Ένταση επικράτησε το μεσημέρι της Κυριακής 21/1 στον αέρα της εκπομπής «Ακόμα δεν είδες τίποτα» με αφορμή… τον Γιώργο Νταλάρα. Ο τρόπος με τον οποίο ο τραγουδιστής εκφράστηκε προς τους δημοσιογράφους, προκάλεσε αντιδράσεις, οι οποίες στάθηκαν οι αφορμή για να ανέβουν οι τόνοι στην εκπομπή του Κώστα Τσουρού.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Διάβασε παρακάτω όλο τον διάλογο ανάμεσα στα μέλη της εκπομπής «Ακόμα δεν είδες τίποτα»
Π.Κ: Επειδή ο Σταμάτης Κραουνάκης στην ανάρτησή του στην ανάρτησή του λέει ότι αυτά τα παιδιά, είναι νέα παιδιά που παίρνουν 200 ευρώ μεικτά το μήνα και δεν είναι δημοσιογράφοι αλλά λάντζα, αυτό που θέλω να πω είναι ότι, αν τελικά αυτά τα παιδιά είναι δημοσιογράφοι στα πρώτα τους βήματα – γιατί δε πάνε φτασμένοι δημοσιογράφοι στα καραούλια – ίσως είναι λάθος ο τρόπος που ξεκινάνε τη καριέρα τους.
Ν.Δ: Έχουμε χάσει το θέμα. Το θέμα εδώ είναι ο τρόπος με τον οποίο τοποθετήθηκε ο άνθρωπος. Δε κρίνουμε τα υπόλοιπα, τον τρόπο με τον οποίο μίλησε κρίνουμε. Το αν υπάρχουν δημοσιογράφοι των 200 ευρώ, το αν κάνουν καλά τη δουλειά τους ή όχι, είναι μια άλλη ιστορία. Εδώ συζητάμε για τον τρόπο με τον οποίο μίλησε.
Π.Κ: Δε σε προβληματίζει ότι η κοινωνία κάποιες φορές έχει θέμα με εμάς που βγαίνουμε στην τηλεόραση;»
Ν.Δ: Βεβαίως και με προβληματίζει, αλλά δε συζητάμε αυτό. Συζητάμε αν ο τρόπος αυτού του ανθρώπου ήταν αυτός που θα έπρεπε να είναι.
Κ.Τ: Μισό λεπτό γιατί μπαίνουν πολλά θέματα τώρα, και θα φουντώσει πάλι η συζήτηση. Το πως ένας δημοσιογράφος κάνει τη δουλειά του, το πως την μαθαίνει και το πως γίνεται η δουλειά του δημοσιογράφου, δεν αφορά την κοινωνία γιατί δεν την ξέρει τη δουλειά του δημοσιογράφου η κοινωνία. Επίσης, το αν ένας άνθρωπος, που είναι ρεπόρτερ, βρίσκεται στο σημείο του γεγονότος και θέλει να πάρει την αντίδραση του πρωταγωνιστεί ενός θέματος, αυτό φυσικά είναι δημοσιογραφία Πάνο. Γιατί είπες ότι αυτά τα παιδιά ξεκινάνε λάθος και μαθαίνουν λάθος τη δουλειά. Έτσι μαθαίνεται η δουλειά γιατί αυτή είναι, να βρίσκεις τους πρωταγωνιστές και να έχεις τις αντιδράσεις. Αυτό είναι ένα κομμάτι της δημοσιογραφίας.
Π.Κ: Άρα και όταν πηγαίνουν και κυνηγάνε τον Πολυδερόπουλο έξω από το θέατρο που είχε πεθάνει ο αδερφός του, είναι δημοσιογραφία.
Κ.Τ: Αυτό είχε να κάνει με έναν θάνατο, όχι με μια δήλωση. Αυτό είναι άλλο πράγμα. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Θα γίνουμε τώρα Χρύσλα και Μικρούτσικος εδώ… Ο καθένας να μιλάει γι’ αυτό που γνωρίζει, όχι γι’ αυτό που δε γνωρίζει.
Ε.Β: Μια αντίδραση πήγαν να πάρουν στις δηλώσεις που είχε κάνει.
Κ.Τ: Η κοινωνία ξέρει πώς ο δημοσιογράφος κάνει τη δουλειά του;
Π.Κ: Η κοινωνία δε ξέρει πως ο δημοσιογράφος κάνει τη δουλειά του. Η κοινωνία όμως χθες έδειξε ότι πολλές φορές ενοχλεί αυτό το πράγμα.
Κ.Τ: Η κοινωνία πολλές φορές είναι ενάντια στις δημοσιογραφικές συμπεριφορές και σε κάποιες περιπτώσεις δεν έχει άδικο. Κι εγώ πριν λίγο κατέκρινα μια δημοσιογραφική συμπεριφορά. Η κοινωνία όμως, δεν είναι αρμόδια να πει στους δημοσιογράφους πως θα κάνουν τη δουλειά τους.
Π.Κ: Νομίζω παραποιήθηκαν λίγο αυτά που είπα.
Κ.Τ: Εγώ σχολιάζω αυτό που είπες. Διάλογο κάνουμε. Εγώ διαφωνώ στο να λες ότι αυτά τα παιδιά δε κάνουν σωστά τη δουλειά.
Π.Κ: Είναι καθαρά προσωπική μου άποψη, δεν εκφράζω κανέναν. Θεωρώ ότι αυτά τα παιδιά πηγαίνουν εκεί με μια εντολή να βγάλουν μια δήλωση που θα πουλήσει, κι αν τους έλεγε ο Νταλάρας να κάνουν μια αποκλειστική συνέντευξη για τον Τσιτσάνη, μετά θα είχαν πρόβλημα.
Κ.Τ: Αυτό που λες τώρα, είναι άλλο από αυτό που είπες πριν.
Π.Κ: Είναι στρεβλός τρόπος να μαθαίνουμε τη δουλειά μέσα από ένα καραούλι.
Κ.Τ: Άρα η άποψή σου είναι ότι στη δημοσιογραφία δεν κάνουμε καραούλια.
Ε.Β: Αν δε βγεις έξω με το μικρόφωνο, να κάτσεις ώρες, να γράψεις χιλιόμετρα στο δρόμο, δεν είσαι δημοσιογράφος Πάνο μου, συγγνώμη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ