Καμπουράκης- Κοτρώτσος: Τι λένε στο TLIFE για τη δολοφονία Γκιόλια.

Η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια ήταν ένα ισχυρό πλήγμα για τον κόσμο της δημοσιογραφίας. Οι συνάδελφοί του, Δημήτρης Καμπουράκης και Σεραφείμ Κοτρώτσος, μιλούν στο TLIFE για τον άδικο χαμό του συναδέλφου τους.

Δημήτρης Καμπουράκης:

”Λυπάμαι πάρα πολύ. Είναι θλιβερό και πολύ επικίνδυνο γιατί πρόκειται για χτύπημα στην ελευθεροτυπία. Δεν είχε τύχει να συνεργαστούμε ποτέ”.

Σεραφείμ Κοτρώτσος:

”Πρόκειται για μία αποτρόπαια πράξη, μία στυγερή δολοφονία σε βάρος ενός δημοσιογράφου, θέλω κι εγώ από τη πλευρά μου να μεταφέρω τα συλληπητήριά μου στην οικογένεια του, στη γυναίκα του και στο μικρό παιδί του. Πρέπει ωστόσο το θέμα αυτό να μας προβληματίσει όλους για τον λόγο ότι δεν αφορά μόνο έναν δημοσιογράφο, αφορά γενικότερα τα μέσα ενημέρωσης και τη δημοσιογραφία”, δηλώνει ο δημοσιογράφος.

Και συνεχίζει: ” Ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν πρωτοπόρος σε μια δημοσιογραφία του διαδικτύου, στη δημοσιογραφία των blogs, μια δημοσιογραφία η οποία βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα στην Ελλάδα, με όλα τα προβλήματα που συνεπάγεται αυτό, με τις ακρότητές της, με τις ασυδοσίες της αλλά και την μεγάλη ανεξαρτησία και ελευθερία της. Θεωρώ ότι η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια σχετίζεται και με αυτό και καλό είναι να μας προβληματίσει όλους γιατί αφορά πλεόν το πώς πρέπει να είναι η δημοσιογραφία στην Ελλάδα”.

Ο Σεραφείμ Κοτρώτσος θεωρεί πως αυτό το χτύπημα απειλεί όλους τουςδημοσιογράφους: ”Από εκεί και πέρα οφείλουμε νομίζω όλοι μας να σταθούμε πέρα από την αστυνομική διάσταση του γεγονότος και να προβληματιστούμε πιο εξειδικευμένα η ένωση συντακτών από την πλευρά της, η ένωση ιδιοκτητών αλλά και όλοι εμείς που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εργαζόμαστε στα μέσα ενημέρωσης. Τον Σωκράτη τον γνώριζα προσωπικά και δεν σας κρύβω ότι υπήρξα από αυτούς που επανειλλημένα δέχτηκα προσωπικές επιθέσεις από τον Σωκράτη και αδικήθηκα. Αυτό όμως δεν έχει καμία σημασία. Χάθηκε μια ανθρώπινη ζωή, ένας καλός συνάδελφος και κυρίως η δολοφονική αυτή ενέργεια στρέφεται εναντίον όλων των δημοσιογράφων κι όχι μόνο του Σωκράτη Γκιόλια”, καταλήγει.