Είναι ένα κορίτσι χαμηλών τόνων, διαθέτει ευγένεια, είναι συνεπής και η πορεία της έχει αποδείξει πως ξέρει να σέβεται και να εκτιμά. Είναι ένα κορίτσι που, όσο εύθραυστο κι αν φαντάζει, είναι μια μεγάλη πολεμίστρια, καθώς έχει μάθει να μην εγκαταλείπει εύκολα τα όπλα, ούτε στην προσωπική ούτε στην επαγγελματική της ζωή. Η Λίνα Σακκά, με αφορμή την υπέροχη «Εκδρομή» του ΑΝΤ1, έκανε μαζί μας μια κουβέντα από καρδιάς.
-Μετά περίπου τρία χρόνια απουσίας, αποφάσισες να επανακάμψεις τηλεοπτικά με την «Εκδρομή». H συνεργασία με τον Αλέξανδρο Πανταζούδη και τον ΑΝΤ1 πώς προέκυψε;
-Στα ξαφνικά, όπως προκύπτουν και τα πιο ωραία πράγματα σε αυτήν τη ζωή. Με τον Αλέξανδρο βέβαια γνωριζόμασταν καλά, καθώς για πρώτη φορά είχαμε συνεργαστεί στις «Κούκλες» του Mega. Ο Αλέξανδρος είναι ένας φοβερός καλλιτέχνης, ένας φοβερός σκηνοθέτης και ένας υπέροχος άνθρωπος, οπότε ήταν δεδομένο ότι σε ό,τι κι αν μου πρότεινε θα του έλεγα το ναι.
-Τι σε εντυπωσίασε περισσότερο σε αυτήν τη δουλειά;
-Φυσικά το σενάριο και το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος για πρώτη φορά θα επιχειρούσε να γυρίσει μια σειρά θρίλερ και μυστηρίου. Βέβαια, είχε υπογράψει και το «Χαρά – αγνοείται», αλλά εκείνη ήταν μια διαφορετική δουλειά από την «Εκδρομή».
-Το γεγονός ότι η «Εκδρομή» ήταν μια δουλειά που θα απευθυνόταν σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό δεν σε προβλημάτισε;
-Ισα ίσα! Ενθουσιάστηκα που είχα να κάνω με μια τόσο ιδιαίτερη δουλειά. Και για να είμαι ειλικρινής, ανέκαθεν πίστευα πως τις καλές δουλειές ο κόσμος ξέρει να τις αναγνωρίζει και να τους δίνει την ψήφο της προτίμησής του.
-Η «Εκδρομή» κατάφερε να προκαλέσει αίσθηση από το πρώτο κιόλας επεισόδιο προβολής της…
-Και είμαστε χαρούμενοι γι’ αυτό. Γιατί είναι μια δουλειά που απευθύνεται περισσότερο στα νεανικά κοινά και έχει και τη λογική των σειρών του εξωτερικού, που ο άλλος θα κολλήσει τόσο μαζί της που θα θελήσει να την κατεβάσει από το ίντερνετ ή να την παρακολουθήσει στο web.
-Η ποιότητα και η επιτυχία μιας δουλειάς ορίζεται από τα ποσοστά τηλεθέασης;
-Σαφέστατα και όχι… Εννοείται πως όλοι θέλουμε οι δουλειές στις οποίες συμμετέχουμε να πηγαίνουν καλά, όμως από την άλλη μεριά δεν σημαίνει ότι όποια δουλειά κάνει νούμερα είναι απαραίτητα και ποιοτική και πετυχημένη σε όλα τα επίπεδα και ότι όποια δουλειά δεν κάνει είναι για πέταμα. Και για να είμαι ειλικρινής, προτιμώ τη φετινή χρονιά που σχεδόν όλες οι σειρές έχουν πάει καλά και έχουν μοιραστεί την πίτα της τηλεθέασης από τις χρονιές που βγαίνουν μόνο μία ή δύο σειρές, σαρώνουν και όλες οι υπόλοιπες εξαφανίζονται. Γιατί έτσι έχει περισσότερος κόσμος δουλειά και οι τηλεθεατές έχουν περισσότερες επιλογές. Η «Εκδρομή», πάντως, πιστεύω πως ανέβασε λιγάκι πιο ψηλά τον πήχη της τηλεοπτικής αισθητικής σε ό,τι έχει να κάνει με την ελληνική μυθοπλασία.
-Την περασμένη εβδομάδα σήμανε συναγερμός στον ΑΝΤ1, με τη διαρροή των εξελίξεων της σειράς μέσω twitter.
-Δεν έχω ιδέα για το τι ακριβώς μου λες…
-Υπήρχε κάποιος που «μαρτυρούσε» τις εξελίξεις και σε αυτήν τη σειρά «δεν λέει» να ξέρει κανείς το παρακάτω. Είναι σαν να κάτσεις να δεις μια ταινία όπου γνωρίζεις από την αρχή τον δολοφόνο.
-Σίγουρα δεν είναι ωραίο γιατί χαλάει όλη η μαγεία, όμως δεν συμφωνώ πως αν κανείς γνωρίζει το τι μπορεί να γίνει παρακάτω, ότι δεν θα κάτσει να παρακολουθ’ησει τη σειρά. Γιατί σε αυτές τις σειρές σημασία έχει και η ατμόσφαιρα και η φωτογραφία, καθώς και το πώς ακριβώς εξελίσσεται η δράση.
-Υποδύεσαι την Ελλη, τι είναι αυτό που σε έχει γοητεύσει περισσότερο επάνω της;
-Ο δυναμισμός της και το ότι δεν εγκαταλείπει εύκολα τα όπλα.
-Η Λίνα με την Ελλη συναντιούνται πουθενά;
-Ακριβώς εκεί… Και η Λίνα είναι αγωνίστρια, είναι πολεμίστρια.
-Εκεί πάνω στα βουνά τι είναι αυτό που σας δυσκόλεψε περισσότερο;
-Το κρύο, αν και επειδή ήμασταν στο Βέρμιο από Φλεβάρη-Μάρτη και μετά δεν αντιμετωπίσαμε την απίστευτη βαρυχειμωνιά. Επίσης, πολύ δύσκολες ήταν για όλους μας, κυρίως για το συνεργείο, οι συνεχείς εναλλαγές του καιρού. Μπορεί να ξεκινούσαμε με λιακάδα και στο τέλος της μέρας να είχε ομίχλη, να είχε βρέξει, να είχε χιονίσει. Ομως, η εμπειρία ήταν απίστευτη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
-Τα γυρίσματα έγιναν στο Βέρμιο. Οταν σου είπε, λοιπόν, ο Αλέξανδρος ότι θα έπρεπε να μετακομίσεις πώς αντέδρασες; Με την έννοια ότι έχεις και τον γιο σου που πέρυσι ήταν δυόμισι ετών.
-Αρχικά αιφνιδιάστηκα. Στη συνέχεια, όμως, είπα να αντιδράσω ψύχραιμα. Ετσι επισκέφθηκα τη Νάουσα και τον Αγιο Νικόλα και το ξενοδοχείο που θα μέναμε, είδα ότι η πόλη έχει τα πάντα, είδα έναν τόπο αγνό, καθαρό, είδα το μεγαλείο της φύσης και είπα γιατί όχι; Τι καλύτερο για ένα παιδάκι δυόμισι ετών από το να περάσει ένα διάστημα της ζωής του κοντά στη φύση; Mετακομίσαμε οικογενειακώς εγώ, ο Μάριος και η μαμά μου, γιατί χωρίς τη μανούλα δεν πας πουθενά (γέλια).
-Στα τρία χρόνια που επέλεξες να μείνεις εκτός και να αφοσιωθείς στο αγόρι σου, δεν αγχωνόσουν για το πώς θα επιστρέψεις ή μήπως βρεθείς εκτός χώρου;
-Ηταν τόσο μεγάλο και έντονο αυτό που ζούσα, οπότε δεν είχα χρόνο για να το σκεφτώ. Μοιραία η δουλειά μου ήταν σε δεύτερη θέση. Και αυτές οι σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου ξέρεις τι είπα στον εαυτό μου και το πίστευα; Οτι αν είναι ο χώρος να σε αποβάλει επειδή έκανες ένα παιδί και χρειάστηκε να σταθείς δίπλα του, τότε αυτός ο χώρος μάλλον δεν το αξίζει να σε έχει…
-Περίγραψέ μου την πρώτη μέρα που έπειτα από δυόμισι χρόνια έπρεπε να αφήσεις τον Μάριο και να πας για γύρισμα. Εκλαιγες μέχρι το βράδυ;
-Σαφέστατα ήταν μια δύσκολη μέρα. Ομως, είχα φροντίσει να προετοιμαστούμε καλά και εγώ και εκείνος. Πίσω άφηνα και τη μαμά μου, αλλά και μια υπέροχη κοπέλα, τη Σμαράγδα, που ήταν νηπιαγωγός και όλο αυτό το διάστημα μας βοήθησε πάρα πολύ, οπότε ο Μάριος το πήρε ψύχραιμα.
-Μπορούσες να φανταστείς πως ο ερχομός ενός παιδιού θα σε άλλαζε τόσο πολύ και ως άνθρωπο;
-Σε καμία περίπτωση. Νομίζω πως με το μωρό έχω κάνει επανεκκίνηση στη ζωή μου. Εχει αλλάξει και ο τρόπος ζωής μου και ο τρόπος σκέψης μου.
-Πόσο εύκολο είναι μια μαμά να μεγαλώνει μόνη της ένα παιδί;
-Δεν ξέρω… Σίγουρα έχει να κάνει με τον χαρακτήρα που έχει, με τη συναισθηματική της κατάσταση και με το κατά πόσο τα έχει βρει αυτή η ίδια με τον εαυτό της. Με το κατά πόσο έχει βρει τις ψυχικές της ισορροπίες. Προσωπικά, σε ό,τι έχει να κάνει με την ανατροφή του Μάριου, με έχει βοηθήσει αφάνταστα το γεγονός ότι στο παρελθόν είχα ψυχαναλυθεί για επτά χρόνια. Ομως, θέλω να πω και στον κόσμο ότι αν ο άλλος αισθανθεί ότι κάτι δεν κάνει καλά, ότι θέλει κάποια βοήθεια, δεν είναι καθόλου κακό να αναζητήσει και μια επιστημονική βοήθεια, να αποτανθεί σε έναν παιδοψυχολόγο.
-Πολλοί όμως είναι εκείνοι που έχουν ταμπού και δεν χτυπούν ούτε την πόρτα του π ψυχολόγου.
-Αυτά είναι γελοιότητες, γιατί έχουμε ευθύνη απέναντι στα παιδιά μας.
-Θα έκανες ένα δεύτερο μωρό;
-Δεν ξέρω τι να σου απαντήσω και σίγουρα δεν αποκλείω κάτι. Αν είναι γραφτό να έρθει ακόμα μια ψυχούλα στη ζωή μου, τι να πω; Ας έρθει. Τα μωρά είναι δωρά από τον ουρανό. Αυτά τα πράγματα δεν προγραμματίζονται. Απλώς αυτήν τη στιγμή ο Μάριος είναι στη ζωή μου και τα πάντα κινούνται γύρω από αυτόν.
-Είσαι εντελώς… χαζομαμά!
-Θέλω να λέω ότι ανήκω στην κατηγορία των… παραχωρητικών γονιών. Δεν ακούγεται πιο ωραία έτσι (γέλια);
Πηγή: TV Εθνος
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164