“Sunday Live”: Μία πρεμιέρα σαφώς κατώτερη των προσδοκιών και με πολλά… παρατράγουδα!

Αλήθεια, αλλά χθες το βράδυ στεναχωρήθηκα. Ναι, αλήθεια έπαθα μια στεναχώρια, γιατί περίμενα με μεγάλη αγωνία να δω την πρεμιέρα του “Sunday Live” και γιατί ήθελα και να μου αρέσει. Να μου αρέσει πολύ.

Το πίστευα αυτό το πρόγραμμα. Πίστευα και τον συνδυασμό Ζέτας-Νίκου, Νίκου -Ζέτας. Πίστευα πως θα μπορούσε να έρθει και να μας κάνει όλους, να δούμε αλλιώς τα Κυριακάτικα βράδια μας.

Πίστευα πως αυτή η συγκεκριμένη πρόταση των Αντεννικών, μπορούσε να σηκώσει ανάστημα απέναντι από το “Survivor” και με την λάμψη του, το κέφι του και την θετική του ενέργεια να είναι η απάντηση απέναντι στην τηλεοπτική φθήνια του “αγριάλιτι” του ΣΚΑΙ και απέναντι στη τραγική, τηλεοπτική συνταγή που λέει ότι ότι έχει στηθεί με την φιλοσοφία του “αίμα, δάκρυα και ιδρώτα”, θα “πουλήσει” και θα “πουλήσει” εύκολα.

Όμως, τελικά απογοητεύθηκα κι απογοητεύθηκα εντελώς. Το θέαμα που ήρθε στους δέκτες μας, σαφέστατα και ήταν κατώτερο των προσδοκιών και είχε πολλά, μα πάρα πολλά παρατράδουγα.

Βέβαια, τι να πω; Γι ΄αυτή την απογοήτευση ίσως και να ευθύνονται και οι υψηλές, πολύ υψηλές προσδοκίες που είχε δημιουργήσει γι ΄αυτό το σόου το ίδιο το κανάλι. Και ξέρεις όταν τάζεις τον ουρανό με τ ΄ άστρα, ακόμα και μέχρι την… στρατόσφαιρα να φτάσεις, δεν αρκεί. Φαντάζει λίγο. Οπότε, φαντάσου πόσο λίγο φάνηκε όλο αυτό, όταν δεν κατάφερε καν να απογειωθεί.

Αναμφισβήτητα το “Sunday Live” είναι μία μεγάλη, αξιέπαινη τηλεοπτική παραγωγή στα χρόνια της κρίσης, η οποία έχει χτυπήσει αλύπητα και την ελληνική τηλεόραση, όμως, κι από την άλλη μεριά, όχι αυτή η χθεσινή πρεμιέρα δεν ήταν ότι καλύτερο.

Αρχικά θεωρώ ΤΡΑΓΙΚΟ το να συμμετέχουν σε τηλεοπτικά προγράμματα παιδιά. Είμαι παντελώς αντίθετη με την έκθεση ανηλίκων στα Μέσα -παντώς τύπου – και χθες ναι ήταν τραγικό να βλέπεις μικρά παιδιά μακιγιαρισμένα και στημένα σε ένα πλατό, να αποτελούν την… μικρογραφία των μεγάλων, διώχνοντας από πάνω τους την παιδική τους αθωότητα, την παιδική τους αφέλεια, τον αυθορμητισμό τους. Είναι να απορεί κανείς τι νόημα έχει να βγάλεις στον αέρα δύο παιδάκια που να μην θες να είναι παιδάκια, αλλά δύο μικρομέγαλες παρουσίες! Καλά για να μην μιλήσω για το γεγονός ότι ήταν 9.30 το βράδυ κι αντί τα παιδάκια να είναι σπίτι τους έτοιμα να κοιμηθούν, – γιατί υποθέτω ότι την άλλη μέρα είχαν σχολείο -, ήταν στο πλατό και… πόζαραν σαν να μην υπάρχει αύριο.

Επίσης, θεωρώ επιεικώς απαράδεκτο ένα σόου να ετοιμάζεται σχεδόν τέσσερις μήνες και να γίνεται η πρεμιέρα και να καταποντίζονται τα σκηνικά και να εκτοξεύεται ο κόσμος από τις καρέκλες στις οποίες έχει καθίσει να παίξει, βάζοντας σε κίνδυνο – κανονικά ,όμως, -, την ακεραιότητά του. Σίγουρα τα χθεσινά τηλε-παρατράγουδα δεν αρμόζουν σε ένα κανάλι που ξέρει από σόου κι από μεγάλες παραγωγές. Όχι, τα χθεσινά τηλε-παρατράγουδα δεν αξίζουν στον ΑΝΤ1.

Κατά τα άλλα; Βρήκα απίστευτα πληκτικό όλο αυτό το κομμάτι με τις στημένες φάρσες, οι οποίες ήταν τόσο… “προκάτ”, που καταλάβαινε μέχρι και η γιαγιά μου, πως ήταν όλοι μιλημένοι και προετοιμασμένοι, για το πόσο θα… ξαφνιαστούν στην συνέχεια.

Κωμικοτραγική η στιγμή που η Τζένη Μελιτά με μία πίτσα ανά χείρας, χτυπά το κουδούνι πολυκατοικίας και υποτίθεται πως κανείς δεν την περιμένει, μόνο που στο σαλόνι έχει μαζευτεί όλο το… σόι, το σπίτι είναι σούπερ-φωτισμένο (για να γίνει η σύνδεση όπως πρέπει) και όλως τυχαίως η τηλεόραση παίζει “Sunday Live”. Για να μην αναφερθώ στο γεγονός ότι δέκα νοματαίοι είχαν παραγγείλει… μία πίτσα.

Και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό; ‘Εκαναν κι όλοι σαν να αντίκρισαν στην πόρτα τουλάχιστον την… Μαντόνα ή έστω την Ελένη Μενεγάκη και ήταν απλώς η Τζένη Μελιτά! Δεν λέω αγαπώ το Τζενάκι, αλλά όλο αυτό χθες το βράδυ ήταν στημένο λάθος.

Λάθος εντελώς κι όλο το γύρισμα με την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου στο σούπερ μάρκετ. Γύρισμα στο οποίο εννοείται πως οι πάντες γνώριζαν ή αν δεν γνώριζαν και δεν κατάλαβαν στην αρχή, κατάλαβαν αμέσως μετά και φυσικά δεν είχε κανένα νόημα όλο αυτό που γινόταν και το οποίο η Ζέτα και ο Νίκος προσπαθούσαν να τραβήξουν από τα μαλλιά.

Όλες αυτές οι φάρσες μπορεί να φάνταζαν κάπως την δεκαετία του ΄90 ,όμως, πλέον δεν έχουν κανένα νόημα, γιατί πολύ απλά όλοι οι τηλεθεατές είναι εντελώς μα εντελώς… εκπαιδευμένοι και υποψιασμένοι. Σε αντίθεση για παράδειγμα, με την εμφάνιση του θιάσου “Greaze”, η οποία ήταν μία πολύ όμορφη και χαρούμενη τηλεοπτική στιγμή, κατά την διάρκεια του σόου, το οποίο παρεπιμπόντος ήταν και… τηλε-μαραθώνιος!

Από την άλλη μεριά δεν με τρέλανε ούτε και ο τηλεοπτικός συνδυασμός της Ζέτας και του Νίκου, του Νίκου και της Ζέτας. Ήταν απίστευτα στημένοι κι αυτοί κι απίστευτα αγχωμένοι και προσωπικά όταν ξέρω ότι σε μία εκπομπή στο τιμόνι της είναι ο Νίκος Μουτσινάς, τον θέλω ελεύθερο να απολαύσω το ταμπεραμέντο του, την “τρέλα” του, τον αυθορμητισμό του, το διαολεμένο χιούμορ του. Ο Νίκος δεν είναι… με το ζόρι παρουσιαστής ή παρουσιαστής… τροχονόμος που βρίσκεται σε ένα πρότζεκτ μόνο και μόνο για να κάνει δέκα πάσες και για να εξυπηρετήσει καθαρά και μόνο τις ανάγκες του προγράμματος.

Από την άλλη μεριά η Ζέτα πρέπει να χαλαρώσει λίγο, να γλυκάνει λίγο – να γλυκάνει ουσιαστικά, όχι αναγκαστικά -, να τσαλακωθεί, να γίνει πιο άμεση. Δεν αρκεί η εκτυφλωτική ομορφιά της για το “Sunday Live”. Δεν είναι το “Dancing with the stars”. Με άλλα λόγια; Η Ζέτα πρέπει να αποδείξει πως το ΄χει και σε ένα πιο… free-style ρόλο!

Σίγουρα, οι αλλαγές που θα γίνουν στο σόου θα είναι πολλές και θα γίνουν άμεσα, μιας και πραγματικά δεν υπάρχουν τα περιθώρια στον ΑΝΤ1 για άλλα λάθη. Πρέπει, επιβάλλεται, το πρόγραμμα της β΄ σεζόν να κυριαρχήσει στους πίνακες τηλεθέασης, μιας και η είσοδος της σεζόν 2017-2018, δεν ήταν για τον ΑΝΤ1 τόσο… απογειωτική όσο την περίμεναν στο Μαρούσι.

Από την άλλη μεριά, θέλω να πιστεύω πως το “Sunday Live” θα το βρει στη πορεία, γιατί έχουμε ανάγκη τις καλές τηλεοπτικές παραγωγές και τις νέες τηλεοπτικές, ψυχαγωγικές προτάσεις. Και γιατί; Όχι άλλο… καρύδα! Όχι άλλη ίντριγκα!  Όχι άλλη τηλε-ξεφτίλα! Μπαφιάσαμε πια…