Ο κ. Γιάννης Βλάχος, δικηγόρος των θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης, μεταξύ των οποίων και ενός 25χρονου που κατήγγειλε τον Δημήτρη Λιγνάδη για βιασμό το 2010, όταν ήταν 14 ετών, μίλησε το πρωί της Τρίτης στην εκπομπή «Σήμερα».
«Μιλάμε για κακοποιητικές συμπεριφορές, για μια μέθοδο που ο κατηγορούμενος είχε αναπτύξει για να μπορέσει να προσελκύσει ανήλικα άτομα για να μπορέσει να ικανοποιήσει πάνω τους τις διαθέσεις του. Υπήρχε η μέθοδος της προσέγγισης, της προσέλκυσης, της κατάκτησης. Ακολουθούσε το στάδιο της ψυχαγωγικής χειραγώγησης. Πρόκειται για παιδιά που δεν είχαν διαμορφώσει τον χαρακτήρα τους, δεν είχαν διαμορφωθεί ως προς τη σεξουαλικότητα τους, δεν είχαν ισορροπήσει μέσα στο κοινωνικό και οικογενειακό τους περιβάλλον. Το τρίτο και τελευταίο στάδιο ήταν αυτό της σωματικής κακοποίησης. Είναι ένα μοτίβο δράσης που προκύπτει από τα περισσότερα παιδιά, με τα οποία έχω μιλήσει» υποστήριξε ο κ. Βλάχος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μάλιστα, υποστήριξε πως ο Δημήτρης Λιγνάδης είχε ισχυρό ένστικτο για το πώς θα επιλέγει τα θύματά του. «Το μοτίβο της δράσης του είχε κοινά χαρακτηριστικά: Ήταν η αίγλη του θεάτρου, η δημοσιότητα που είχε ο ίδιος, οι υποσχέσεις ότι μαζί μου θα κάνεις μια λαμπρή καριέρα, η εκπεφρασμένη του αγάπη, ο θαυμασμός για άτομα ηλικίας 14-15 χρονών. Τα παιδιά είχαν χάσει την ικανότητα της διάκρισης, του κατά πόσο ήταν σωστό και αποδεκτό το να έχουν συγκεκριμένου επιπέδου σχέσεις με τον άνθρωπο που ήταν πολύ μεγαλύτερος τους. Τα χρησιμοποιούσε και τα σκηνοθετούσε ακόμα και στις σχέσεις μεταξύ τους. Μιλάμε για κύκλο παιδιών που μονίμως είχε γύρω του. Δε σκηνοθετούσε μόνο στο θέατρο, αλλά και αυτούς που πλησίαζε. Έδινε συγκεκριμένους ρόλους στη ζωή τους. Έχω ακούσει περιπτώσεις παιδιών που ήθελαν να αυτοκτονήσουν. Η μήνυση που έχω υποβάλει εγώ περιλαμβάνει και ονόματα άλλων παιδιών που είχαν βρεθεί στο περιβάλλον. Δεν ήταν μπροστά τη στιγμή του βιασμού, όμως στο πλαίσιο της προσέγγισης υπήρχαν κι άλλα άτομα, τα οποία έχουν καταθέσει», επεσήμανε.
Ο κ. Βλάχος σημείωσε ότι πληθαίνουν οι καταγγελίες εις βάρος του Δημήτρη Λιγνάδη. «Όσο προχωράει η ιστορία όλο και περισσότερα άτομα αισθάνονται την ανάγκη να προσφέρουν κι αυτοί τη δική τους μαρτυρία στα συμβάντα για όσα έχουν ακούσει από θύματα ιστορίες για κακοποιήσεις που έχουν υποστεί» και κατέληξε: «Πρόκειται για ανθρώπους που είχαν εμπειρία προσωπική από τον χώρο του θεάτρου, τον ίδιο τον κατηγορούμενο ή και το άμεσο κοινωνικό περιβάλλον του κατηγορουμένου και δεν ανήκουν στον χώρο του θεάτρου».
Δες το βίντεο:
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ