Η αγαπημένη Κύπρια ηθοποιός, Μαριέλλα Σαββίδουφωτογραφίζεται πρώτη φορά με μαγιό και απενοχοποιεί τους συμβατικούς κανόνες και τα στερεότυπα της γυναικείας ματαιοδοξίας. Στην πιο ακομπλεξάριστη φωτογράφηση της ζωής της για το περιοδικό Down Town παραδίδει μαθήματα αυτοπεποίθησης στο κυπριακό περιοδικό Down Town και τον Αλέξανδρο Πρίφτη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τελικά, αγαπάς πιο πολύ το μιούζικαλ απ’ οτιδήποτε άλλο;
Το μιούζικαλ μού αρέσει πάρα πολύ, είναι ένα είδος με το οποίο είχα ασχοληθεί περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, στο Παρίσι όπου ήμουν, και το απόλαυσα. Κι αυτό που κάναμε φέτος με το «Mamma Mia» ήταν το κάτι άλλο. Το διασκεδάσαμε όλοι πάρα πολύ κι ο κόσμος μάς αγκάλιασε. Συνδυάζει το τραγούδι, που το έχω σπουδάσει επίσης, την πρόζα, τον χορό, και θεωρώ ότι μου ταιριάζει αρκετά.
Η Δέσποινα Βανδή πώς ήταν ως συνεργάτιδα;
Απίθανη! Από την πρώτη στιγμή άκουγε, ρούφαγε σαν σφουγγάρι τα πάντα, ήταν πολύ ταπεινή, είχε υπομονή και τη διάθεση να δεθεί με όλους μας. Αυτό που μπορώ να πω για τη Δέσποινα είναι ότι η κοπέλα αυτή δεν είναι μόνο ταλαντούχα, αλλά και πολύ δουλευταρού. Δεν έφτασε τυχαία εκεί που έφτασε. Νιώθω κοντά της πια! Μαζί με όλο τον θίασο περάσαμε πολλές ωραίες στιγμές. Και του χρόνου θα είμαστε και πάλι όλοι μαζί. Συνεχίζουμε για δεύτερη χρονιά.
Τηλεόραση θα έκανες πάλι; Και δεν εννοώ μόνο να συμμετάσχεις σε κάποιο σίριαλ, αλλά να είσαι μέλος μιας εκπομπής όπως ήσουν;
Ναι, φυσικά και θα έκανα. Η τηλεόραση είναι ένα μέσο που απευθύνεται σε πολύ κόσμο κι αν πιστέψω ότι, αυτό που θα μου προτείνουν θα μου ταιριάζει και θα το αποδώσω σωστά, τότε θα το κάνω με μεγάλη μου χαρά. Φτάνει να μπορώ να δώσω σ’ αυτό τον καλύτερο εαυτό μου.
Σκέφτηκες, όλο αυτό το διάστημα που ζεις στην Ελλάδα, ότι θα ήταν περισσότερο οικονομικά ασφαλές για σένα να επέστρεφες στην Κύπρο;
Σίγουρα στην Ελλάδα υπάρχει τεράστια οικονομική ανασφάλεια, αλλά στον τομέα της υποκριτικής, έτσι κι αλλιώς, δεν ξέρεις τι θα κάνεις την επόμενη σεζόν. Όλα είναι ρευστά και πάντα έτσι ήταν. Είτε βρίσκεσαι σε μια πλούσια χώρα, είτε σε μια πιο φτωχή. Από την άλλη, δεν μπορώ να παραπονεθώ γιατί, από τότε που διαμένω στην Ελλάδα, πάντα έχω δουλειές – και μάλιστα δουλειές για τις οποίες αισθάνομαι υπερήφανη. Είμαι ευγνώμων! Για να είμαι ειλικρινής, ναι, τα πράγματα μπορεί να ήταν πιο εύκολα για μένα στην Κύπρο, αγαπώ την πατρίδα μου, αλλά η Κύπρος, σαν μικρό μέρος που είναι, έχει ένα όριο στο τι μπορεί να σου δώσει. Εάν πάρεις ως παράδειγμα το «Mamma Mia», δεν θα μπορούσε να γίνει αυτή η παράσταση στο νησί. Όχι γιατί δεν έχουμε εκπληκτικά ταλέντα, αλλά γιατί δεν μπορεί να «σηκώσει» η αγορά της Κύπρου μια καθημερινή παράσταση με έναν θίασο 45 ατόμων με δεκαμελή ορχήστρα. Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει στην Κύπρο.
Με αφορμή τη sexy φωτογράφηση που έκανες με μαγιό, έδειξες ότι έχεις μεγάλη αυτοπεποίθηση για τον εαυτό σου και το σώμα σου. Έτσι είναι;
Ναι, έχω και θεωρώ πολύ σημαντικό να έχουμε αυτοπεποίθηση για το σώμα μας. Τώρα έχω, όμως, αυτή την αυτοπεποίθηση, γιατί με έχω αποδεχτεί έτσι ακριβώς όπως είμαι. Στην εφηβεία μου είχα κι εγώ τις ανασφάλειές μου. Η σιγουριά που απέκτησα για τον εαυτό μου, οφείλεται και στο ότι έζησα στη Γαλλία – όπου συνυπάρχουν άνθρωποι πολλών διαφορετικών κουλτούρων. Εκεί ένιωσα ότι όλοι χωράμε και είμαστε απαραίτητοι ασχέτως εμφάνισης, χρώματος, σωματότυπου, προέλευσης. Ούτε στο Πανεπιστήμιο, ούτε στην Δραματική Σχολή, ούτε στη δουλειά, επιτρεπόταν η οποιαδήποτε διάκριση βάσει αυτών των χαρακτηριστικών. Και είδα σώματα που έμοιαζαν με το δικό μου να γίνονται πετυχημένες τραγουδίστριες, ηθοποιοί, μοντέλα. Όλοι ήμαστε ίσοι, όπως και να μοιάζαμε. Κι έτσι έμαθα να αγαπώ το σώμα μου.
Θα ήθελες να είχες μια άλλη εικόνα; Υπήρχαν φορές που θα ήθελες να φοράς extra small ρούχα;
Δεν θα ήθελα ποτέ να φορούσα extra small, ούτε κανένα άλλο μέγεθος από αυτό που φορώ! Φοράω 12, δηλαδή Large και είμαι ευχαριστημένη μ’ αυτό. Μ’ αρέσουν τα ρούχα και ευτυχώς δεν έχω και κανένα δύσκολο νούμερο για να ντυθώ. Πάρα πολλές κοπέλες φορούν το ίδιο μέγεθος με μένα, αλλά δεν μπορούν εύκολα να δουν τον σωματότυπο αυτό στην τηλεόραση. Είμαστε σπάνιες τηλεοπτικά! Όταν ένα κοριτσάκι δεν έχει διαθέσιμα πετυχημένα πρότυπα που να της μοιάζουν, με τα οποία να μπορεί να ταυτιστεί, θα νιώσει ότι ίσως αυτό με το οποίο μοιάζει να μην είναι αρκετό ή αποδεκτό. Στα media κυριαρχεί -κατά κόρον στις γυναίκες- ο σωματότυπος του small ή του extra small. Είναι σημαντικό, όμως, να υπάρχουν πετυχημένα πρότυπα διαφορετικών σωματότυπων στα media, γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο αφύσικο από το να προσποιούμαστε ότι η φύση μάς έκανε όλους ίδιους. Νιώθω καλά με αυτό που είμαι! Το έχω αποδεχτεί. Δεν θα με φανταζόμουν διαφορετική. Ακόμα κι όταν με βλέπω λίγο αλλοιωμένη στις φωτογραφίες των περιοδικών, όταν έχουν επέμβει λίγο παραπάνω στο photoshop, ενοχλούμαι.
Σε έκαναν ορισμένοι να αισθανθείς άβολα για το σώμα σου; Bίωσες bullying;
Ναι, φυσικά και έχω βιώσει σ’ ένα επίπεδο bullying και bodyshaming. Κατάλαβα, όμως, ότι αυτοί είχαν το πρόβλημα και όχι εγώ. Στην Ελλάδα και στην Κύπρο το έχουμε λίγο αυτό, να σχολιάζουμε τα κιλά του ενός και του άλλου. Εγώ διεκδίκησα τον χώρο μου και δεν είχα κανένα πρόβλημα. Πήρα πολλά μηνύματα από γυναίκες που μου έλεγαν: «Κι εγώ έτσι νιώθω, ταυτίζομαι μαζί σου!» ή «σ’ ευχαριστώ που μιλάς θετικά για όλα τα σώματα». Οπότε, όταν βλέπω ότι κάποιοι κακοποιούνται λεκτικά από τρίτους για το σώμα τους και το bodyshaming που βιώνουν, θυμώνω και στεναχωριέμαι. Εκεί μπορεί να μιλήσω με θυμό – και χωρίς φόβο! Για μένα μπορεί να μην ασχοληθώ καν. Αλλά δεν μπορώ να σιωπήσω όταν γίνεται διάκριση στην εικόνα ενός συνανθρώπου μας! Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για bodyshaming. Κάποιοι βρίσκουν κάτι υποκριτικές προφάσεις, του τύπου «μα, εγώ του τα λέω για την υγεία του!». Καταρχάς, εάν θέλεις να βοηθήσεις στα αλήθεια κάποιον, δεν θα το κάνεις ποτέ με το να τον προσβάλεις και να τον στεναχωρήσεις. Η υγεία, εκτός από σωματική, είναι και ψυχική. Και με την προσβολή, το μόνο που κάνεις, είναι να επιβαρύνεις την ψυχική του υγεία. Και, κατά δεύτερον, κανείς δεν γνωρίζει την υγεία του καθενός. Υπάρχουν άτομα που έχουν κάνει χημειοθεραπείες, που έχουν πάρει κορτιζόνη και γι’ αυτό έχουν πάρει κιλά. Άλλη περίπτωση είναι να έχει θέματα θυρεοειδή κάποιος και να έχει παχύνει. Όπως, επίσης, να προσπαθεί να κάνει παιδί μία γυναίκα, με εξωσωματική, να παίρνει ορμόνες και να παχαίνει. Από πού ξέρεις την υγεία του άλλου και επεμβαίνεις -και καλά- για το καλό του; Γι’ αυτό, ας μην κρίνουμε την εικόνα του άλλου.
Είναι σημαντικό να προσέχεις το σώμα σου και τη διατροφή σου. Όπως και το να γυμνάζεσαι. Εσύ τα κάνεις αυτά;
Μα, ναι! Αν δεν πρόσεχα τη διατροφή μου και δεν γυμναζόμουν, δεν θα μπορούσα να κάνω παράσταση. Αυτό είναι το σκαρί μου, δεν αλλάζει και κάνω ό,τι μπορώ για να είμαι υγιής. Δεν θα περιμένω από ένα νούμερο στη ζυγαριά, να μου δώσει αξία στη ζωή, να νιώσω αυτοπεποίθηση, για να κάνω καριέρα και να διεκδικήσω έναν άντρα! Θα τα κάνω με την αξία μου, τη δουλειά μου και τον χαρακτήρα μου, έτσι όπως είμαι!
Για σένα το φαγητό είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις στη ζωή;
Σαφώς και είναι απόλαυση, αλλά χρειάζεται και το μέτρο. Δεν μπορείς να τρως όλη μέρα ότι να ‘ναι, σαν να μην υπάρχει αύριο. Είπαμε, το σώμα μας το προσέχουμε για να είναι όσο πιο υγιές μπορούμε.
Ο έρωτας;
Ακόμα μεγαλύτερη απόλαυση! (γελάει). Όταν ερωτεύομαι, το παθαίνω κάπως κατακούτελα. Υπερβολικά! Δεν μπορώ να τον ζήσω αλλιώς. Είναι απόλαυση, αλλά μου δημιουργεί ανισορροπία και με αναστατώνει. Ο έρωτας είναι τρέλα! Στην αρχή, δεν βλέπεις τα στραβά του άλλου, εθελοτυφλείς. Είναι όλα ροζ! Αλλά είναι ωραίο πράγμα να νιώθεις το πάθος και την ένταση. Ο έρωτας είναι το πιο απρογραμμάτιστο πράγμα στη ζωή.
Η δέσμευση σε τρομάζει;
Και ναι και όχι. Γενικώς, είμαι δοτικό άτομο και πολύ πιστό. Έχω καλές φιλίες, διαχρονικές, κι έτσι είμαι και στις σχέσεις μου. Οπότε, με τρομάζει η ιδέα τού να πληγωθώ. Όλα μπαίνουν, όμως, στη θέση τους όταν βρεθεί το κατάλληλο άτομο.
Συνήθως τι τύποι ανδρών σου αρέσουν; Για παράδειγμα, είναι του γούστου σου κάποιο από τα αγόρια της φωτογράφησής μας – γυμνασμένοι άνδρες, με αθλητικό σωματότυπο, ίσως και μικρότερης ηλικίας από σένα;
Έφτασα στο συμπέρασμα ότι το να έχεις «τύπο», τελικά είναι ανούσιο. Η ζωή με έχει εκπλήξει με τους άντρες που μπορεί να μου έκαναν κλικ. Ούτε η ηλικία, ούτε το πόσο γυμνασμένος ή όχι είναι, νομίζω ότι παίζει ρόλο τελικά. Το πιο σημαντικό είναι να έχεις χημεία με τον άλλον και τελικά αυτό δεν προγραμματίζεται με κανένα τρόπο.
Επειδή είπες πριν ότι εσύ είσαι πιστή, θα έβλεπες μέσα σε λογικά πλαίσια το ενδεχόμενο της απιστίας;
Από τη δική μου πλευρά αυτό δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί με ξέρω. Δεν μπορώ να απιστήσω, όταν είμαι με έναν άνθρωπο. Από την άλλη, δεν θα μπορούσα να καταφέρω ποτέ να το δω «λογικά» αν μου συνέβαινε. Μπορεί να με έχουν απατήσει και να μην το έμαθα ποτέ! Τι να πω; (γελάει). Αλλά η λογική δεν χωράει στον έρωτα.
Ζηλεύεις;
Γενικά όχι, δεν δείχνω τη ζήλια μου. Ίσως επειδή δεν έχω εισπράξει και δικαιώματα. Δεν κάνω σκηνές και ποτέ δεν έχω ψάξει ρούχα, κινητά. Αυτά είναι τελείως έξω από εμένα. Δεν μπορώ να τα κάνω.
Τους χωρισμούς σου τους ζεις έτσι υπερβολικά, όπως ερωτεύεσαι;
Δυστυχώς, ναι! (γελάει). Δεν είμαι όμως drama queen, ίσως επειδή είμαι περήφανος άνθρωπος και κλείνομαι στον εαυτό μου. Αλλά ο χωρισμός, είναι πάντα αντίστοιχος του έρωτα. Όση χαρά θα πάρεις όταν ερωτευτείς, άλλο τόσο πόνο θα βιώσεις αν αυτό τελειώσει. Μεγαλώνοντας, βλέπω ότι ωριμάζω. Δεν πέφτω πια στα πατώματα. Όλα κάνουν τον κύκλο τους, το αντιλαμβάνομαι αυτό και ηρεμώ όσο μεγαλώνω.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ