Γιώργος Χρυσοστόμου: “Δέχθηκα λεκτική βία και απαξίωση… Δεν μίλησα τότε”

Ο πρωταγωνιστής της πετυχημένης σειράς του Alpha “Αγγελική” Γιώργος Χρυσοστόμου, έδωσε το μεσημέρι της Κυριακής μια εκ βαθέων συνέντευξη στο Καλύτερα δε γίνεται και τη Ναταλία Αργυράκη

Ήρεμος, γλυκύτατος , ειλικρινής απάντησε σε όλα, σε μια συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης: για τον ρόλο του Στέφανου στην «Αγγελική», για την ιππασία, το θέατρο, την καραντίνα, τα social media, αλλά και για το πώς αγαπάει: «Εκφράζω την αγάπη μου μόνο με πράξεις. Πολύ δύσκολα θα πω σ΄αγαπώ και δεν μου αρέσει να το ακούω πολύ εύκολα. Δεν ψήνομαι» υπογραμμίζει.

Για τη βία: «Έχω δεχθεί λεκτική βία, απαξίωση…Δεν μίλησα τότε… Όταν είσαι μόνος σου κι αντιδράς σε κάτι…. Η μονάδα και δίκιο να έχει είναι η προβληματική».

Για τον Στέφανο που υποδύεται στην “Αγγελική” «Είναι εκνευριστικά γλυκούλης. Ώρες ώρες λέω «μπορώ να το αλλάξω αυτό και να σπάσει όλα;» γιατί είναι άδικο αυτό που του συμβαίνει… Τον νιώθω μακριά μου κι ότι πρέπει να τον φτάσω. Αυτό που με γοήτευσε στον Στέφανο σαν χαρακτήρα είναι ότι λέει πάντα «θες να το συζητήσουμε σε 10΄που θα είσαι πιο ήρεμος». Αυτό εγώ δεν το έχω…. Συνήθως οι γοητευτικοί είναι οι πιο κακοί. Δεν είχα την εικόνα ότι ένας ψύχραιμος άντρας μπορεί να είναι γοητευτικός. Και ο Στέφανος μου το έμαθε αυτό».

Για την ιππασία: «Η ιστορία ξεκίνησε 4-5 χρόνια πίσω, όταν πήγα για μία αποτυχημένη φωτογράφηση στο Σύλλογο Θεραπευτικής Ιππασίας στο Γουδί, όπου συνεχίζω να κάνω εθελοντισμό και μαθήματα. Το άλογο με το οποίο φωτογραφήθηκα μου δάγκωσε το δάχτυλο. Δεν πανικοβλήθηκα απλά ρώτησα με το δάχτυλο ανάμεσα στα δόντια του, εάν θα έπρεπε να το τραβήξω και το τράβηξα απαλά… Νιώθω τρομερά τυχερός κάθε φορά που ανεβαίνω σε ένα άλογο… Όταν σου λέει ο δάσκαλος τα μάτια του αλόγου είναι τα μάτια σου, όταν κοιτάς μπροστά κοιτάει κι αυτό μπροστά, όταν κοιτάς κάτω κοιτάει κι αυτό κάτω, οπότε κοίτα ευθεία προς τη ζωή, για να πας. Όλα αυτά άρχισαν να μου κουμπώνουν και με μια πιο φιλοσοφική σχέση με τα πράγματα».

Για το θέατρο: «Κατάλαβα ότι το θέατρο μου δίνει χαρά, αφού πήρα απόσταση από αυτό….Είπα «κοίτα πόσα πράγματα έχω κάνει». Μου ήλθαν όλες οι παραστάσεις, η μία μετά την άλλη. Γιατί τόσο καιρό δεν τις είχα σκεφτεί. Καμία ανάμνηση. Είχε υπερφορτωθεί η μνήμη».

Για την καραντίνα: «Τις πρώτες 22 ημέρες της πρώτης καραντίνας δε βγήκα ούτε για βόλτα…. Πέταξα ο,τιδήποτε σε οθόνη υπήρχε μπροστά μου. Έκανα πρακτικά και χειροπιαστά πράγματα. Σκάλιζα έναν κήπο».

Για τα social media: «Δεν έχω ιδιαίτερη επαφή. Με τα πολλά έφτιαξα Instagram, το οποίο δεν διαχειρίζομαι εγώ. Δεν μπορώ να μπω στον κόσμο του Instagram. Θα χαωθώ. Θα πάρω πολύ πληροφορία που δεν με ενδιαφέρει. Προτιμώ να γνωριστώ δια ζώσης».

Για τη διδασκαλία: «Δοκίμασα να διδάξω κι είπα δεν το θέλω. Είχα εκνευρισμό που δεν καταλάβαινε (ο μαθητής) και ίσως να τον πλήγωσα. Γι αυτό σταμάτησα να διδάσκω».

Για τη νύχτα: «Τη χόρτασα τη νύχτα. Είδα τα άπαντα. Δε μου λείπει. Πριν από την πανδημία είχα ξεκόψει από τη νύχτα. Και να δουλεύω και να βγαίνω… Έμαθα ότι οι άνθρωποι τη νύχτα γίνονται δαίμονες».

Για την οικογένειά του: «Είμαστε έξι αδέλφια κι εγώ είμαι το πιο μεγάλο αγόρι. Στη δική μου οικογένεια ισχύει η αγάπη και δε χρειάζεται να είσαι τίποτα άλλο».

Για το συναίσθημα: «Αφήνομαι στο συναίσθημά μου περισσότερο από όσο αντέχει ο άλλος. Πιο παλιά, πιο πολύ».

Για την αγάπη: Στην ερώτηση «σε έμαθε κανείς να αγαπάς;» απαντά. «Οι γονείς μου, τα αδέλφια μου και οι φίλοι μου με τον καιρό…Εκφράζω την αγάπη μου μόνο με πράξεις. Πολύ δύσκολα θα πω σ΄αγαπώ και δεν μου αρέσει να το ακούω πολύ εύκολα. Δεν ψήνομαι. Το σ΄αγαπώ και το χωρίζω το λες μία φορά…Μου αρέσει πολύ να είμαι ιππότης. Είμαι ιππότης Ναι. Είναι ωραίος ο ιπποτισμός αλλά θέλει μέτρο. Εγώ μαζί μου δεν νιώθω τόσο ασφαλής όσο νιώθει κάποιος άλλος δίπλα μου».