Ασημένια Βουλιώτη στο Στούντιο 4: «Όταν μου είπαν πως θα υποδυθώ την Μαρινέλλα, σοκαρίστηκα»

Η Ασημένια Βουλιώτη βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» την Πέμπτη 19/12.

Η γνωστή ηθοποιός, μεταξύ άλλων, μίλησε για το πώς πήρε τον ρόλο της Μαρινέλλας, για το πώς αντιμετώπισε τον ρόλο αυτό, αλλά και για τη συνεργασία με τον Χρήστο Μάστορα.

«Με πήρε τηλέφωνο ο Μάκης Γαζής και μου πρότεινε τον ρόλο της Μαρινέλλας. Δεν ήξερα λεπτομέρειες, μόνο ότι ο πρωταγωνιστής ήταν ο Χρήστος. Προετοιμάστηκα διάβασα τις σκηνές, διάβασα το σενάριο και πήγα. Ήμουν πολύ αγχωμένη. Πέρασα δυο οντισιόν. Όταν μου είπαν πως θα υποδυθώ την Μαρινέλλα, σοκαρίστηκα», είπε αρχικά η Ασημένια Βουλιώτη.

Και συνέχισε: «Εγώ κάνω τη Μαρινέλλα από την των 18 μέχρι τα 29 που χώρισε με τον Στέλιο Καζαντζίδη. Δεν συναντήθηκα κάπου με την Μαρινέλλα, αλλά θα το ήθελα πολύ. Υπήρχε πολλή αγάπη στη σχέση τους, ήταν συνοδοιπόροι, ήταν και οι δυο δυναμικοί χαρακτήρες».

Σχετικά με τη βοήθεια που δέχτηκε για να αποδώσει και φωνητικά στον ρόλο της, η ηθοποιός ανέφερε: «Με βοήθησε ο Μίνως Μάτσας και επίσης με βοήθησε και η νονά μου, η οποία είναι καθηγήτρια φωνητικής και είναι μεγάλο στήριγμα στη ζωή μου. Η φωνή της είναι πολύ ιδιαίτερη και το δύσκολο είναι ότι την βλέπουμε σε διάφορες ηλικίες όποτε υπάρχουν αλλαγές. Είχα στήριξη από ανθρώπους για να δούμε την τοποθέτηση της φωνής».

Για τη συνεργασία της με τον Χρήστο Μάστορα, η Ασημένια Βουλιώτη είπε: «Η συνεργασία μου με τον Χρήστο ήταν τέλεια. Ο Χρήστος εκτός από φοβερός τραγουδιστής είναι και σαν άνθρωπος πολύ αυθόρμητος και αυτό έδινε παρά πολύ στον τρόπο που έπαιζε. Όταν είδα την ταινία σοκαρίστηκα. Είδα τον εαυτό μου για πρώτη φορά στην μεγάλη οθόνη. Έβλεπα αυτά που είχα διαβάσει στο σενάριο και τα γυρίσαμε, ξαφνικά να γίνονται μια ιστορία. Σε κάποια σημεία συγκινήθηκα».

Τέλος, η Ασημένια Βουλιώτη τόνισε: «Από την ταινία κρατάω παρά πολλά. Αυτό που δεν θα ξεχάσω είναι οι στιγμές που συναντιόμασταν και κάναμε πρόβες σε ένα δωματιάκι στα Εξάρχεια, εγώ, ο Χρήστος και ο Γιώργος, ο σκηνοθέτης μας. Βρισκόμασταν καθημερινά και διαβάζαμε. Από την ταινία κράτησα ενθύμιο ένα γαρύφαλλο από μια σκηνή που φοράω ένα κίτρινο φόρεμα κι τραγουδάω. Το έχω στην κουζίνα μου. Νιώθω χαρά, ευγνωμοσύνη, και νιώθω τυχερή που έχω γνωρίσει όλους αυτούς τους ανθρώπους».