Λ. Παπαϊωάννου: Δεν είμαι ιδιαίτερα συμφιλιωμένη με τη γυναικεία μου φύση!

H Λυδία Παπαϊωάννου φωτογραφίζεται σε μια φάρμα -γιατί τη θεωρεί ύπουλα σέξι- για το περιοδικό ”Nitro”, και μιλά για την νέα εκπομπή που θα παρουσιάζει στο MTV, ενώ δεν παραλείπει να εξιστορίσει περίεργες ιστορίες από τη ζωή της και να αποκαλύψει πράγματα που δεν γνωρίζαμε για εκείνη.

Στο “Just the two of us” δεν ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκε σε πάνελ, αλλά ούτε και η τελευταία…
”Στο κινητό μου σκάνε κατά καιρούς οι πιο αναπάντεχες κλήσεις. Τις προάλλες με κάλεσαν να μιλήσω για γερμανική λογοτεχνία. Βρέθηκα στο ίδιο πάνελ με διανοούμενους σαν τον καθηγητή Δημήτρη Νανόπουλο και τον συγγραφέα Πέτρο Μάρκαρη. Μίλησα για τον Γκίντερ Γκρας κι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία, το ”Ο Μπουτ, το ψάρι”. Παρόλο που της είχα απαγορέψει να έρθει, η μαμά μου συγκινήθηκε που με άκουσε.”

Δεν μπορεί να θυμώσει…
”Δεν θυμώνω, δεν μπορώ. Μου λείπει το Plug – in. Στις προσωπικές μου σχέσεις, την ώρα της έντασης κάνω κάτι φρικτό: Είμαι απόκοσμα ψυχρή. Σε κοιτάω και νομίζεις ότι είμαι τρελή. Αυτό ενοχλεί πάρα πολύ τους φίλους μου και τους γκόμενούς μου – αν και τον περισσότερο καιρό τους αρέσει, γιατί δεν βαράω υστερίες. Όμως, ο άλλος έχει ανάγκη αν τσακωθεί καμιά φορά. Ε, μαζί μου δεν γίνεται. Ίσως είμαι γεννημένη για να δουλεύω στην εξυπηρέτηση πελατών.”

Είναι εξαρτημένη από…
”Έχω εξάρτηση και καλύτερα να μη βρεθεί στο δρόμο μου μαγαζί που ειδικεύεται στην τηγανιτή πατάτα, γιατί θα φάω μέχρι να σκάσω και θα γεμίσει ο τόπος Λυδία, θα κρέμονται παντού τα υπολείμματά μου, στις πόρτες, στους τοίχους κλπ. Για μένα η πατάτα είναι mood booster, μου φτιάχνει τη διάθεση. Μάλλον επιζητώ το άμυλο, μπορεί να μου έχει μείνει από την κολύμβηση, γιατί τότε ήμουν 42 κιλά κι έτρωγα 3 πιάτα μακαρόνια στην καθισιά μου. Πιστεύω ότι ο οργανισμός μου μεταβολίζει την πατάτα καλύτερα, πχ. από ότι το μαρούλι…”

Το αγοροκόριτσο που εξελίχθηκε σε γυναίκα…
”Η μορφή της γυναίκας εμφανίστηκε πάνω μου γύρω στη Β’ Λυκείου, έως τότε δεν μπορούσες να καταλάβεις αν ήμουν αγόρι ή κορίτσι γιατί ντυνόμουν σαν τον Κερτ Κομπέιν (τον οποίο ήθελα να παντρευτώ, δεν είχα κανένα πρόβλημα που ήταν ήδη νεκρός.) Μια μέρα καθόμουν στο προαύλιο του σχολείου και μου λέει η κολλητή μου με αποτροπιασμό: ”Λυδία, έχεις στήθος!” Κοιτάω προς τα κάτω και βλέπω ότι όντως, έχω στήθος. Το κρύβω αμέσως με τα χέρια μου, τρέχω στην τάξη, βάζω το φούτερ κι ας είχε 40 βαθμούς στο προαύλιο. Δεν το ‘βγαλα όλη τη χρονιά. Μπορείς να πεις ότι με τη γυναικεία μου φύση δεν είμαι ιδιαίτερα συμφιλιωμένη. Νιώθω πολύ κορίτσι. Εξού και δεν φοράω ποτέ ντεκολτέ. Με φέρνει σε αμηχανία το να βρίσκομαι σε ένα χώρο και να είμαι θελκτική με σεξουαλικό τρόπο…”

Διάβασε περισσότερα στο Nitro που κυκλοφορεί!