Ο Κώστας Τσουρός παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό “Τηλέραμα” και μίλησε για τα πρώτα βήματά του στο χώρο της δημοσιογραφίας, αποκάλυψε ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας του, ενώ ανέφερε ότι έχει μεγάλη αδυναμία στη μαμά του αλλά και στις δύο ανιψιές του.
Για το ξεκίνημά του στο χώρο της δημοσιογραφίας: “Άρχισα να εργάζομαι στην ΕΡΤ ως φιλόλογος στις ειδήσεις. Εκεί έμαθα τη δουλειά και, όταν κάποια στιγμή προέκυψε μια ανάγκη, μου ζήτησε η διευθύντρια να κάνω μια τηλεφωνική συνέντευξη, επειδή δεν υπήρχε κάποιος άλλος ελεύθερος να την κάνει. Την έκανα, τους άρεσε, άρχισαν να μου ζητούν να κάνω θέματα κι έτσι έγινα δημοσιογράφος!” αποκάλυψε για την είσοδό του στην τηλεόραση. “Έμεινα στην ΕΡΤ για περίπου 10 χρόνια, μέχρι που έκλεισε, και στη συνέχεια δούλεψα στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1. Εκεί πέρασα από την ενημέρωση στην ψυχαγωγία, συμμετέχοντας στο “Πρωινό” με τη Φαίη Σκορδά. Ύστερα από δύο χρόνια συνεργασίας με τη Φαίη, μου έγινε πρόταση από τον ΑLΡΗΑ, όπου και εντάχθηκα στην εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η δυσκολότερη στιγμή της καριέρας του: “Όσο εργαζόμουν στις ειδήσεις, κάλυψα όλα σχεδόν τα ρεπορτάζ, ξεκινώντας από το εκπαιδευτικό και το εκκλησιαστικό. Στη συνέχεια πέρασα στο οικονομικό και στο πολιτικό ρεπορτάζ, ενώ έχω καλύψει και τα σημαντικότερα γεγονότα του ελεύθερου ρεπορτάζ” πρόσθεσε, ενώ τόνισε: “Ένα από τα ρεπορτάζ που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη μου είναι όταν καιγόταν ολόκληρη η Ηλεία το 2007 και είχα πάει ως απεσταλμένος του δελτίου ειδήσεων της ΕΡΤ για να καλύψω τις φωτιές. Εκεί δυστυχώς βρέθηκα δίπλα στη μητέρα που κάηκε με τα παιδιά της στην αγκαλιά, μια εικόνα που δεν μπορώ ποτέ και με τίποτα να βγάλω από το μυαλό μου”.
Για τη ζωή του όταν τα φώτα και οι κάμερες κλείνουν: “Έχω υπερβολική αγάπη στη μητέρα μου, στα όρια του “μαμάκια”. Ο πατέρας μου έχει εξελιχθεί στον καλύτερο μου φίλο, ενώ λατρεύω την αδελφή μου, την Κική, με την οποία έχουμε περάσει κάποιες από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μας. Δύο από αυτές ήταν όταν μου χάρισε τις δύο υπέροχες ανιψούλες μου, τη Μαρία και την Ελπίδα. Όταν τις πήρα αγκαλιά στο μαιευτήριο, νομίζω ότι ήταν οι δύο πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου έως τώρα”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ