Κώστας Κρομμύδας: Η επιστροφή στο θέατρο, η σχέση με τα κορίτσια του και η άγνωστη ιστορία πίσω από το τελευταίο βιβλίο του!

Ηθοποιός, συγγραφέας, σκηνοθέτης (οσονούπω στη νέα θεατρική παράσταση που ετοιμάζει στο Ριάλτο), ο πολυτάλαντος Κώστας Κρομμύδας δεν εφησυχάζει και δεν σταματά να μας ξαφνιάζει με κάθε νέο του βήμα. Αυτήν την περίοδο συνεχίζει τις παρουσιάσεις του βιβλίου “Φως μέσα στη θύελλα”, έχει ξεκινήσει ήδη το νέο του βιβλίο, ετοιμάζεται το Νοέμβρη μαζί με την Φιλίπα Ταμπάρη για θέατρο με το έργο “Αυτός ο αλήτης ο Κοέλιο έχει πάρει πολύ κόσμο στο λαιμό του” και όταν έχει λίγο χρόνο χαλαρώνει παίζοντας έναν αγώνα τένις…

Τον συνάντησα πριν λίγες μέρες (ημέρα Σάββατο) πού αλλού στο Sunny Club (της οικογένειας) στη Νέα Ερυθραία. Μόλις έφθασα στο χώρο -που ήταν γεμάτος παιδιά με γονείς για τις τελευταίες βουτιές πριν αρχίσει το κρύο- μου ζήτησε να πιούμε τον καφέ πλάι στην πισίνα, εκεί έγινε άλλωστε και το πρώτο μέρος της φωτογράφησης, μιας και λίγο αργότερα βρεθήκαμε στο αγαπημένο του γήπεδο τένις για τις υπόλοιπες λήψεις. Πριν ξεκινήσουμε, τσεκάρει το κινητό του και συγκεκριμένα τα μηνύματα από την Κλειστή Ομάδα Αναγνωστών του στο Facebook, μου δείχνει αδημοσίευτες φωτογραφίες από τη συμμετοχή του στους “Durrells” και αρχίζει να μιλά ενθουσιασμένος για τα επόμενα βήματά του και το νέο του βιβλίο!

Τη ροή του λόγου του θα σταματήσουν για λίγο φίλοι που έρχονται να τον χαιρετήσουν, αλλά και η κόρη του Βαΐα που θέλει να “κατασκοπεύσει” για λίγο τον διάσημο μπαμπά της. Εκείνος με χαμόγελο θα την πάρει στην αγκαλιά του και θα της πει να μείνει μαζί μας, αλλά μάταια. Έτσι, θα ξεκινήσει σιγά σιγά να ξεδιπλώνει τι σκέψεις του, τα επόμενα σχέδιά του και να αποκαλύπτει όσα δεν ξέρεις για αυτόν (αλήθεια εσύ πόσο καλά τον γνωρίζεις;)

Πες μας λίγα λόγια για το τελευταίο σου βιβλίο “Φως μέσα στη θύελλα”…

Το «Φως μέσα στη θύελλα» προέκυψε από την ανάγκη μου να διαφοροποιηθώ και εγώ ο ίδιος από τις ιστορίες που έγραφα ως τώρα. Τα πρώτα μου βιβλία είχαν να κάνουν με τον έρωτα, το πεπρωμένο, τη λύτρωση, με το ανεκπλήρωτο και το ταξίδι στο παρελθόν και στο παρόν. Τα τέσσερα προηγούμενα μυθιστορήματα μου είχαν μια διαφορετική στόχευση. Στο «Φως μέσα στη θύελλα» έγραψα ένα βιβλίο διαφορετικό με έντονο το αστυνομικό στοιχείο, έντονο το στοιχείο του θρίλερ και της δυνατής και αναπάντεχης πλοκής. Και ήταν η πρώτη φορά που τόλμησα να γράψω ένα βιβλίο από την οπτική μιας γυναίκα. Βαριέμαι, όμως, την πετυχημένη συνταγή. Τα προηγούμενα βιβλία είχαν σχεδόν ίδιο τρόπο γραφής και σε αυτό το βιβλίο ήθελα να διαφοροποιηθώ. Και το πείραμα πέτυχε. Το βιβλίο αγκαλιάστηκε από τον κόσμο.

Από πού πήρες έμπνευση για τους πρωταγωνιστές σου; Ήταν δύσκολο να γράψεις από την οπτική μιας γυναίκας πρωταγωνίστριας;

Ήθελα πολύ να μπω στον ψυχισμό μιας γυναίκας και να γράψω ως γυναίκα. Και αν μπορώ να σου αποκαλύψω κάτι για το επόμενο βιβλίο, είναι ότι και σε αυτό το πρώτο ενικό πρόσωπο θα είναι γυναίκα.

Από όλους τους ήρωες του τελευταίου βιβλίο με ποιον ταυτίζεσαι;

Με τον δολοφόνο! Αν με ρώταγες ποιος θα ήθελες να είσαι σε αυτό το βιβλίο θα σου έλεγα πως θα ήθελα μια πτυχή του εαυτού μου να είναι αυτός ο δολοφόνος. Αγαπώ όλους τους χαρακτήρες στα βιβλία μου, γιατί αν δεν αγαπήσεις το χαρακτήρα δεν θα του δώσεις πραγματική υπόσταση. Σκέφτομαι σαν τον χαρακτήρα, νιώθω σαν το χαρακτήρα που έχω κάθε φορά ως πρωταγωνιστή. Είναι σαν να ερμηνεύω τους ήρωες των βιβλίων μου.

Σε πολλά από τα βιβλία σου υπάρχει δράση και μυστήριο. Και στο τελευταίο βλέπουμε ξεκάθαρα μια σκοτεινή ιστορία με κινηματογραφικά στοιχεία. Θεωρείς ότι σε έχει επηρεάσει η υποκριτική σε αυτό;

Το πόσο καλά γράφω θεωρώ ότι οφείλεται στο ότι είμαι ηθοποιός. Είναι σαν να εκπαιδεύω το υποκριτικό εργαλείο που μεταφέρω στους χαρακτήρες και στην πλοκή. Θέλω η πλοκή στο βιβλίο να μην κουράζει, να είναι καταιγιστική. Να μην γράφω διαδικαστικά κεφάλαια, θέλω να υπάρχει παντού ενδιαφέρον και δράση. Για εμένα η επιτυχία των βιβλίων είναι ότι γράφω ως ένα σημείο και όταν φεύγω θέλω να επιστρέψω για να δω τη συνέχεια του επεισοδίου. Πολλές φορές και εγώ δεν ξέρω τι θα γίνει παρακάτω.

Θα ήθελες να γράψεις και σενάριο;

Έχω γράψει σενάριο (και μάλιστα δυο σενάρια) προτού γράψω το πρώτο μου βιβλίο. Το ένα που είχε τον τίτλο «Μη με λησμόνει» έφθασε πολύ κοντά να μεταφερθεί στην οθόνη. Δυο πράγματα όμως, θέλω πολύ να κάνω. Να γράψω ένα θεατρικό έργο και ένα σενάριο για την τηλεόραση. Έχει γίνει προς το παρόν κρούση για να μεταφερθούν στην τηλεόραση και πολλά από τα βιβλία μου. Έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον για το «Μη με λησμόνει» και είμαι σε συζητήσεις με τον Στράτο Μαρκίδη που έχει διαβάσει την Ογκρέσα και τώρα διαβάζει και την Ουρανόεσσα και θα γίνει μια συνάντηση για να δούμε αν κάποιο από τα δυο αυτά βιβλία μπορεί να γίνει ταινία ή σειρά. Νομίζω πως είναι θέμα χρόνου για να κάνουμε κάποιο βιβλίο ταινία ή σειρά.

Στην κεντρική παρουσίαση είχες αναφέρει πως το βιβλίο είναι αφιερωμένο στην αδελφή σου. Θες να μας πεις την ιστορία της;

Το «Φως μέσα στη θύελλα» είναι αφιερωμένο και στις τρεις αδελφές μου. Οι δυο αδελφές μου που είναι εν ζωή με έχουν στηρίξει πολύ. Την αδελφή μου την Φωτεινή δεν την γνώρισα ποτέ. Σκοτώθηκε πολύ μικρή και με τραγικό τρόπο. Υπάρχουν μόνο δυο φωτογραφίες της και την μάθαμε κυρίως μέσα από τις περιγραφές των γονιών μου. Σε αυτό το βιβλίο, όμως, ήθελα να ονομάσω την ηρωίδα μου “Φωτεινή” για να της δώσω μια πιθανή ζωή που θα ήθελα να έχει, αν ζούσε. Σίγουρα οι ιστορίες τους είναι διαφορετικές, αλλά ήθελα μέσα από το βιβλίο να νιώσω ότι έχει μια ζωή που δεν πρόλαβε να ζήσει. Δεν κρύβω πως η ιστορία και ο τραγικός θάνατος της με έχουν επηρεάσει πολύ. Ακόμη και στον τρόπο που γράφω.

Ήμουν 11 χρόνων, όταν έσπασα το χέρι μου και ήμουν στο νοσοκομείο. Εκεί ο πατέρας μου, μου αφηγήθηκε για πρώτη φορά τον τραγικό τρόπο με τον οποίο πέθανε και θυμάμαι πως έκλαιγα για μέρες,. Επηρέασε όλη μου τη ζωή.

Υπάρχει κάτι νέο που ετοιμάζεις συγγραφικά; Θα έχει και αυτό αστυνομικά στοιχεία;

Στο μέλλον θα ήθελα να γράψω ένα αμιγώς αστυνομικό βιβλίο γιατί το «Φως μέσα στη θύελλα» έχει αστυνομικά στοιχεία, αλλά δεν είναι αστυνομικό μυθιστόρημα. Στο επόμενο βιβλίο μου όμως θα γράψω για έναν πολύ δυνατό έρωτα και ο κεντρικός άξονας του βιβλίου θα είναι ένας πολύ δυνατός ήρωας βασισμένος σε αληθινή ιστορία.

Ποια είναι τα σχόλια που ακούς από τον κόσμο για τα βιβλία σου; Έχεις σίγουρα φανατικούς αναγνώστες…

Αυτά είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της δουλειάς μου. Είναι πολύ σημαντικό για ένα συγγραφέα να νιώσει πως έστω και για λίγο έχει επηρεάσει τη ζωή των ανθρώπων. Πολλοί ταυτίζονται με τους ήρωες μου και μου στέλνουν μηνύματα που με συγκινούν. Με τους αναγνώστες έχουμε μια αμφίδρομη σχέση και υπάρχει και μια κλειστή ομάδα αναγνωστών μου με τους οποίους επικοινωνώ σχεδόν καθημερινά.

Τα βιβλία μου έχουν μεγάλη γκάμα αναγνωστών και δεν απευθύνονται σε ένα ειδικό κοινό. Σε αυτό το πλαίσιο και πολλά από τα βιβλία μου μεταφράζονται και σε άλλες γλώσσες, με σκοπό οι ιστορίες να γίνουν γνωστές στο εξωτερικό.

Εκτός από το συγγραφικό κομμάτι υπάρχει και αυτό της υποκριτικής και η πρόσφατη συμμετοχή στον τρίτο κύκλο των “The Durells”. Πώς ήταν η εμπειρία;

Αν δεν το είχα κάνει… θα ένιωθα ανεπαρκής ως ηθοποιός. Εκεί ανακάλυψα πραγματικά πώς είναι ένας ηθοποιός. Το λέω και ακούγεται σκληρό, αλλά στην Ελλάδα εκτός κάποιων εξαιρέσεων αντιμετωπίζουμε τη δουλειά με ερασιτεχνισμό. Τα μεγέθη, φυσικά, είναι διαφορετικά στην Ελλάδα και διαφορετικά με μια τεράστια παραγωγή όπως οι “Durrells” που απευθύνεται σε ένα τεράστιο αγγλόφωνο κοινό, όμως οι διαφορές είναι επίσης μεγάλες. Η εμπειρία ήταν ασύλληπτη. Είτε είσαι ο πρωταγωνιστής, είτε έχεις ένα μικρότερο ρόλο, σε αντιμετωπίζουν με ένα επαγγελματισμό, που εδώ δεν υπάρχει. Με πήραν δυο μέρες στην Αγγλία για να κάνω πρόβα στο κουστούμι μου και έλεγξαν μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Ταυτόχρονα έχει ηθοποιούς και συντελεστές υψηλού επιπέδου – τα νέα παιδιά της σειράς ετοιμάζονται για καριέρα στο Χόλιγουντ- αλλά και ο Αλέξης Γεωργούλης και ο Γιώργος Καραμίχος (που κρατούν βασικούς ρόλους της σειράς) φαίνεται πως έχουν ανοίξει τα φτερά τους πολύ, μέσα από τη σειρά.

Στο θέατρο θα επιστρέψεις;

Επιστρέφω πια στο θέατρο με διπλό ρόλο αυτήν τη φορά: του σκηνοθέτη αλλά και του πρωταγωνιστή στην θεατρική παράσταση των Ρήγα- Αποστόλου με τίτλο «Αυτός ο αλήτης ο Κοέλιο έχει πάρει πολύ κόσμο στο λαιμό του» Πρωταγωνιστούμε στο συγκεκριμένο έργο με την Φιλίππα Ταμπάρη που κάνει και την παραγωγή της παράστασης. Είμαι πολύ χαρούμενος και για τη συνεργασία και για το ότι θα είμαι από το Νοέμβριο (κάθε Δεύτερα – Τρίτη) στο θέατρο Ριάλτο.

Είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος γιατί μιλάμε για ένα πολύ ωραίο έργο, τόσο επίκαιρο ακόμη και σήμερα. Οι Ρήγας – Αποστόλου έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά και το γεγονός ότι το έχουν παίξει στο παρελθόν ο Αλέξανδρος Ρήγας και η Εβελίνα Παπούλια είναι μια πρόκληση για εμάς. Με έχει αγχώσει και λίγο τολμώ να πω ότι κάνω και τη σκηνοθεσία και πρωταγωνιστώ στην παράσταση. Αλλά ελπίζουμε πως θα βγει ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα.

Ταυτόχρονα θα σε ενδιέφερε και η τηλεόραση;

Τηλεόραση νομίζω πως αυτήν την περίοδο θα ήταν δύσκολο να κάνω. Το σίγουρο είναι πως θα προτιμούσα να περιμένω αν θα πάει για τέταρτη σεζόν η σειρά The Durrells,γιατί η αλήθεια είναι πως οι προτάσεις που έχω συζητήσει το τελευταίο διάστημα, δεν μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Αυτήν την περίοδο δυστυχώς δεν υπάρχει πολύς χρόνος, γιατί γράφω το επόμενο βιβλίο, έχω και μια οικογένεια και μια κόρη που έχει και αυτή απαιτήσεις και θέλω να αφοσιωθώ εκεί…

Βλέπεις, όμως, τηλεόραση;

Τι να δω στην τηλεόραση. Τα περισσότερα από αυτά που βλέπαμε ως τώρα ήταν άθλια. Τώρα ξεκινούν κάποιες σειρές που θέλω να τις δω. Όσο για τα ριάλιτι, αν με ρωτάς, δεν τα παρακολουθώ, τα θεωρώ πολύ βαρετά. Ωστόσο, δεν απορώ με την επιτυχία τους, μιας και δεν έχει κάτι άλλο. Έχω δει όμως, φέτος, πως θα υπάρχει μυθοπλασία και χαίρομαι που σιγά σιγά ξαναμπαίνουμε σε μια ποιοτική παραγωγή σίριαλ.

Πώς είδες εσύ το φαινόμενο Survivor των προηγούμενων μηνών;

Κάθε φορά που εμφανίζεται ένα τέτοιο κύμα ριάλιτι δείχνει την κατάντια της κοινωνίας και το πού στρέφεται το ενδιαφέρον του κόσμου. Από την άλλη, όμως, να τονίσουμε ότι δεν απορώ με την τηλεθέασή, διότι δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο στην τηλεόραση. Και προτιμώ να βλέπουμε αυτό (σ.σ. Παιχνίδι σαν το Survivor) που έχει ωραίες εικόνες, ανταγωνισμό –θεμιτό ή αθέμιτο -, από το να βλέπω ριάλιτι που καταρρακώνουν την προσωπικότητα των ανθρώπων. Είναι σημεία των καιρών και θα περάσει η μόδα τους. Θέλω να πιστεύω πως η δραματουργία θα ανθίσει και θα παραχθούν σειρές, που θα δίνουν και κάτι στον κόσμο.

Εκτός από εσένα και η σύζυγός σου Μαρίνα Γιώτη ασχολείται με την συγγραφή. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να συνυπάρξετε έχοντας την ίδια “τρέλα” του γραψίματος;

Είναι εύκολο τις περισσότερες φορές. Υπάρχουν όμως, στιγμές που νιώθουμε μεγάλη δυσκολία κυρίως όταν διαφωνούμε, γιατί διαφωνούμε πολύ. Πολλές φορές, μάλιστα, οι διαφωνίες μας είναι έντονες. Το καλό είναι όμως, ότι έχουμε να κάνουμε με δυο διαφορετικά αντικείμενα. Αν ήμουν και εγώ συγγραφέας παιδικών βιβλίων ή η Μαρίνα συγγραφέας μυθιστορημάτων θα είχαμε θέματα. Τώρα όμως, ο ανταγωνισμός και η κουβέντα που γίνεται είναι δημιουργική. Τόσο εγώ όσο και εκείνη έχουμε έναν άνθρωπο απ’ έξω και συμβουλεύουμε ο ένας τον άλλον. Και είμαστε τυχεροί που έχουμε ο ένας τον άλλον στο κομμάτι της δημιουργίας. Γενικά είμαστε τυχεροί που έχουμε ο ένας τον άλλον.

Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που εμπιστεύεσαι για να μοιραστείς κάθε νέο σου βιβλίο ή ιδέα γραψίματος;

Η Μαρίνα! Της έχω καταστρέψει όλο το σασπένς από τα βιβλία μου. Δεν έχει απολαύσει ποτέ ένα βιβλίο, γιατί ξέρει την πλοκή πριν την γράψω. Θυμώνει μάλιστα και πολλές φορές, που συμβαίνει αυτό, αλλά είναι ο πρώτος άνθρωπος που διαβάζει τις ιστορίες μου. Πέρα από την Μαρίνα έχω και μια σταθερή ομάδα που με βοηθά πολύ και αλλάζει από βιβλίο σε βιβλίο, αλλά η Μαρίνα είναι η πρώτη που ξέρει τι θα γράψω.

Σε όλες τις παρουσιάσεις και τις δικές σου και της Μαρίνας η κόρη σας Βάια είναι παρούσα. Πώς διαχειρίζεται η μικρή τη δημοσιότητα που βλέπει να έχουν οι γονείς της;

Προσπαθούμε να μην μεγαλώσουμε ένα ψώνιο. Είναι πολύ εύκολο ένα παιδί που βλέπει όλο αυτό το πράγμα να ψωνιστεί και να νομίζει ότι είναι κάτι παραπάνω από αυτό που είναι. Με μέτρο και προσοχή την ενημερώνουμε για ό,τι συμβαίνει, δεν την κρύβουμε προφανώς, αλλά θέλουμε να ξέρει πως δεν σε κάνει σημαντικότερο άνθρωπο το ότι μπήκες σε ένα βιβλίο, φωτογραφήθηκες για ένα εξώφυλλο ή ότι έγραψαν για εσένα μερικά sites. Δεν σε κάνει ποιο σημαντικό άνθρωπο από ένα παιδί που ο πατέρας του κάνει μια άλλη δουλειά.

Θα ήθελε να ακολουθήσει τα βήματά σας μεγαλώνοντας;

Έχει πει ότι θέλει να γίνει πολλά πράγματα. Από κομμώτρια μέχρι πυρηνικός φυσικός. Η αλήθεια είναι πως της αρέσει το κομμάτι της υποκριτικής, αλλά και τις ζωγραφικής που έχει η Μαρίνα. Εμείς κρατάμε μια ουδέτερη στάση, ούτε την προτρέπουμε, ούτε την αποτρέπουμε. Από τον τρόπο που την μεγαλώνουμε, νομίζω ότι συνειδητά θα πάρει μόνη μια απόφαση που θα είναι δική της.

Το θέμα είναι να έχεις πολλά εφόδια στη ζωή και να μην παίρνεις οριστικές αποφάσεις. Και εγώ είχα πει ότι θα γίνω ηθοποιός και στα 38 προέκυψε η ανάγκη της συγγραφής. Μπορούμε να γίνουμε πολλά πράγματα στη ζωή μας. Μπορεί να έχεις μια συγκεκριμένη πορεία με το καράβι σου και να την αλλάξεις. Δεν σημαίνει πως επειδή ξεκίνησες για κάπου, αν βλέπεις ότι αυτό δεν είναι σημαντικό για εσένα, δεν πρέπει και να αλλάξεις πορεία. Έχουν χαθεί ζωές έτσι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχασαν τις ζωές τους έτσι, γιατί δεν άλλαξαν την πορεία τους. Την ευτυχία την βρίσκεις μέσα από αυτά που αγαπάς και όχι αυτά που καθορίζουν οι άλλοι για εσένα.

Τέλος υπάρχει κάτι που λείπει από τη ζωή σου ή θα το είχες στόχο στο μέλλον;

Ένα πέτρινο σπίτι στο χωριό μου που θα μπορώ να πηγαίνω και να περνώ πολύ χρόνο στην ησυχία και τη δροσιά του και στο οποίο θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα να φιλοξενώ τους φίλους μου. Αυτό το σκέφτομαι καθημερινά. Θέλω κάτι όμορφο και απλό. Να πηγαίνω εκεί για μήνες να ξεκουράζομαι και να γράφω.

Φωτογραφίες: Πέτρος Χόντος

Συνέντευξη: Νατάσσα Στρόβιλα

Ευχαριστούμε το Sunny Club για τη φιλοξενία