Η φρίκη που ζει όλη η χώρα από τη περασμένη Δευτέρα, εννοείται πως δεν θα μπορούσε να μην ακουμπήσει και την Κατερίνα Καινούργιου. Και η Κατερίνα εδώ και τρεις μέρες δεν έχει σταματήσει να παρακολουθεί συγκλονισμένη τα όσα απίστευτα λαμβάνουν χώρα δίπλα μας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δεν έχει σταματήσει στιγμή να παρακολουθεί από τη μία μεριά το θρήνο και από την άλλη μεριά την τιτάνια προσπάθεια που κάνουν ΟΛΟΙ για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους μας, που έμελλε να ζήσουν την απόλυτη τραγωδία…
Έτσι, πριν από λίγη ώρα ανέβασε στο προσωπικό της λογαριασμό στα social-media, το παρακάτω μήνυμα.
Το μήνυμα του ήρωα-πυροσβέστη Νίκου Ρουκούδη που την ανατρίχιασε…
“…Το διαβάζω ξανά και ξανά και δεν σταματώ ν ανατριχιάζω όπως και όλοι εσεις…Μ ένα μήνυμα που συνδυάζει ρεαλισμό και συγκίνηση ο πυροσβέστης Νίκος Ρουκούδης, που πήρε μέρος στις προσπάθειες κατάσβεσης στο Μάτι, αφήνει τους πάντες άναυδους…”
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ:
«Μάτι Αττικής 23-25 Ιουλίου 2018.
Αυτήν την ώρα είμαι στο υπηρεσιακό λεωφορείο και επιστρέφω στην οικογένεια και το σπίτι μου. Θα δω ξανά την κόρη και την γυναίκα μου. Θα τους αγκαλιάσω όπως ποτέ ξανά… Θα κάνω ένα μπάνιο και θα προσποιηθώ πως επιστρέφω σιγά σιγά στην ρουτίνα μου…. Δεν είναι τίποτα ίδιο όμως… Δεν το εξηγείς ούτε με λόγια ούτε με φωτογραφίες…
Άλλωστε πως να εξηγήσεις κάτι που, ούτε εσύ το έχεις χωνέψει???
Πόση λύπη κ τραγωδία να χωρέσει σε λίγα στρέμματα…?
Πόσες ψυχούλες χαμένες …Άδικα και γρήγορα… Πόσες περιουσίες στάχτη…
-Είστε όλοι καλά; ρωτούσα ανθρώπους που έβρισκα στο δρόμο να μαζεύουν ότι τους έχει απομείνει…
-Πως να είμαστε καλά αγόρι μου? η πιο συνηθισμένη απάντηση…
Πως να είναι οι άνθρωποι καλά ρε μ…, όταν έχασαν συγγενείς, φίλους, γείτονες, περιουσία κ ελπίδα??? -Τουλάχιστον είστε ζωντανοί…. προσπαθούσα να τους ηρεμήσω… Μάταια πολλές φορές… Δεν ξέρω πως να το περιγράψω όλο αυτό, δεν μπορώ να το περιγράψω και δεν ξέρω εάν χρειάζεται… Να μην ξεχάσω…. Δεν γίνεται να μετρήσεις πόσοι άνθρωποι ήρθαν για βοήθεια. Πόσοι μας ρώτησαν αν θέλουμε νερό και φαγητό… Αν χρειαζόμαστε το οτιδήποτε… Και ακόμα πηγαίνουν. Και θα συνεχίσουν. Υπέροχοι, απλοί άνθρωποι, χωρίς όνομα, χωρίς αντάλλαγμα δίνουν ελπίδα και βοήθεια, απλόχερα. Μια ομορφιά μέσα στη φρίκη και την μαυρίλα… Σεβασμός και συγκίνηση… Κανένας πυροσβέστης δεν θεωρεί τον εαυτό του ήρωα. Δεν θέλει να γίνει ήρωας… Θέλει να βοηθήσει, να σώσει, δηλαδή να κάνει την δουλειά του σωστά και με το παραπάνω, και να επιστρέψει σπίτι του… Κι αν είναι ήρωες οι πυροσβέστες, σουπερ-ήρωες είναι οι εθελοντές, οι πολίτες που έδωσαν το παρόν, τα σπίτια, τα ρούχα, τα χρήματα και τον χρόνο τους να βοηθήσουν… Οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι διασώστες, οι αστυνομικοί… Υπέροχοι και υπεράνθρωποι συνεργάτες.”
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ