Το αδίκημα της απάτης στοιχειοθετείται για τα τηλεπαιχνίδια που βάζουν τηλεθεατές να επικοινωνούν σε γραμμές υψηλής (ή και χαμηλότερης) τηλεφωνικής χρέωσης με στόχο να διεκδικήσουν κάποιο έπαθλο ή δώρο ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι εφικτή η τηλεφωνική επικοινωνία.
Ο Αρειος Πάγος, διευρύνοντας τη νομολογία του στα ζητήματα της απάτης, δέχτηκε ότι διαπράττεται το συγκεκριμένο αδίκημα, όταν το κοινό δεν γνωρίζει ότι δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τον παρουσιαστή του τηλεπαιχνιδιού. Κρίσιμο στοιχείο για το ανώτατο δικαστήριο είναι το γεγονός ότι οι τηλεθεατές χρεώνονται για την αναμονή τους επί σημαντικό διάστημα, με αποτέλεσμα να υφίστανται περιουσιακή βλάβη.
Καθοριστικός είναι φυσικά και ο παράγοντας του δόλου, οπότε μπορεί να τιμωρηθούν ποινικά όχι μόνο ο παραγωγός και δημιουργός του παιχνιδιού αλλά και οι υπεύθυνοι κάθε άλλης εταιρείας που συμμετείχαν στην προώθηση του παιχνιδιού. Το ποινικό τμήμα ΑΠ απέρριψε αίτηση αναίρεσης τριών κατηγορουμένων και επικύρωσε την καταδίκη του Βασ. Χρηστίδη (σε 2ετή φυλάκιση την οποία εξαγόρασε) και δύο συνεργάτιδών του (σε 15μηνη φυλάκιση με αναστολή η καθεμία) για ένα τηλεπαιχνίδι που παρουσιαζόταν σε περιφερειακούς σταθμούς στη Β. Ελλάδα.
Σ’ αυτό οι τηλεθεατές έπρεπε να βρουν τις διαφορές ανάμεσα σε δύο φωτογραφίες, για να κερδίσουν κάποιο ποσό, που αυξανόταν όσο οι τηλεθεατές έδιναν λάθος απαντήσεις.
Οι διαφορές ήταν εύκολα διακριτές και όσοι τηλεφωνούσαν περίμεναν σε γραμμή προτεραιότητας ακούγοντας ταυτόχρονα τη συνομιλία του παρουσιαστή με άλλο παίχτη.
Αυτό όμως που συνήθως γινόταν ήταν ότι ο συγκεκριμένος παίκτης, κατόπιν σχετικής συνεννόησης με τους κατηγορουμένους, έδινε σκόπιμα λάθος απαντήσεις, με συνέπεια να ανεβαίνει το ποσό του επάθλου και να τηλεφωνούν όλο και περισσότεροι που έμπαιναν σε αναμονή επί 15’ χωρίς να μπορούν να συνομιλήσουν.
Από την εφημερίδα “Έθνος”
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ