Μιχάλης Σαράντης: Τα πρώτα λόγια που είπε όταν αντίκρυσε πρώτη φορά την κόρη του

Μπαμπάς έγινε για πρώτη φορά πριν δυο μήνες ο ταλαντούχος ηθοποιός Μιχάλης Σαράντης καθώς η σύντροφός του και επίσης ηθοποιός Μαίρη Μηνά έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι.

Στη συνέντευξη που παραχώρησε ο Μιχάλης Σαράντης στο περιοδικό ΟΚ! και τον Γιώργο Πράσινο, αναφέρεται στο πόσο έχει αλλάξει η ζωή του από τη μέρα που γεννήθηκε η κόρη τους, τα όσα βίωσε κατά τον τοκετό μιας και ήταν παρών ενώ αποκαλύπτει και την πρώτη αντίδραση που είχε όταν αντίκρυσε για πρώτη φορά την κόρη του.

Με τη σύντροφό σου Μαίρη Μηνά γίνατε γονείς τον Σεπτέμβριο, η κόρη σας είναι μόλις 2 μηνών. Πόσες μέρες έχετε να κοιμηθείτε;

Κοιμόμαστε πολύ λιγότερο από ό,τι πριν και μόνο όταν θέλει εκείνη. Ψάχνουμε ευκαιρία μόλις κοιμηθεί να ξαπλώσουμε κι εμείς. Φυσικά, η Μαίρη κοιμάται πολύ λιγότερο από μένα – η ίδια είναι ο πραγματικός ήρωας.

Ήσουν παρών στο χειρουργείο την ώρα του τοκετού;

Ήμουν μέσα και μπορώ να πω ότι όλη η διαδικασία είναι πανέμορφη και ζόρικη. Εκείνες τις στιγμές οι γυναίκες μετατρέπονται σε μικρά ζωάκια που έρχονται σε απόλυτη επαφή με τη φύση και την ωμότητα της ζωής, τη δύναμη και την υπομονή. Βίωσα την κάθε στιγμή της εγκυμοσύνης και της γέννας δίπλα στη γυναίκα μου με πολλή ζεστασιά. Προσπαθούσα να είμαι ψύχραιμος –ή, τουλάχιστον, να δείχνω– για να μην αποσπώ την προσοχή από εκεί που έπρεπε. Η Μαίρη μου τα πήγε και εξακολουθεί να τα πηγαίνει περίφημα.

Ποια ήταν η πρώτη σκέψη όταν κράτησες αγκαλιά την κόρη σας;

Είναι πολύ έντονα τα συναισθήματα. Τελευταία στιγμή αποφασίστηκε η καισαρική, οπότε είδα την κόρη μου στο δωμάτιο υποδοχής λίγο μετά από όταν ήρθε στη ζωή. Άνοιξε μια πορτούλα και μια μαία μού είπε «κύριε Σαράντη, ελάτε να γνωρίσετε την κόρη σας». Ούτε που θυμάμαι τι είπα ή τι σκέφτηκα, είναι από εκείνες τις στιγμές που νιώθεις πως η ζωή σε ξεπερνά. Φωτίστηκε όλη μου η ύπαρξη από το φως της, ένιωσα τον Θεό πιο κοντά από ποτέ. Πήγα με πολλή συστολή και νομίζω ότι της είπα «γεια σου, είμαι ο μπαμπάς σου!».

Τη χάιδεψα με πολύ φόβο γιατί την ένιωθα εύθραυστη, αλλά σιγά σιγά συνηθίζεις, την παίρνεις αγκαλιά πιο θαρρετά και αρχίζεις ένα ταξίδι που δεν θέλεις να τελειώσει. Από την πρώτη μέρα που θα πάτε μαζί σπίτι, αναλαμβάνεις χωρίς βοήθεια πολύ πρακτικά πράγματα, οπότε είτε φοβάσαι είτε όχι, πρέπει να τα κάνεις.