Με λυγμούς αποχώρησε από το δικαστήριο η Α. Έβερτ μετά την αθωωτική απόφαση για το γιατρό του συζύγου της

Με λυγμούς αποχώρησε από το εφετείο της Αθήνας η Αλεξία Έβερτ ,κόρη του μακαρίτη Μιλτιάδη Έβερτ, μετά την αθωωτική απόφαση για τον νευροχειρουργό Δημήτρη Ρολόγη ο οποίος είχε πρωτόδικα καταδικαστεί σε 2 χρόνια φυλάκισης, κατηγορούμενος για ιατρικό λάθος εις βάρος του συζύγου της κ, Έβερτ, Γιώργου Αλβέρτη.

Πρωτόδικα ο γιατρός είχε κριθεί ένοχος για σωµατική βλάβη παρ’ υποχρέου, καθώς θεωρήθηκε ότι η μετεγχειρητικές επιπλοκές που οδήγησαν στην αναπηρία τον Δ. Αλβέρτη, γνωστό τραπεζικό στέλεχος, οφείλονταν σε πράξεις ή παραλείψεις του.

Η Αλεξία Έβερτ, αποχώρησε από το δικαστήρια κλαίγοντας, πικραμένη και απογοητευμένη από την απόφαση και είναι ανθρώπινη η αντίδρασή της αυτή αφού το ιατρικό αυτό λάθος αφήσε στον σύζυγό της αναπηρία που άλλαξε τη ζωή τους για πάντα.

Nα θυμίσουμε ότι ο πρώτος κατηγορούμενος κρίθηκε αθώος στο πρώτο δικαστήριο ενώ ο δεύτερος έδωσε τέλος στη ζωή του, πριν καν φθάσει η υπόθεση στα δικαστήρια.

Το χρονικό της δραματικής ιστορίας

Οι γιατροί που ήταν παρόντες στο χειρουργείο για την αφαίρεση κύστης τρίτης κοιλίας στον εγκέφαλο ήταν ο Δημήτρης Αγγελιδάκης, ο Δημήτρης Ρολόγης και ο Αθανάσιος Γρίβας. Μετά την επέμβαση η Αλεξία Έβερτ μιλάει ανοιχτά για εγκληματική αμέλεια των γιατρών που κατέστρεψε τη ζωή του άντρα της και της οικογένειά της, καταθέτει μήνυση εναντίον των τριών γιατρών (ένα μήνα πριν από την παραγραφή του αδικήματος) και πέντε χρόνια σχεδόν μετά την εισαγωγή στο χειρουργείο.

Στις 12 Ιανουαρίου 2010 ο κατηγορούμενος, Δημήτρης Αγγελιδάκης θα δέσει τη γραβάτα που φορούσε στη χειρολαβή του αυτοκινήτου του και κάνοντας βίαιους ελιγμούς θα απαγχωνιστεί. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ η ΕΔΕ του νοσοκομείου τον άφησε ακάλυπτο αφού εκείνος δεν συμμετείχε στην επέμβαση ως κύριος χειρουργός αλλά ως θεράπων ιατρός.

Ίσως στις 23 Νοεμβρίου που θα εκδικαστεί η υπόθεση της αμέλειας κατά των δύο γιατρών δοθούν κάποιες απαντήσεις. Η δικαστική μάχη θα έχει και δεύτερο γύρο στις 28 Ιανουρίου ου 2012: το ζευγάρι διεκδικεί ποσό αποζημίωσης 11 εκατομμυρίων ευρώ.

Όσο γιατί άργησε η Αλεξία Έβερτ τόσο πολύ να καταθέσει μήνυση: “Εγώ εκείνη την περίοδο ήμουν καταρρακωμένη, δεν είχα μυαλό να σκεφτώ… Από τη μία πλευρά σκεφτόμουν πως αν λειτουργήσει το γνωστό σύστημα αλληλοστήριξης των γιατρών δεν δικαιωθούμε, θα είναι σα να με σκοτώνουν εκείνη την ώρα! Από την άλλη έχω ένα γιο. Κάποια στιγμή θα μου πει: Τι έκανες για τον πατέρα μου;” Ξέρω ότι ό άντρας μου αν είχε συμβεί σε μένα αυτό, θα είχε σκοτώσει τον γιατρό.” Ούτως ή άλλως η υπόθεση έχει πολλά θύματα.

Διάβασε τι είχε δηλώσει παλαιότερα για το θέμα η κ. Έβερτ

“Ο σύζυγός μου είναι σαν να έχει άνοια, σαν να έχει αλσχάιμερ, κάτι από το οποίο πάσχουν άνθρωποι πολύ ηλικιωμένοι και όχι της ηλικίας του… έχει χάσει τα χαρακτηριστικά που διαχωρίζουν τον άνθρωπο από το ζώο…Ουδέποτε µάς είπαν για τη σοβαρότητα της κατάστασης του Γιώργου, ότι θα µείνει ανάπηρος στη ζωή του, σωµατικά, ψυχικά και νοητικά. Οι γιατροί πια ελπίζουν µόνο σε ένα θαύµα”, ήταν τα λόγια της ίδιας. Επισκέφθηκε στη Γερμανία γιατρούς στους οποίους και παρουσίασε την κατάσταση της υγείας του άντρα της και της έδωσαν πολύ λίγες ελπίδες…

Όλα ξεκίνησαν στα τέλη του 2004, όταν ο Γιώργος Αλβέρτης υπέφερε από πονοκεφάλους, σύμφωνα με την κατάθεσή της. Ύστερα από εξετάσεις διαγνώστηκε κύστη στον εγκέφαλο και η οικογένεια ήρθε σε επαφή με το νευροχειρουργό Δημήτρη Αγγελιδάκη. Ο Αγγελιδάκης ήταν αυτός που συνέστησε στην οικογένεια τον έναν εκ των δύο νευροχειρουργών που σήμερα κάθονται στο εδώλιο. Ο ίδιος αυτοκτόνησε, πριν από περίπου ένα χρόνο, όταν κλήθηκε να καταθέσει ως ύποπτος για την υπόθεση.

Μετά το χειρουργείο ο Γιώργος Αλβέρτης φαινόταν καλά, με την πάροδο των ωρών όμως η κατάστασή του άρχισε να επιδεινώνεται. Οι γιατροί δεν έλαβαν αμέσως τα απαιτούμενα μέτρα. Ο επικεφαλής νευροχειρουργός με τον αποθανόντα απέκρυψαν στους οικείους του ασθενούς ότι είχε υποστεί βλάβη λέγοντας “αποφύγαμε το κακό”. Λίγες ημέρες μετά έβγαλαν τον Γιώργο Αλβέρτη από την παροχέτευση αφήνοντάς τον αρκετές ώρες χωρίς υποστήριξη, γεγονός που έκανε χειρότερη την κατάσταση. “Ήταν η δεύτερη φορά που ο άνδρας μου έφτασε ένα βήμα πριν από το θάνατο. Η παροχέτευση έπρεπε να αντικατασταθεί αμέσως και όχι οχτώ ή δέκα ώρες μετά”, ανέφερε χαρακτηριστικά η κ.Έβερτ.