Μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε ο Μιχάλης Οικονόμου στην εκπομπή «Πάμε Δανάη!» και τον Άρη Καβατζίκη. Ο αγαπημένος ηθοποιός μίλησε για τη ζωή και την οικογένειά του, την κοινή ζωή με τον σύζυγό του και την καριέρα του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Στην εξωστρέφειά μου έπαιξε ρόλο και το θέμα του παιδιού, επιλέξαμε με τον σύντροφό μου να μην το κρύψουμε, αλλά να το επικοινωνούμε. Τώρα είναι η ώρα να μιλήσουμε για τα θέματα του γάμου ομοφύλων ζευγαριών και της τεκνοθεσίας γιατί τώρα γίνονται οι ζυμώσεις στην κοινωνία και τη Βουλή» αναφέρει αρχικά ο Μιχάλης Οικονόμου.
«Ένιωσα νωρίς την ανάγκη να μιλήσω στους γονείς μου αλλά δεν είχα το θάρρος και κουβαλούσα πολλά χρόνια το “τσουβάλι με τις πέτρες”. Μίλησα αρχικά στην αδελφή μου, το πήρε στραβά, μετά ξαναμιλήσαμε και το πήρε καλύτερα, στους γονείς μου μίλησα αργά, όταν ήμουν πλέον 35 χρόνων. Με αγκάλιασαν, τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα απ’ ό,τι περίμενα, αλλά ζούσα για χρόνια με το εμπόδιο του “τι θα γίνει αν το μάθουν οι γονείς”.
Και οι γονείς μου είχαν σφιξίματα στην αρχή, η κοινωνία προχωράει και ήρθε η ώρα η Πολιτεία να στηρίξει το κομμάτι της που έχει ανάγκη αυτήν την ισότητα. Το να μιλάει κάνεις για ομόφυλες οικογένειες γενικά είναι απρόσωπο, αν δουν τον τρόπο με τον οποίο ο Μιχάλης και ο Γιώργος μεγαλώνουν το παιδί τους είναι διαφορετικό. Θα ήθελα να προσκαλέσω στο σπίτι μας τους βουλευτές που έχουν αμφιβολία, για να δουν το πρόσωπο και το γέλιο του παιδιού μας. Έχει ένα κόλλημα η κοινωνία να σκεφτεί πως δύο άντρες φέρονται στοργικά και με τρυφερότητα σε ένα μωρό. Στην αγκαλιά μας κοιμόταν το μωρό, με τα χέρια μας αλλάζαμε τις πάνες και ζεσταίναμε το μπιμπερό, τον υποδεχόμαστε με αγκαλιά από το σχολείο» εξομολογείται ο ηθοποιός.
Για τη σχέση με τον σύντροφό του, Γιώργο Μακρή, ανέφερε: «Με τον Γιώργο κάναμε σύμφωνο συμβίωσης, νομικά εκείνος έχει την επιμέλεια του παιδιού, αν του συμβεί το οτιδήποτε, το παιδί μπορεί να το πάρει η πρόνοια. Ούτε καν όλοι οι gay θέλουν να γίνουν γονείς, μία μικρή ομάδα το επιθυμεί και βέβαια θα κριθούν από κοινωνικούς λειτουργούς για το αν μπορούν να το κάνουν. Με τη γενιά μου στη δεκαετία του ‘80 εισπράτταμε πράγματα που μας θύμωναν, μας πρόσβαλαν, μας ακύρωναν, νιώθαμε ότι δεν ανήκαμε πουθενά. Ας προστατέψει η Πολιτεία τα παιδιά μας, γιατί εμείς τα ζήσαμε, έχουμε θυμώσει και πληγωθεί, ίσως γελάμε πλέον με όλα αυτά. Έχω συγχωρήσει, δεν κουβαλάω πικρία».
Για την παρενθεσία αναφέρει: «Με την παρενθεσία μπαίνει αμέσως και ένα ταξικό θέμα, αυτοί που έχουν λεφτά μπορούν να την κάνουν, κι αυτοί που δεν έχουν δεν μπορούν. Θα έπρεπε να υπάρξει οριζόντια ισότητα στην παρενθεσία, να φροντίσει το κράτος να μη συμβαίνει ούτε το ταξικό θέμα, ούτε το παράνομο trafficking παιδιών».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ