Η Μαριάννα Τουμασάτου φέτος πρωταγωνιστεί στο επιτυχημένο σίριαλ «Γυναίκα χωρίς όνομα», όπου υποδύεται έναν αρκετά δραματικό ρόλο. Άλλωστε, αποτελεί μία από τις πιο ταλαντούχες ηθοποιούς της γενιάς της και κάνει επιτυχία με ό,τι και αν καταπιάνεται είτε θέατρο είτε τηλεόραση είτε κωμωδία είτε δράμα. Η αγαπημένη ηθοποιός παραχώρησε συνέντευξη στο Down Town Κύπρου και μίλησε για τη δουλειά της, τον γάμο της με τον ηθοποιό Αλέξανδρο Σταύρου, την 8χρονη κόρη της Χρυσηίδα, τη σχέση που έχουν σήμερα και τις φοβίες που γέμισε από τότε που έγινε μητέρα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Φέτος που επέστρεψες με έναν δραματικό ρόλο, νιώθεις πιο πολύ στα νερά σου; Σου ταιριάζει περισσότερο πιστεύεις;
Κοίτα, είχα να παίξω έναν δραματικό ρόλο στην τηλεόραση, γύρω στα οκτώ με δέκα χρόνια. Νομίζω από τη «Βέρα στο δεξί» – τότε πρέπει να ήταν η τελευταία φορά που έπαιξα κάτι δραματικό. Αγαπώ, όμως, και τα δύο – και την κωμωδία και το δράμα. Εντάξει, ηθοποιοί είμαστε, όλα θα τα παίξουμε κάποια στιγμή. Δεν κάνουμε πυρηνική φυσική, μην τρελαθούμε κιόλας. Εγώ, τουλάχιστον, κάνω αυτό που αγαπώ. Φυσικά και εργάζομαι από ανάγκη, έχω οικογένεια, δεν είμαι μόνη μου. Όμως, υπάρχουν άνθρωποι που δεν εργάζονται πάνω σε αυτό που αγαπούν, έτσι απλά, επειδή τους τα έφερε η ζωή με άλλον τρόπο από ό,τι πίστευαν.
Ούτε χρησιμοποίησες ποτέ το όνομά σου για να ανεβάσεις το κασέ σου;
Τα κασέ, παιδιά, επειδή ζούμε και στις εποχές που ζούμε, έχουν φύγει προς τα κάτω κατακόρυφα. Καμία σχέση με κάποτε! Ποτέ δεν πάω με τσαμπουκά να διαπραγματευτώ. Ακούω τις προτάσεις και, αν πληρούν κάποιες συγκεκριμένες προδιαγραφές, τότε δίνουμε τα χέρια. Δεν κάνω παζάρια με τα λεφτά. Αλλά τις συνθήκες, το σενάριο, τη σκηνοθεσία, την αισθητική, αυτά δεν τα διαπραγματεύομαι. Αν δεν μου αρέσει μία δουλειά, δεν την κάνω και πάω στην επόμενη. Στο χρηματικό σκέλος όμως, ναι, συμβιβάζομαι.
Την έχεις «πατήσει» πολλές φορές, λόγω του συναισθηματισμού σου;
Όχι πολλές, γιατί είχα πάντοτε έναν καλό πυρήνα δίπλα μου: Οι φίλοι μου, η οικογένειά μου, ο άντρας μου, όλοι είναι άνθρωποι δοκιμασμένοι στον χρόνο. Οπότε, δεν πάτησα κάποια μπανανόφλουδα. Πιο μικρή όταν ήμουν, ναι. Αλλά, τότε όλοι κάναμε χαζομάρες.
Ήσουν «επαναστάτρια» ως έφηβη;
Όχι, ήμουν ένα ήσυχο παιδάκι που, αν το άφηνες σε μια γωνία, εκεί καθόταν. Όχι ότι δεν ακουγόμουν, αλλά «επαναστάσεις» δεν έκανα. Πιο μετά, πολιτικοποιήθηκα, κατέβαινα και σε πορείες, σε διαδηλώσεις.
Είσαι ριψοκίνδυνη;
Παλαιότερα ήμουν. Από τότε που έγινα μητέρα, όχι, καθόλου. Γέμισα φοβίες. Κάποτε, για παράδειγμα, μπορούσα να κοιμηθώ σε ένα ερημικό μέρος, μόνη μου, με ανοιχτά παράθυρα και ξεκλείδωτες πόρτες. Σήμερα, θα βάλω συναγερμό, θα κλειδώσω, θα προσέξω πολύ. Τόσα γίνονται… Τώρα με το παιδί, φοβάμαι. Αλλά δεν έχω φτάσει σε σημείο να τρέμω και τη σκιά μου. Κάποτε κάπνιζα φουλ, ξενυχτούσα, δεν πρόσεχα τον εαυτό μου, έπινα πολλούς καφέδες. Τα έχω κόψει όλα αυτά. Μόνο από τη δουλειά μπορεί να κουραστώ. Κατά τ’ άλλα, είμαι πολύ πιο προσεκτική. Θέλω να είμαι καλά για την οικογένειά μου. Είναι όλος μου ο κόσμος, άλλωστε.
Είδες τα πράγματα διαφορετικά από τότε που έφερες στον κόσμο την κόρη σου, Χρυσηίδα, η οποία σήμερα είναι οκτώ ετών;
Εντελώς. Καμία σχέση. Κάποτε δεν έκλαιγα εύκολα. Σήμερα, πάω στο σχολείο, ας πούμε, να πάρω τους βαθμούς της και μόλις ακούω έναν καλό λόγο για το παιδί μου, γίνομαι ρεζίλι. Αρχίζουν και τρέχουν τα μάτια μου ασταμάτητα! Επίσης, φοβάμαι μην κάνει ό,τι μπούρδα έκανα εγώ μικρή, να μην είναι απρόσεκτη. Μέχρι να γίνω μητέρα, δεν είχα φοβηθεί τίποτα και κανέναν στη ζωή μου.
Ένα παιδί φέρνει πιο κοντά ένα ζευγάρι;
Εξαρτάται απ’ την περίπτωση. Όταν ένα ζευγάρι είναι ερωτευμένο και καλά μεταξύ του, τότε ναι. Τους δένει περισσότερο. Όταν, όμως, δεν είναι κι έρχεται στον κόσμο ένα παιδί, τότε δημιουργούνται περισσότερα προβλήματα και οι γονείς απομακρύνονται. Εμείς ανήκουμε στην πρώτη κατηγορία.
Είσαι με τον Αλέξανδρο περίπου οκτώ χρόνια παντρεμένη. Τον ζηλεύεις;
Όχι, γιατί δεν μου έδωσε κάποιο δικαίωμα. Αν μου έδινε, θα ζήλευα.
Υπάρχει περισσότερη κατανόηση μεταξύ σας, δεδομένου ότι είστε και οι δύο ηθοποιοί και ο ένας ξέρει τις ανάγκες του άλλου;
Να σου πω κάτι; Όλα αυτά τα θεωρώ βλακείες! Αν ο άλλος δεν θέλει να δείξει κατανόηση, δεν θα δείξει. Νομίζω ότι έχει να κάνει με τον άνθρωπο, το νοιάξιμο και το πόσο τον ενδιαφέρει και τον αφορά να μπει στη διαδικασία να σε καταλάβει. Κατανόηση έχουμε ο ένας απέναντι στον άλλον, γιατί θέλουμε να έχουμε.
Την απιστία τη συγχωρείς;
Δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά σε μία τόσο υποθετική ερώτηση. Εξαρτάται το πότε συμβαίνει, για ποιο λόγο και, κυρίως, σε τι φάση μπορεί να βρίσκεσαι όταν κι αν σου συμβεί ποτέ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ