Συγκλονίζει η Δήμητρα Παπαδήμα: “Μου είπαν δύο φορές ότι αν μιλήσω θα με βρουν σε χαντάκι. Η μία ήταν από θεατρικό παραγωγό”

Μετά την εξομολόγησή της ότι δέχτηκε βία στη σκηνή, η Δήμητρα Παπαδήμα μίλησε στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα Mega» με τον Ιορδάνη Χασαπόπουλο και την Ανθή Βούλγαρη.

Στον απόηχο των καταγγελιών της Ζέτας Δούκα, της Κατερίνας Γερονικολού, της Ευδοκίας Ρουμελιώτη, η ηθοποιός επεσήμανε: «Είναι καθεστώς. Αν θέλετε μία κάθετη απάντηση, είναι καθεστώς. Όχι ότι δεν υπάρχουν οι λαμπρές εξαιρέσεις που έχω συναντήσει, όμως το 99% είναι μία τέτοια κατάσταση. Επειδή πιστεύω ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, κάποιοι καλοντυμένοι κύριοι παρενοχλούσαν κορίτσια σε διάφορες στάσεις του μετρό. Βρέθηκε και η κόρη μου ανάμεσα σε αυτήν την παρέα και ήρθε και μου το είπε. Εγώ λοιπόν, ως πολυβόλο, ντύθηκα κι έφτασα μέχρι το αστυνομικό τμήμα. Βλέπω έναν ανεκδιήγητο, θρασύ και απαξιωτικό τύπο και του είπα να τρέξει στο μετρό Δουκίσσης Πλακεντίας γιατί γίνεται παρενόχληση από τρεις ανθρώπους. Η απάντηση; “Δεν είναι στην αρμοδιότητά μας η Δουκίσσης Πλακεντίας, στο Χαλάνδρι να πάτε”. Εκείνη τη στιγμή έτρεμε το χέρι μου και έβλεπα το τασάκι και μου ερχόταν να του το πετάξω στο κεφάλι… Και θα πήγαινα εγώ φυλακή, όχι αυτός. Υποστήριξη από την κοινωνία δεν υπάρχει».

Διάβασε επίσης: Δήμητρα Παπαδήμα: “Δέχτηκα σεξουαλική βία την ώρα της παράστασης…”

Και στη συνέχεια εξομολογήθηκε: «Νομίζω ότι το θέατρο βρίσκεται σε καταβαράθρωση. Νομίζω ότι έχουν βγει διάφορες αναρτήσεις, νομίζω ότι έχει πάρει ένα δρόμο αυτή η ιστορία. Από ό,τι ενημερώνομαι από τα νέα παιδιά, ακούγονται κι άλλα. Και τα νέα παιδιά χαίρονται γιατί θα καθαρίσει το τοπίο. 30 χρόνια κάνω τηλεόραση και βλέπετε τα ίδια και τα ίδια άτομα να παίζουν, και να παίρνουν τις επιχορηγήσεις από το κράτος, τα ίδια και τα ίδια άτομα με τις παρέες τους να λειτουργούν, να με συγχωρείτε αλλά τα πράγματα είναι στο 90-99% σκάρτα. Έζησα μια πάρα πολύ δύσκολη στιγμή (αυτό περιγράφεται και στο βιβλίο Βίος Βίας), έπαιξα 2-3 παραστάσεις και δεν ακολούθησα στη μικρή περιοδεία. Δεν ζήτησα αποζημίωση. Πήρα τα ηρεμιστικά μου, κάθισα στο σπίτι μου, έφαγα τις σάρκες μου, γιατί ήθελα να ουρλιάξω, να φωνάξω, να βρίσω, έβρισα βέβαια. Χτύπησα αυτόν τον άνθρωπο που μου συμπεριφέρθηκε έτσι – και δεν ήταν η πρώτη φορά – αντέδρασα. Πριν 3-4 χρόνια έγινε αυτό. Και έχω ακούσει δύο φορές, πως αν μιλήσω θα με βρουν σε χαντάκι. Η μία είναι από αστυνομικό, και το δεύτερο είναι από κάποιον θεατρικό παραγωγό».

Δες το απόσπασμα: