M. Kαβογιάννη: ”Δεν είναι κακό να είναι λιγότερα τα σίριαλ”!

Η Μαρία Καβογιάννη είναι μία ηθοποιός από τις πιο συμπαθής στο κοινό. Διακριτική και ευχάριστη, προσπαθεί να κάνει σωστά τη δουλειά της μακριά από τον κόσμο των media. Πώς της φαίνεται το γεγονός ότι φέτος δεν υπάρχουν σίριαλ στη τηλεόραση; ”Δεν είναι κακό να είναι λιγότερα τα σίριαλ, είναι κακό να γίνονται μειώσεις στο μπάτζετ, με αποτέλεσμα ακόμη ένα φθηνό προϊόν. Οι στριμωγμένες παραγωγές δεν μπορούν να έχουν ένα αποτέλεσμα λαμπερό. Αυτέες οι τρεις τέσσερις παραγωγές που γίνονται φέτος δεν είναι όλες τους τόσο καλοφτιαγμένες εκτός από το Νησί. Γι’αυτό και έχει τέτοια τηλεθέαση. Άρα είναι επιπόλαιο να αναθεματίζουμε την τηλεόραση”, δηλώνει στο περιοδικό ΕΓΩ!

Πώς είναι η ζωή της εκτός δουλειάς; ”Είμαι πολύ σπιτόγατα. Όταν δεν έχω δουλειά μου αρέσει να κάθομαι σπίτι μου. Δεν θέλω να βγαίνω, δεν είμαι του έξω. Βαριέμαι αφόρητα να ντυθώ, να βαφτώ… Η πλάκα είναι που κανονίζουμε και λέμε: Την άλλη Παρασκευή, θα πάμε οπωσδήποτε εκεί. Και έρχεται η Παρασκευή και λέω: Παναγία μου γιατί το είπα αυτό;”, λέει χαρακτηριστικά.

Ο άνθρωπος που ”ανακάλυψε” το ταλέντο της ήταν η γιαγιά της. Τόσα χρόνια στη δουλειά έχουν περάσει αρκετά χρήματα από τα χέρια της. Ποια είναι η σχέση της μαζί τους; ”Ουδεμία. Δεν ξέρω αν έχω ακόμα στην τράπεζα λεφτά. Μπορεί ας πούμε να έχω χρήματα στην τσέπη μου, να μην ξέρω πόσα, να μου πέσουν στον δρόμο και να μην ξέρω πόσα έχασα. Από μικρή το είχα αυτό! Νόμιζα πως τα χρήματα θα μου έρθουν από κάπου. Και, δόξα τω Θεώ, δεν έχω παράπονο. Η δουλειά πάει καλά, να χτυπήσω ξύλο. Δεν τα υπολογίχω καθόλου τα λεφτά. Άσε που μου αρέσουν τα ακριβά. Είμαστε πιο σημαντικοί από τα αντικείμενα και από τα λεφτά. Δεν μπορώ τους μίζερους ανθρώπους”, απαντά.

Όσον αφορά τις πλαστικές επεμβάσεις λέει: ”Δεν έχω κάνει ποτέ. Να κάνω τα χείλη μου… έτσι φουσκωτά; Με τίποτα! Μα φαίνεσαι πιο γριά έτσι. Βλέπω μερικές ηθοποιούς του χόλιγουντ, μεγάλες, ώριμες και είναι τόσο ωραίες. Τις χαίρομαι. Το καταλαβαίνω να θέλεις να διορθώσεις τα σημάδια του χρόνου, αλλά φαίνεται χειρότερα όταν επεμβαίνεις. Δηλαδή, να είσαι 65-70 χρονών και να βλέπεις το πρόσωπο ανέκφραστο, τραβηγμένο και πρησμένο, τα χέρια ρυτιδιασμένα με πανάδες και τη φωνή γερασμένη και τρεμάμενη; Θρίλερ!