Μαρία Κωνσταντάκη: “Δεν μπορεί όταν έχει περάσει το “Νησί” από την τηλεόραση και να συμβιβάζεσαι με τη “Μουρμούρα”!

Πολλοί πιστεύουν πως η Μαρία Κωνσταντάκη είναι ο ορισμός του τηλεοπτικού σουρεαλισμού και ίσως να μην έχουν άδικο. Με αφορμή ,λοιπόν, την απολαυστική της ερμηνεία στο «Μάνα Χ ουρανού» είχαμε μαζί της μiα κουβέντα εφ’ όλης της ύλης.

-Καλά, δεν το συζητώ, εννοείται πως πρώτα και πάνω απ’ όλα είναι καλοπερασάκιας και στη συνέχεια τη χαρακτηρίζει ο σουρεαλισμός.

-Είναι σίγουρα το κάρμα μου και πολύ το χαίρομαι. Ομως έχει να κάνει μάλλον με την εμφάνιση (γέλια). Δεν έχω κλασική εμφάνιση. Εχω ένα ιδιαίτερο πρόσωπο, δεν είμαι γλυκιά για να παίξω ένα χαριτωμένο κοριτσάκι, δεν μπορώ να παίξω την ενζενί, οπότε κάπως έτσι υποθέτω έρχονται στα χέρια μου λίγο πιο ξεχωριστοί ρόλοι. Συν το ότι η ελληνική τηλεόραση λατρεύει την τυποποίηση. Ετσι, σκέφτονται και λένε: Θέλουμε μια ολίγον τρελή; Την Κωνσταντάκη θα πάρουμε!

-Κάθε φορά αγχώνομαι με τα πάντα. Ετσι κι αλλιώς λόγω άγχους θεωρώ ότι δεν το ‘χω ούτε με την τηλεόραση ούτε με το ραδιόφωνο… Οπότε προσπαθώ πάντα να είμαι πολύ καλά διαβασμένη και προετοιμασμένη. Αλλωστε, θεωρώ ότι σε αυτήν τη δουλειά οφείλεις να είσαι καλά διαβασμένος και άμα έχεις να κάνεις και με τους τρελούς ρυθμούς της τηλεόρασης, δεν το συζητάμε. Διαφορετικά μπορεί να εκτεθείς ανεπανόρθωτα.

-Αγαπάω τους ρυθμούς της τηλεόρασης, γιατί αγαπώ πολύ και την ίδια την τηλεόραση. Περνάω καλά μαζί της. Επίσης, αυτό που απολαμβάνω κάθε φορά που είμαι σε μια δουλειά είναι ότι μου δίνει την ευκαιρία με όλους αυτούς τους ανθρώπους με τους οποίους περνάω ολόκληρα 10ωρα να έρθω πιο κοντά, να νιώσω πιο οικογενειακά.

-Το «Μάνα Χ ουρανού» είναι μια πιο προχωρημένη και πιο ψαγμένη κωμωδία. Αυτός πιστεύεις είναι και ο λόγος που δεν εκτοξεύθηκε στους πίνακες τηλεθέασης;
-Δεν έχω ιδέα… Δεν ξέρω αν αυτό που μου λες έπαιξε ρόλο. Αυτό, όμως, που ξέρω είναι πως όλα αυτά τα τελευταία χρόνια που η τηλεόραση ή δεν είχε τίποτα ή είχε… σκουπίδια, ο κόσμος της γύρισε την πλάτη. Οπότε χρειάζεται χρόνος και υπομονή για να χτιστεί μια σχέση εμπιστοσύνης και πάλι.

-Και τη ματαιοδοξία του παρελθόντος. Είχαμε χάσει την μπάλα. Επειδή για το χατίρι αυτής της δουλειάς έχω κάνει πολλές άλλες δουλειές στο παρελθόν και ξέρω πόσο δύσκολα και με τι κόπο βγαίνουν τα λεφτά και τι αξία έχουν, θεωρώ αδιανόητο το ότι υπήρχαν ηθοποιοί που έπαιρναν 8.000 ευρώ το επεισόδιο. Προσωπικά, αυτά τα χρήματα δεν θα μπορούσα να τα ζητήσω ποτέ, γιατί θα ντρεπόμουν.

-Μα δεν είπα τίποτα κακό για τη «Μουρμούρα». Είναι μια δουλειά που έχει ένα προσεγμένο σενάριο, έχει φανταστικούς ηθοποιούς και υπέροχες ερμηνείες. Αυτό που είπα είχε να κάνει με το κόστος παραγωγής της και με την τηλεοπτική της ποιότητα. Δηλαδή, δεν μπορείς να θες η τηλεόραση να προχωρά, να εξελίσσεται και να ξαναβλέπεις μια σειρά που κλείνεις την πόρτα και κουνιέται όλο το σκηνικό ή πέφτει το κάδρο λες και είναι το «Ρετιρέ» του ’90. Δεν μπορεί να έχει περάσει από την τηλεόραση το «Νησί» ή δουλειές σαν την «Εθνική Ελλάδος» και να συμβιβάζεσαι με τη «Μουρμούρα».

-Βέβαια… Νιώθω και ικανοποιημένη και τυχερή.

-Πάνω απ’ όλα το ότι έχω καταφέρει να βιοπορίζομαι κάνοντας κάτι που λατρεύω.

Ανήκεις στην κατηγορία των καλλιτεχνών που με το που κλείνουν τα φώτα εξαφανίζονται… Και τι να κάνω δηλαδή;

Ολα αυτά είναι πολύ μακριά απο μένα. Ποτέ δεν πίστευα ότι πρέπει να βρίσκομαι διαρκώς στο προσκήνιο με οποιοδήποτε τρόπο και για οποιοδήποτε λόγο. Ασε που δεν το ‘χω καθόλου. Αισθάνομαι ιδιαιτέρως αμήχανα και μόνο με τη σκέψη.

Πηγή: TV Εθνος