Δίκη Ρούλας Πισπιρίγκου – «Δε θέλω να κλαίω, συγχωρέστε με»: Ξέσπασε σε κλάματα ο Μάνος Δασκαλάκης

Ο Μάνος Δασκαλάκης ήταν ο πρώτος μάρτυρας στη δίκη για τους θανάτους της Μαλένας και της Ίριδας, για τους οποίους κατηγορείται η Ρούλα Πισπιρίγκου. Το ρεπορτάζ από όλα όσα έχει καταθέσει μέχρι στιγμής ο πατέρας των τριών κοριτσιών από την Πάτρα μετέφερε ο δημοσιογράφος Ιάσονας Τσόλης στην Τατιάνα Στεφανίδου και στο T-live.

To κλίμα στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας, κατά την εξέταση του Μάνου Δασκαλακη, στη δίκη για τους θανάτους της Μαλένας και της Ίριδας ήταν έντονα φορτισμένο.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο Μάνος Δασκαλάκης λύγισε, αναφερόμενος στη στιγμή που το πρώτο παιδί της οικογένειας, η Τζωρτζίνα, ρώτησε για την απώλεια της αδερφής της.

«Όταν είδαμε την Τζωρτζίνα μας ρώτησε που είναι η Μαλένα και της είπαμε ότι έγινε αγγελάκι στον ουρανό και ότι θα είναι δίπλα μας. Και μας ρώτησε «εγώ πως θα της μιλάω;» και της είπαμε ότι «εσύ θα της λες ό,τι θες και θα σε ακούει»

Στη συνέχεια ο πατέρας των παιδιών αναφέρθηκε στην επίσκεψη στο γραφείο τελετών, μαζί με την Τζωρτζίνα, λίγο πριν την κηδεία της Μαλένας.

«Όταν την είδε στο γραφείο τελετών δεν καταλάβαινε. Νόμιζε ότι ήταν στο κρεβατάκι της»

Περιγράφοντας τη στιγμή, ο πατέρας των παιδιών λύγισε.

«Δε θέλω να κλαίω συγχωρέστε με. Δε μου αρέσει να κλαίω προτιμώ ό,τι είναι να το διαχειρίζομαι μόνος μου. Πρώτο μου μέλημα ήταν η Τζωρτζινα τότε. Πως θα κοινωνικοποιηθεί και θα ξεπεράσει τον θάνατο της Μαλένας, τη δολοφονία της Μαλενας».

Είχε εμμονική ζήλια

Νωρίτερα ο Μάνος Δασκαλακης αναφέρθηκε στη σχέση του με την κατηγορούμενη αλλά και όσα συνέβαιναν μέσα στο σπίτι της οικογένειας πριν την πρώτη απώλεια.

Πρόεδρος: Η κατηγορούμενη πως ήταν ως μητέρα;

Δασκαλάκης: Αυτό που μας έδινε να καταλάβουμε ήταν ότι ήταν άψογη. Περιποιημένα τα παιδιά πάντα, το σπίτι στην εντέλεια. Μας έδειχνε ότι ήταν άψογη εκείνη τη χρονική περίοδο.

Πρόεδρος: Πότε ξεκίνησαν τα προβλήματα στη σχέση σας;

Δασκαλάκης: Έκανα εγώ το 2018 μια επιπολαιότητα και δημιούργησα μια εξωσυζυγική περιπέτεια. Ήταν επιπολαιότητα της ηλικίας μου. Το έμαθε η κατηγορούμενη από τον άνδρα με τον οποίο ειχε σχέση η κοπέλα με την οποία είχα την περιπέτεια.

Πρόεδρος: Πως σας το είπε;

Δασκαλάκης: Ήρεμη ήταν. Από την αρχή μου έλεγε ότι επειδή είμαι μικρός ξέρει ότι μπορεί να κάνω κάποια επιπολαιότητα. Με πήρε τηλέφωνο, πήγα στο σπίτι και μου είπε ότι θα το συγχωρέσει. Εγώ της εξήγησα ότι εγώ στη θέση της δεν θα το δεχόμουν. Επίσης της είπα ότι αν είναι να μην γυρίσω σπίτι για να μου κάνει τα ίδια. Μου είπε ότι σε καμία περίπτωση δεν θα έκανε κάτι τέτοιο, ότι έχουμε οικογένεια.

Πρόεδρος: Δεν υπήρξε καμία ένταση μεταξύ σας;

Δασκαλάκης: Όχι ένταση δεν υπήρξε. Ερχόταν όμως στην επιφάνεια μια στο τόσο. Υπήρχαν στιγμές ζήλειας που το ανακαλούσε. Ήταν εμμονική ζήλεια.

Πρόεδρος: Γιατί το λέτε αυτό;

Δασκαλάκης: Θα προκύψουν στην πορεία πράγματα.

Ο θάνατος της Μαλένας

Ο Μάνος Δασκαλάκης αναφέρθηκε αναλυτικά στη μοιραία ημέρα όπου το παιδί έφυγε από τη ζωή, ενώ νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Ελπίδα».

«Περίπου στις 4.30 με 5 το απόγευμα δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από την κατηγορούμενη όπου μου είπε «το παιδί έμεινε». Της λέω «τι εννοείς;». Μου επανέλαβε το «παιδί έμεινε, έχουν έρθει οι γιατροί». Ακουγόταν η φωνή της ταραγμένη.

Έδενα τα παπούτσια μου ένα κατέβαινα τις σκάλες. Μπήκα στο αμάξι, άναψα τα αλάρμ και έτρεχα όσο πήγαινε το αυτοκίνητο.

Έγιναν 3 με 4 τηλεφωνήματα μέχρι να φτάσω, σε όλα εγώ έπαιρνα. Στο τρίτο τηλεφώνημα μου είπε ότι οι γιατροί έκαναν ΚΑΡΠΑ. Όταν πήγα την είδα σοκαρισμένη, της λέω «τι έγινε;». Πήγα να μπω στο δωμάτιο και οι γιατροί με έδιωξαν.»

«Δε θα μου χαρακώσετε το παιδί»

Ο μάρτυρας αναφέρθηκε και στην αρχική άρνηση της κατηγορούμενης να υποβληθεί σε νεκροψία η σορός της Μαλένας.

«Κάποια στιγμή βγήκε έξω ο κ. Τζιουβας (αναισθησιολόγος) και μας είπε ότι είναι μέσα ήδη 20 λεπτά και ότι δεν επανέρχεται το παιδί. Θυμάμαι ότι του είπα «κάνε ό,τι μπορείς γιατρέ». Μετά ξαναβγήκε ο κ. Τζιουβας έξω και μας ενημέρωσε ότι το παιδί δεν τα κατάφερε.

Αυτό που πλέον μου φαίνεται παράξενο είναι όταν ήρθε η κ. Μπάκα και μας είπε να γίνει νεκροψία για να δούμε τι έγινε. Τότε η κατηγορούμενη πετάχτηκε και είπε «όχι δε θα μου χαρακώσετε το παιδί». Τότε περάστηκε ο θείος και η θεία μου και της εξήγησαν ότι δε θα φαίνεται κάτι στο παιδί. Και μετά συμφώνησε.

Μπήκαμε να δούμε το παιδί για τελευταία φορά. Το μόνο χαρακτηριστικό που μπορώ να σας πω είναι ότι ήρθε η κυρία Μπάκα κάποια στιγμή στο δωμάτιο και φώναξε «γιατί παιδί μου δεν το περίμενα αυτό από εσένα»

Πρ: θυμάστε κάτι από την όψη του παιδιού που να σας προβλημάτισε;

Δεν θυμάμαι τίποτα πέρα από το ότι στη μυτούλα της, της είχαν βάλει βαμβάκι το οποίο ήταν ποτισμένο με πύον και αίμα. Η θεία μου όταν είδε το παιδί στο νεκροτομείο μου είπε ότι ήταν κόκκινο το μαγουλάκι της.

Αφού πήραμε το παιδί στο νεκροτομείο, μαζέψαμε τα πράγματα της από το δωμάτιο, μας φώναξαν οι γιατροί στον διάδρομο και μας είπαν πως ότι χρειαστούμε θα είναι δίπλα μας. Ευχαριστήσαμε τους γιατρούς και τους νοσηλευτές για όσα έκαναν για το παιδί μας. Σε όλα αυτά η κατηγορούμενη δε μιλούσε, έλεγε ένα απλό «ευχαριστώ».