Κλέλια Ρένεση: «Αν θέλετε να βλέπετε χαρούμενες φουσκωμένες κοιλίτσες, φτιάξτε το έκτρωμα που λέγεται “σημερινή κοινωνία”»

Με ένα μακροσκελές κείμενο που δημοσίευσε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, η Κλέλια Ρένεση θέλησε να τιμήσει τη χθεσινή γιορτή της μητέρας κάνοντας αναφορά στην ιερότητα της μητρότητας αλλά και όσα έχουν ανάγκη από την κοινωνία να κάνει προκειμένου να νιώθουν ασφαλείς και σίγουρες πως μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε έναν δίκαιο κόσμο.

Διάβασε παρακάτω το κείμενο της Κλέλιας Ρένεση

«Οι γυναίκες είμαστε πλασμένες να ζούμε στην θαλπωρή της κοινότητας, της αλληλεγγύης, να ξέρουμε ότι είναι στήριγμα η μία για την άλλη. Σε όλες τις φυλές ανά τους αιώνες, οι ομάδες γυναικών ανέστησαν γενιές ολόκληρες και κρατούσαν ταυτόχρονα την τοπική κοινωνία δυνατή.

Η σημερινή κοινωνία έχει αποδεκατίσει την έννοια της κοινότητας. Όσα επιδόματα και να δώσετε η υπογεννητικότητα θα συνεχίζει να υφίσταται. Οι γυναίκες δεν θέλουν μόνο χρήματα για να αισθανθούν ασφάλεια να γίνουν μάνες. Θέλουν έναν ολόκληρο μηχανισμό ασφαλείας. Εργασιακό, οικογενειακό, κοινοτικό.

Θέλουν να μπορούν να απολαύσουν τη μητρότητα ξέροντας ότι αναγνωρίζεται ολούθε το ιερό έργο τους. Μία μάνα θέλει να ξέρει πως αν μια μέρα αρρωστήσει, υπάρχουν άλλα ζεστά γυναικεία χέρια να πασπαλίσουν το μικρό της.

Με χαρά, με γνήσια αγάπη και αποδοχή κοινής αποστολής. Φέρνουμε σε πέρας τη νέα γενιά. Μία μάνα θέλει να ξέρει πως μπορεί να απέχει απ’ τα εργασιακά της μέχρι το μικρό της να δυναμώσει και χωρίς να φοβάται τον εργασιακό αποκλεισμό ή την έλλειψη χρημάτων.

Πρέπει επίσης να ξέρει πως την περιμένει και θέση εργασίας ακριβώς εκεί που της αξίζει. Μία μάνα θέλει να ξέρει πως το μικρό της αγαπιέται και φροντίζεται γενικώς και όχι μόνο απ’ τα πολύ κοντινά πρόσωπα. Γιατί μιας μάνας της κόβεται το αίμα στη σκέψη και μόνο πώς μπορεί αυτή να πάθει κάτι και “ποιος θα νοιαστεί για το μικρό μου σαν εμένα. Αν θέλετε να βλέπετε χαρούμενες, φουσκωμένες κοιλίτσες ολούθε, φτιάξτε το έκτρωμα που λέγεται “σημερινή κοινωνία”.

Ανοίξτε μυαλά και καρδιές και διεκδικήστε απ’ τους “διαχειριστές των ζωών μας” να φτιάξουν μέριμνες και συνθήκες ανθρώπινες. Και αφήστε τα δικαστήρια γι’ αυτούς που δεν τα κατάφεραν ή γι’ αυτούς που ούτε καν προσπάθησαν. Η αποτυχία είναι συνολική και ανήκει σε όλους μας. Μέρα της μητέρας. Κι εγώ εύχομαι να χουν οι μάνες πάντα μία ζέστη αγκαλιά και μια φλόγα δίπλα τους να τους ζεσταίνει απ’ το ψύχος των φόβων».