Τάκης Ζαχαράτος: Η αποκάλυψη για την προσωπική του ζωή και η σχέση του με τον χρόνο – «Θέλω να κρατήσω τη δροσιά της νεότητας»

Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Τάκης Ζαχαράτος το βράδυ της Δευτέρας 10 Φεβρουαρίου στη Νίκυ Λυμπεράκη και την εκπομπή «Μεγάλη εικόνα».

O Tάκης Ζαχαράτος μίλησε για τις μιμήσεις του και τους καλλιτέχνες που κατά καιρούς έχουν ενοχληθεί με αυτές, ενώ αποκάλυψε και τον λόγο που δε μιλά για την προσωπική του ζωή.

«Στην αρχή υπήρχαν άνθρωποι που δυσαρεστούνταν από τις μιμήσεις μου γιατί δεν το ξέρανε στην Ελλάδα αυτό. Δεν ήταν κάτι που είχε ξαναγίνει. Δεν ξέρανε αν τους κοροϊδεύω ή τους σατιρίζω. Έψαχναν να δουν που το πάω. Είναι γνωστό ότι η Μιμή Ντενίση, η Αλέξια, η Άντζελα Δημητρίου, ο Γιώργος Μαζωνάκης είχαν θυμώσει μαζί μου. Εγώ τους αγαπώ όλους… Και οι γονείς ή η αδελφή μου να είχαν κάνει κάτι θα το σατίριζα στη σκηνή, μετά είμαι πάλι ο γιος, στη σκηνή δεν έχει τέτοια, είσαι με τον κόσμο» είπε ο Τάκης Ζαχαράτος.

«Εγώ όπως με βλέπεις, είμαι μια κανονική περίπτωση ανθρώπου; Είμαι και ιδιότροπος, και δύσκολος, και γλυκός και κάποιες στιγμές αντιπαθής, αυστηρός, γλυκός, τρυφερός, δοτικός, απόμακρος… Είμαι μοναχικός. Δεν έχω προσωπική ζωή για να μιλήσω γι’ αυτή. Δεν έχω. Θυμάμαι την Άννα Καλουτα που τη ρώτησαν γιατί δεν παντρεύτηκε, και είπε “παντρεύτηκα το θέατρο”. 

Κι εγώ αυτό έχω κάνει. Το παιδί μου είναι αυτό, η οικογένειά μου, οι συγγενείς μου είναι αυτό. Έχει τεράστιο κόστος αυτό, αλλά έχει και τόση χαρά, τόσο δώσιμο… Φίλους έχω, αλλά δεν έχω οικογένεια» αποκάλυψε σε άλλο σημείο για την προσωπική του ζωή.

«Δε μπορώ να δεχτώ την κακοποίηση, πόσω μάλλον στις γυναίκες… Σας οφείλουμε τα πάντα. Το βιβλίο μου είναι αφιερωμένο στον Βαγγέλη Γιακουμάκη που με συγκλόνισε αυτή η ιστορία, και μετά έχουμε το ένα πίσω από το άλλο. Δε το χωράει το κεφάλι μου αυτά που μπορεί να υπάρχουν σε ένα δελτίο ειδήσεων, απορώ πως τα λέτε…. Δε μπορώ να τα διανοηθώ όλα αυτά…» είπε ακόμα ο Τάκης Ζαχαράτος.

Ακόμη, ο Τάκης Ζαχαράτος μίλησε για τη σχέση του με τον χρόνο εκφράζοντας την άποψη πως οι ρυτίδες πηγάζουν από μέσα μας.

«Είμαστε παγιδευμένοι σε μια τοξική θετικότητα… Κάποια στιγμή θέλω να είμαι όπως είμαι και σε όποιον αρέσω. Οι άνθρωποι νομίζουμε ότι είμαστε ένα πράγμα. Το φίλτρο είναι παραμόρφωση, ψευδαίσθηση, ψέμα. Μας στοιχίζει αυτό. Δε θα σε δει ο άλλος μετά; Με τον χρόνο τα πάω τέλεια. Δε το περίμενα.

Θέλω να κρατήσω τη δροσιά της νεότητας αλλά αυτή η δροσιά ξεκινάει από μέσα, όχι απ’ έξω. Αν το μέσα είναι στεναχωρημένο και γερασμένο, η ρυτίδα της ψυχής βγαίνει πρώτη, όχι το δέρμα. Ο χρόνος σου φέρεται όπως του φέρεσαι. Ο χρόνος είναι συνοδοιπόρος… Αν τον δεις ως εχθρό θα σε γδάρει. Δεν έχω πρόβλημα με την ηλικία, δεν ισχύει αυτός ο αριθμός…» είπε,.