Μαντώ Γαστεράτου για τις δυσκολίες της μητρότητας: «Υπάρχουν στιγμές που η ένταση των νεύρων σου βαράει κόκκινο»

Ο τελευταίος μήνας έχει φέρει αρκετές αλλαγές στη ζωή της Μαντώς Γαστεράτου αφού έχει έρθει στη ζωή το δεύτερο παιδί της, η κόρη της, καρπός του έρωτά της με τον Νίκο Ισηγόνη. Η ραδιοφωνική παραγωγός μέσα από το instagram της επιλέγει να μοιράζεται αρκετά στιγμιότυπα της καθημερινότητάς της χωρίς ωστόσο να προσπαθεί να παρουσιάζει μια τέλεια εικόνα αλλά την πραγματική αλήθεια όπως ακριβώς τη βιώνει, με τις εύκολες αλλά και δύσκολες στιγμές, τα νεύρα, τις φωνές, τα κλάματα αλλά και τα γέλια, τις χαρές και τα παιχνίδια.

Το ίδιο έκανε και σήμερα με αφορμή τη συμπλήρωση του ενός μήνα από τη μέρα που η κόρη της ήρθε στη ζωή. Αφού δημοσίευσε μια σειρά φωτογραφιών, η Μαντώ Γαστεράτου έγραψε:

«INSTAGRAM VS REALITY…INSTAGRAM.. Σήμερα το λιονταράκι μου κλείνει ένα μήνα ζωής! Αυτές οι μέρες είναι από τις πιο ευτυχισμένες ημέρες της ζωής μου. Κάθε μέρα είναι μια διαφορετική, ξεχωριστή εμπειρία και τα πρωινά μας έχουν γίνει πιο χρωματιστά και φωτεινά!

REALITY.. Όντως σήμερα είναι μια ξεχωριστή ημέρα! Η μικρούλα μου είναι ένα μήνα στην αγκαλιά μου… Ναι φυσικά και είμαι χαρούμενη, φυσικά και οι μέρες μου έχουν πολλές ευτυχισμένες στιγμές. Oμως ειναι στιγμές το τονίζω αυτό! Δεν γίνεται να είσαι όλο το 24ωρο χαρούμενος.

Μην κοιτάς που στα sm όλοι ανεβάζουμε μόνο τις ευτυχισμένες και ξέγνοιαστες στιγμές, λες και ζούμε μόνιμα στο παραμύθι της Σταχτοπούτα που η άμαξα δεν γίνεται ποτέ κολοκύθα… Το να φέρεις μια ζωή στον κόσμο δεν σημαίνει πως είσαι μέσα στην τρελή χαρά όλη μέρα κάθε μέρα. Η αλλαγές είναι τόσο μεγάλες που υπάρχουν στιγμές που δεν ξέρεις ποιος πραγματικά είσαι.

Τόσο πολύ η καινούρια καθημερινότητα σε κάνει να μην δίνεις καμία προτεραιότητα στον εαυτό σου. Αυτές οι μέρες είναι σαν να ζεις “την ημέρα της Μαρμοτας”, το ίδιο σενάριο σε ρεπετισιόν κάθε μέρα που περιλαμβάνει ξύπνημα, τάισμα, άλλαγμα πάνας, παιχνίδι, βόλτα, τάισμα, νανούρισμα, τάισμα, αλλαγή πάνας, παιχνίδι…

Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ότι ο μοχλός που ρυθμίζει την ένταση των νεύρων σου, βαράει κατευθείαν στα κόκκινα. Ο ψυχαναγκασμος που έχω να είναι όλα τα πράγματα στην θέση τους με κάνει και υποφέρω από τρελά νεύρα όταν βλέπω παιχνίδια στο πάτωμα, πεταμένα ρούχα (που φυσικά δεν προλαβαίνω να μαζέψω ούτε για πλάκα) και ακαταστασία στον χώρο.

Για την δυσκολία του να καταφέρνεις να συνεννοηθείς με ένα δίχρονο και να είσαι “αποτελασματικός γονέας” χωρίς να γίνουν τα νεύρα σου κρασιά, ας μιλήσουμε άλλη φορά… Το πως τα καταφέρνει ο καθένας από εμάς που έχει παιδιά είναι μια τεράστια συζήτηση. Θα ήθελα πολύ να μοιραστείτε την δική σας εμπειρία και να μου γράψετε πως τα καταφέρνετε. Ειλικρινά θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω:)»