Μαρία Λεκάκη: “Δεν το παίζω ούτε δύσκολη, ούτε… πολύτιμη στα Μέσα”!

-Προσπαθώ να το αποφύγω από τη στιγμή που πρωτοξεκίνησα όλο αυτό, γιατί ειλικρινά ποτέ δεν έβρισκα τον λόγο. Δεν αποσκοπώ στο να θεωρηθώ εξαίρεση στον χώρο μου ούτε κρίνω το πώς λειτουργούν οι άλλοι, απλά η δημοσιότητα δεν ήταν κάτι που με ενδιέφερε πραγματικά ποτέ. Εγώ ξεκίνησα να κάνω αυτή τη δουλειά γιατί λατρεύω να παίζω ρόλους, λατρεύω τη δουλειά μου. Ολο το υπόλοιπο δεν μου λέει κάτι, αντίθετα με δυσκολεύει. Να δίνω συνεντεύξεις δηλαδή για να πω τι ακριβώς; Σαφώς και όταν χρειαστεί, π.χ. στην προώθηση μιας νέας δουλειάς, όπως τώρα με το «Ταμάμ», θα το κάνω, αφού κατανοώ ότι και το κάθε κανάλι έχει ποντάρει στο προϊόν και εγώ πρέπει να το στηρίξω. Αλλά από εκεί και πέρα το να περιφέρομαι παντού, να φωτογραφίζομαι και να δίνω συνεντεύξεις άνευ λόγου και να μιλάω για μένα και όχι για κάτι που αφορά κάποιο έργο είναι τελείως κόντρα στην ιδιοσυγκρασία μου, στον τρόπο ζωής μου. Πάντα με δυσκόλευε αυτό.

-Ναι, υπήρχε πίεση, ειδικά όταν πρωτοξεκίνησα. Και σαφώς μου την έχουν πει από δουλειές, και είναι και κατανοητό. Ευτυχώς με τον καιρό οι άνθρωποι του χώρου με μάθανε και, όταν είμαι σε μια νέα συνεργασία, πλέον ξέρουν πώς λειτουργώ και μέχρι πού μπορώ να φτάσω για να προμοταριστεί κάτι. Είμαι και εγώ όσο πιο ξεκάθαρη μπορώ, το λέω από την αρχή, δεν το παίζω δύσκολη μετά, δεν κάνω την πολύτιμη και δεν «κρεμάω» κανέναν, θέλω να πιστεύω.

-Ειλικρινά καθόλου δεν την έχω. Το να βάφομαι, να χτενίζομαι, να με φτιάχνουν, να με στολίζουν το θεωρώ απίστευτο χάσιμο χρόνου. Ηδη το κάνω αρκετά για τις ανάγκες των εκάστοτε σίριαλ, όπου, μη νομίζεις, σου τρώει πολύ χρόνο η ενασχόληση με το εξωτερικό κομμάτι πριν από τα γυρίσματα για να στηρίξεις έναν ρόλο. Σου το ξαναλέω, λατρεύω να παίζω ρόλους και να κάνω δουλειές που μου αρέσουν, όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα στις μέρες μας. Ολο το άλλο κομμάτι είναι κάτι ξένο προς εμένα. Δεν ξέρω να το διαχειριστώ και δεν μου αρέσει κιόλας, δεν το θέλω.

-Κερδισμένη νιώθω και χαίρομαι να βλέπω ότι μπορώ να συνεχίζω να δουλεύω χωρίς να κάνω κατάχρηση αυτού του κομματιού για το οποίο μιλάμε. Το πιο βασικό όμως είναι ότι, επειδή μάλλον δεν το χρησιμοποίησα ποτέ το παιχνίδι της δημοσιότητας, τελικά δεν με χρησιμοποιεί και αυτό. Τα Μέσα νιώθω ότι με έχουν σεβαστεί πάρα πολύ, με έχουν καταλάβει ανθρώπινα.

-«Οχι», τους απαντάω με χαμόγελο και δεν τρέχει τίποτα. Υπάρχει μια μορφή αλληλοσεβασμού. Οι παπαράτσι ή τα Μέσα δεν είναι οι «κακοί άνθρωποι». Οπως ξέρουν ότι εγώ δεν τους έχω χρησιμοποιήσει ποτέ, με την έννοια να τους φωνάζω όταν με βολεύει και μετά να κάνω τη δύσκολη, έτσι και εκείνοι έχουν μια ανάλογα διακριτική στάση απέναντί μου.

-Με την ίδια μάλλον λογική έχει γίνει. Δεν θέλω να δουλεύω συνέχεια απλά για να υπενθυμίζω την παρουσία μου. Προσπαθώ να κάνω πράγματα που να αρέσουν σε μένα και είμαι απόλυτα ευχαριστημένη με ό,τι έκανα έως τώρα. Δεν με φόβισε ποτέ το να είμαι κάποιες σεζόν εκτός tv, αν και δεν σου κρύβω ότι η δουλειά μας -ειδικά τα τελευταία χρόνια- έχει γίνει πάρα πολύ δύσκολη. Εννοείται ότι σε πιάνει μια ανασφάλεια μήπως μείνεις εκτός, αλλά δεν με απασχόλησε ποτέ τρελά σε βαθμό να κάνω πράγματα που δεν ήταν επιλογή μου.

-Πάντα έτσι, νομίζω, ήμουν. Ηθελα πάντα να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και όχι ψυχαναγκαστικά για άλλους λόγους. Tα τελευταία χρόνια που ήμουν εκτός τηλεόρασης ήρθαν προτάσεις, αλλά αφορούσαν κυρίως παράλληλες δραστηριότητες τύπου talent shows επωνύμων και τέτοια. Προτίμησα να μη δουλέψω. Οχι πως το παίζω ήρωας, γιατί το να μη δουλέψεις δεν είναι εύκολο, εφόσον είσαι επαγγελματίας και ζεις μέσα από αυτό. Αλλά ήταν πράγματα που δεν θα μπορούσα να διαχειριστώ με τον χαρακτήρα μου. Δεν κατακρίνω τα διάφορα λαμπερά shows, μια χαρά περνάω όταν τα βλέπω, αλλά εγώ δεν θα μπορούσα να εκτεθώ τόσο πολύ σε προσωπικό επίπεδο, ως Μαρία. Μέσα από τους ρόλους στα σίριαλ δεν νιώθω ότι εκτίθεμαι εγώ, είναι τελείως αλλιώς.

-Ναι. Με ένα σενάριο και έναν ρόλο που μου άρεσαν πάρα πολύ και ξαναμπήκα στο παιχνίδι. Την αγαπώ αυτή τη γυναίκα, είναι ένας τύπος που μου είναι πολύ γνώριμος και αρκετά κοντά μου, αφού είμαι και εγώ μαμά. Μου αρέσει που είναι παράλληλα στον κόσμο της αλλά είναι τόσο δυναμική, δεν φοβάται το καινούργιο, να ερωτευθεί έναν Τούρκο και να τον φέρει μάλιστα και μέσα στο σπίτι. Είχε μια πρόκληση το σενάριο και είπα το «ναι» με μεγάλη χαρά.

-Μετά από τόσα χρόνια έχω καταφέρει και με βλέπω σαν τηλεθεάτρια. Βλέπω το σίριαλ πλέον όπως και εσύ, σαν να μην παίζω, παρατηρώ απλά τους χαρακτήρες. Το βλέπω εγώ, το παρακολουθεί η κόρη μου… Στην αρχή ήταν πολύ περίεργο να με βλέπω και να με ξαναβλέπω, σχεδόν ανησυχητικό. Τώρα έχει πάρει διαστάσεις ελληνικής ταινίας που ξέρεις απέξω τις ατάκες και ξαναγελάς κάθε φορά και, αν θες, τις παίζεις και παντομίμα (γέλια). Ηταν και η πρώτη μου δουλειά στην τηλεόραση, είχαμε περάσει υπέροχα όλοι, ήμασταν στα ξεκινήματά μας και είχαμε μεγάλη χημεία και ενθουσιασμό. Μια δουλειά κυριολεκτικά… παιδική χαρά.

-Οχι ότι δεν με αγχώνει το πέρασμα του χρόνου σε σχέση με την εμφάνιση, αλλά, δόξα τω Θεώ, για την ώρα νιώθω μια ισορροπία μέσα μου με αυτό το ζήτημα. Προσπαθώ να μην εστιάζω μόνο στην εικόνα, να βλέπω το καλό κάθε ηλικίας, αλλιώς μπορεί να με έπαιρνε και από κάτω.

-Η μητρότητα με έκανε χαρούμενο άνθρωπο. Είμαι πανευτυχής που είμαι μαμά. Δεν θεωρώ ότι σοβαρεύεις απαραίτητα όταν γίνεσαι γονιός, αντίθετα μάλλον γίνεσαι πιο νέος εγκεφαλικά, παρατηρείς κομμάτια του εαυτού σου που ίσως έχεις ξεχάσει, σε ελαφραίνει, ανεξάρτητα από το ότι το να μεγαλώνεις ένα παιδί αποτελεί σίγουρα ευθύνη. Αλλά είναι δεδομένα ό,τι πιο όμορφο μου έχει συμβεί στη ζωή μου!

Πηγή: TV Εθνος