Δήμητρα Παπαδήμα: «Αισθανόμουν ανίκανη να γίνω μητέρα με αυτά που είχα περάσει»

Η Δήμητρα Παπαδήμα είναι γνωστό ότι δε «μασάει» τα λόγια της και με αυτή την αφοπλιστική της ειλικρίνεια, μίλησε στην εκπομπή «Happy Day» και την Όλγα Λαφαζάνη. 

Η ηθοποιός αναφέρθηκε στην μητρότητα, σε όσα τη νευριάζουν στους ανθρώπους αλλά και στη σχέση με τον σύζυγό της, Γιάννη Μποσταντζόγλου.

«Ήθελα να διαφοροποιηθώ σε όλα από τη δική μου μητέρα. Ήθελα να δώσω μια αγκαλιά στο παιδί μου. Ήθελα το παιδί μου να με νιώθει στήριγμα, να πατάει πάνω μου και να εκτοξεύεται. Αφοσιώθηκα εντελώς στο παιδί μου, ίσως γι’ αυτό έκανα μόνο ένα, όχι ότι ήμουν λάτρης των παιδιών. Αισθανόμουν ανίκανη να γίνω μητέρα με αυτά που είχα περάσει. Όσα δεν πήρα εγώ, τα έδωσα στην κόρη μου σε υπερβολικό βαθμό, σε σημείο που να την πνίγω, αλλά είναι προτιμότερο» ανέφερε αρχικά η Δήμητρα Παπαδήμα.

«Αυτό που με νευριάζει περισσότερο είναι η βλακεία. Και έχω χωρίσει τους ανθρώπους σε ερπετοειδή, γλιτσοειδή, κανιβαλοειδή… Γίνομαι και επιθετική καμιά φορά, δε το μετανιώνω, μπορώ να γίνω και περισσότερο αλλά ο Γιάννης με κρατάει. Στο επαγγελματικό κομμάτι αυτά, στα υπόλοιπα δεν έχω θέμα. Όταν για παράδειγμα, απευθύνομαι στο Εθνικό ή το Κρατικό και τους λέω ότι έχω Πηνελόπη Δέλτα και σου λένε “ναι πάμε” και μετά παίρνεις τηλέφωνο να ρωτήσεις τι γίνεται, και δεν απαντάνε, σε μια γυναίκα 60 ετών. Οι δήθεν σοβαρές εκπομπές δε με καλούν, ειδικά στα ζωντανά γιατί είναι τα γλειφτρόνια» είπε σε άλλο σημείο η ηθοποιός.

Τέλος, η Δήμητρα Παπαδήμα είπε, «Ήξερα από μικρή ότι είμαι όμορφη… Φοβόμουν να κυκλοφορήσω στο δρόμο και κουβαλούσα έναν σουγιά μαζί μου…Στα 29 μου, μόλις είχα γνωρίσει τον Γιάννη, ήρθε ο Νικ Κασσαβέτης τρεις φορές να με πάρει για να κάνουμε ταινίες στην Αμερική, μου έβγαλε ο πρώην άντρας μου εισιτήριο με επιστροφή αν κάτι δε μου άρεσε να γυρίσω πίσω. Εκεί λίγο το μετάνιωσα γιατί είχα και τον πρώην άντρα μου, και τον Γιάννη, αλλά είπα στον Κασσαβέτη – που δε με ήθελε μόνο ως ηθοποιό – ότι δε με ενδιέφερε όλο αυτό. Δυσκολεύτηκα να αποφασίσω να είμαι με τον Γιάννη, είδα σε εκείνον ένα παιδί που δε μεγαλώνει ποτέ, έτσι είμαι κι εγώ κι ας μη φαίνομαι έτσι. Κάνουμε αστεία, γελάμε, περνάμε τόσο ωραία. Είδα σε εκείνον αυτό που δεν έβλεπα στους άλλους».