Μ. Κοντοβά για Α. Βίσση: Μας ενώνει το ότι δεν ανήκουμε πουθενά κι ότι είμαστε αγωνίστριες!

Η Μυρτώ Κοντοβά σε συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό ”ΕΓΩ!” μίλησε για τη σχέση της με την Άννα Βίσση, τον έρωτα, τη θρησκεία και αποκάλυψε πτυχές της που δεν γνωρίζαμε μέχρι σήμερα!

Αποφάσισε κάποια στιγμή να γράψει στίχους για πιο εμπορικούς καλλιτέχνες κι όχι για έντεχνους
”Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι υπηρετώ ένα συγκεκριμένο είδος, δημοσιογραφικά ή στιχουργικά-καλλιτεχνικά. Δεν μου αρέσει να βάζω ταμπέλες. Για μένα, καλό είναι ό,τι έχει ουσία. Θεωρώ υποκριτικό το να φοράς ένα “μανδύα” στη ζωή σου. Από την άλλη, εκτιμώ τους ανθρώπους που είναι αφοσιωμένοι σε κάτι και δεν παρεκκλίνουν από αυτό· αλλά ξέρω πολύ λίγους.”

Πώς ξεκίνησε η φιλία της με την Άννα Βίσση
”Η Άννα στη φάση που γνωριστήκαμε έψαχνε καινούργιους συνεργάτες. Κι εγώ ήμουν σε αναζήτηση γιατί ήθελα να επιστρέψω, μετά από καιρό στη δισκογραφία. Η μόνη μου ανησυχία ήταν το αν θα είχαμε κοινό “σύμπαν”. Και είχαμε! Η μία “ακούμπησε” στην άλλη, ρισκάραμε, δουλέψαμε αμέτρητες ώρες στο στούντιο και είδαμε ότι είχαμε χημεία. Είναι ένας άνθρωπος που δεν μπαίνει σε φόρμες και όπως λέει και η ίδια, μας ενώνει το γεγονός ότι δεν ανήκουμε πουθενά. Επίσης και οι δυο είμαστε ειλικρινείς, δίκαιες και αγωνίστριες”.

Φοβάται τον θάνατο
”Βεβαίως. Από μικρή φοβόμουν ότι κάποια μέρα θα ξυπνήσω κι όλα αυτά που έχω κάνει κι έχω ζήσει δεν θα έχουν νόημα. Φοβάμαι να χάσω ανθρώπους, ή και το σκύλο μου, γιατί δένομαι πάρα πολύ με ό,τι αγαπάω. Μου είναι δύσκολο ακόμη και να μετακομίσω.”

Σχετικά με το ενδεχόμενο του γάμου
”Η παραδοσιακή μορφή οικογένειας ανέκαθεν με τρόμαζε. Ο γάμος στη δική μου ζωή θα άλλαζε μόνο τη σχέση μου με την εφορία. Σ΄όλες τις γυναίκες υπάρχει το παραμύθι “ο άντρας μου”, το οποίο είναι μεγάλη ψευδαίσθηση. Η ιδέα της οικογένειας με τη μορφή του μεσημεριανού τραπεζιού στο σπίτι, δυστυχώς ή ευτυχώς, με απωθεί από παλιά. Σίγουρα αν αποφάσιζα να κάνω οικογένεια, θα το έκανα με έναν τρόπο που να μην με έπνιγε. Από την άλλη, ποτέ, ούτε μικρή, δεν με φαντάστηκα να παντρεύομαι με νυφικό στην εκκλησία.”

Κεφάλαιο Θρησκεία
”Γενικότερα, με τη θρησκεία δεν το΄χω καθόλου. Δεν πιστεύω, αν και θα μου έλυνε αρκετά υπαρξιακά προβλήματα να ξέρω ότι υπάρχει Θεός. Για μένα, ο ουρανός έχει μόνο άσπρα σύννεφα και τίποτα άλλο. Είναι τρομακτικό να νιώθεις ότι φύτρωσες ξαφνικά σ΄ένα τεράστιο σύμπαν και καταλαβαίνω πάρα πολύ καλά το λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκαν οι θρησκείες. Πάρα πολλές φορές έχει τύχει να πω στον εαυτό μου: ”Αχ, μακάρι να πίστευες”. Γιατί οι άνθρωποι χρειαζόμαστε κάτι για να εκτονώνουμε τους φόβους μας”.

Διάβασε περισσότερα στο ”ΕΓΩ!” που κυκλοφορεί!