. Ένας ιδιαίτερος άνθρωπος – χωρίς αυτό να είναι κακό. Αυτό που κρατάω από τον Νότη είναι ο σεβασμός του, η αγάπη του και το νοιάξιμό του. Έχουμε μία ζεστή σχέση.
Θα σε γυρίσω στα παιδικά σου χρόνια. Από τότε ήθελες να γίνεις τραγουδίστρια;
Όχι, όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω δασκάλα. Ήμουν από τα παιδιά «εξαιρέσεις» που αγαπούσαν το σχολείο τους. Μου άρεσε το διάβασμα και τα βιβλία. Ακόμα διαβάζω πολύ. Με ξεκουράζει. Κι επειδή αγαπούσα και τα παιδιά, ονειρεύτηκα πως θα γίνω δασκάλα. Δεν έγινα αλλά, τουλάχιστον, μου έμεινε το διάβασμα! (γέλια). Μέσα από το τραγούδι βρήκα έναν δυνατό τρόπο έκφρασης των συναισθημάτων μου. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, άκουγα Queen, Deep Purple και, παράλληλα, Νταλάρα, Πάριο, Βοσκόπουλο και Μοσχολιού. Τη Μοσχολιού και την Αλεξίου τις λάτρευα. Με την αδερφή μου, τη Λιάνα, βάζαμε κάθε απόγευμα δίσκους στο πικάπ και τραγουδούσαμε από πάνω. Κάναμε καραόκε, αλλά με τη φωνή των καλλιτεχνών από κάτω (γέλια).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ