Μαριλίτα Λαμπροπούλου: Για το χατίρι των “Συμμαθητών” επιστρέφει τηλεοπτικά και μιλά για όλα!

– Επιστρέφετε στα πλατό μέσα από το σίριαλ του ΑΝΤ1 «Συμμαθητές». Οι τελευταίες σας δουλειές ήταν οι σειρές «Είναι στιγμές» και «Ορκος σιωπής». Στη συνέχεια, είχατε δεχτεί προτάσεις και γιατί αποφασίσατε τώρα να πείτε το «ναι»;

– Υπήρχαν κάποιες προτάσεις, λιγότερες φυσικά απ’ ό,τι στο παρελθόν, δεδομένης της κρίσης. Υπήρχε μια περίοδος χειμερίας νάρκης της τηλεόρασης.Τώρα ήρθε μια συγκυρία που ήταν εφικτό να γίνει. Μού άρεσε η δουλειά του Βασίλη Θωμόπουλου και των υπόλοιπων συντελεστών. Οι «Συμμαθητές» είναι μια καλογραμμένη σειρά. Είναι μεγάλη χαρά το ότι συνεργάζομαι με τον Βασίλη Τσελεμέγκο, με τον οποίο έχουμε δουλέψει μαζί στο σίριαλ «Ιχνη», αλλά και τον Παναγιώτη Κούτρα. Είχε ενδιαφέρον το ότι δούλεψα με τρεις σκηνοθέτες. Μου συνέβη πρώτη φορά. Είναι συντονισμένοι με έναν μαγικό τρόπο.

– Ο ρόλος που υποδύεστε, η Λυδία, αναστατώνει το πρωταγωνιστικό ζευγάρι. Είναι ο παλιός έρωτας του Αντρέα, ίσως ο μοναδικός εκτός από τη Μαριλένα…

– Είναι ένα περίεργο πρόσωπο η Λυδία. Κινείται στα άκρα. Θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε σκοτεινή προσωπικότητα. Σίγουρα τρομοκρατεί τον κόσμο. Εχει κρυφούς σκοπούς και πίσω της κρύβονται και άλλοι άνθρωποι. Θεωρείται επικίνδυνο στοιχείο. Είναι βέβαια και ιδεολόγος ή έτσι παρουσιάζεται. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι ή δεν είναι. Είναι μια ακραία γυναίκα. Είναι η μητέρα του Νικόλα, ο οποίος δεν γνωρίζει τίποτα για το παρελθόν. Ουσιαστικά απαιτεί τον παλιό της έρωτα, τον Αντρέα.

– Είναι ένας διαφορετικός ρόλος απ’ όσους έχετε κάνει μέχρι σήμερα. Σας αρέσει;

– Είναι διαφορετικός και μου αρέσει. Κάτι τέτοιο δεν έχω ξανακάνει ποτέ. Σκοτεινή προσωπικότητα έχω υποδυθεί στο σίριαλ «Ερωτας όπως έρημος».

– Το ευρύ κοινό σάς γνώρισε ως Λίζα στον «Εραστή δυτικών προαστίων».

– Αυτή η Λίζα… Το σίριαλ είχε προβληθεί το 2004-2005. Μου κάνει εντύπωση ότι υπάρχουν νεαρά παιδιά που έχουν δει τη σειρά στην «εικοστή» επανάληψη για πρώτη φορά και έρχονται και μου μιλάνε. Εχει ακόμη αντίκτυπο.

– Μετά από αυτήν τη μεγάλη επιτυχία πήρατε τις αποστάσεις σας;

– Δεν υπάρχουν τέτοιες αποφάσεις, αλλά εκ των πραγμάτων συμβαίνει. Εχω κι άλλες πτυχές στη ζωή μου. Η τηλεόραση δεν είναι το παν. Ομως έκανα δύο παιδιά, έχω δουλειές και στο θέατρο.

– Πώς αντιδράσατε τότε με την ξαφνική δημοσιότητα;

– Είχα τρομάξει. Θυμάμαι, μετά την προβολή της τηλεταινίας «Τρεις Ευχές» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, είχα βγει στον δρόμο και είχαν αλλάξει όλα. Δεν το περίμενα. Ξαφνικά εκεί που ήμουν αόρατη, έγινα ορατή. Κοκκίνισα, ντράπηκα και άρχισα να συνηθίζω. Είναι ωραίο να σου λένε μπράβο για τη δουλειά σου.

– Το θέατρο ήταν πάντα στη ζωή σας;

– Ναι. Οταν έκανα συνέχεια τηλεόραση, στα μέσα του 2000, δεν έκανα όσο θέατρο θα ήθελα. Δεν προλάβαινα. Εχω ανάγκη από προσωπικό χρόνο.

– Η σκηνοθεσία είναι ένα κομμάτι της δουλειάς σας. Προτιμάτε να σκηνοθετείτε από το να παίζετε;

– Εξαρτάται από την εποχή, τη συγκυρία. Είναι όλα ανάγκες μου. Μου αρέσουν και προσπαθώ να τα κάνω. Για μένα είναι και το μέσο της επιβίωσης. Δεν είναι κάποια πράγματα που τα κάνω ως χόμπι, οπότε εκεί βρίσκεται η δυσκολία. Είναι μια μάχη.

– Πόσο έχουν αλλάξει οι προτεραιότητές σας με τον ερχομό των παιδιών σας;

– Απόλυτα, είναι πλήρης ανατροπή. Είναι κοσμογονική αλλαγή και δεν μπορούσα να το φανταστώ ούτε στο ελάχιστο. Με τον άντρα μου γελάγαμε, γιατί νιώθαμε ότι ήμασταν σε μια κωμωδία μπουρλέσκ που σου συμβαίνουν όλα, αλλά έχεις δυο χέρια και θα έπρεπε να έχεις δέκα. Και μετά πώς γίνεται… Και λες τελικά: έχω περισσότερες δυνάμεις όταν κινητοποιηθούν από κάτι βαθύ που είναι η αγάπη και η ευθύνη για τα παιδιά.

– Διδάσκετε σε δραματική σχολή;

– Ναι, έχω διδάξει τα τελευταία χρόνια. Και στον «Ιασμο» και στο «Θέατρο των Αλλαγών». Φέτος είμαι στη δραματική σχολή του «Πειραϊκού Συνδέσμου». Είναι μια ουσιαστική σχέση. Είναι μαγευτικό.

– Με τον Αλέξη Γεωργούλη διατηρείτε ακόμα φιλική σχέση;

– Δεν βλεπόμαστε, όμως συναντηθήκαμε τυχαία πριν από δυο μήνες στον δρόμο και ήμασταν πολύ χαρούμενοι.

– Φέτος, στην τηλεόραση είδαμε καινούργια πράγματα.

– Υπάρχει μια προσπάθεια αναγέννησης, αλλά υπάρχουν και αντίθετα σημάδια. Από την άλλη, δεν υπήρξαν θεατρικές παραγωγές «υπό εξαφάνιση». Στο θέατρο υπήρχε ένας πληθωρισμός. Βέβαια ο πληθωρισμός, όπως και στα χρήματα, μειώνει την αξία πολλές φορές. Γίνονται εξαιρετικές δουλειές. Η Ελλάδα έχει παράδοση στο θέατρο. Είναι κάτι που βγαίνει από μέσα μας. Υπάρχει όμως και πολλή ευκολία, και φυσικά το θέμα της πληρωμής.

– Διατηρήσατε χαμηλούς τόνους σε ό,τι αφορά την προσωπική σας ζωή.

– Ναι. Προτιμώ να μην είναι η προσωπική μου ζωή εκτεθειμένη. Νιώθω πιο καλά έτσι.

Πηγή: TV Εθνος