Μπέζος για τις καταγγελίες: “Ήξερα για την Τζένη Μπότση. Την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους τη ρώτησα τώρα”

Με αφορμή τις καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση, σεξουαλική παρενόχληση και λεκτική ή ψυχολογική βία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ο Γιάννης Μπέζος μίλησε σχετικά στον ραδιοφωνικό σταθμό Θέμα 104,6 και τον Νίκο Θρασυβούλου.

«Είμαι πολύ στεναχωρημένος με τις ανοησίες και τα απίστευτα πράγματα που ζούμε τον τελευταίο καιρό. Η θεατρική εκπαίδευση, που είναι το Άλφα και το Ωμέγα από εκεί ξεκινούν όλα, είναι ένα μεγάλο ζητούμενο. Έχει πολύ μεγάλα προβλήματα. Δεν είναι ουσιαστική εκπαίδευση, είναι μια φάμπρικα, η οποία έχει στηθεί για να υπάρχουν οι σχολές, για να πληρώνουν τα παιδιά. Και αυτό έχει σαν συνέπεια να βγαίνουν σωρηδόν άνθρωποι που πολλοί είναι έτοιμοι για όλα.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνεις πρόβα: η πίεση έχει να κάνει αλλά αυτό που πρέπει να μαθαίνουν οι ηθοποιοί είναι να μάθουν να πιέζουν τον εαυτό τους όχι να τους πιέζει ο άλλος λες και είναι σε καταναγκαστικά έργα. Η δική μας δουλειά γίνεται με προορισμό την ευρύτερη χαρά. Δεν έχουμε αποτέλεσμα όταν συμπεριφερόμαστε με αυτόν τον τρόπο. Υπάρχει κάποιος που διευθύνει την πρόβα, φυσικό είναι να πει και μία κουβέντα παραπάνω αλλά από εκεί και πέρα μέχρι να φτάσουν σε σημεία να πλακώνονται, να βρίζονται ή να μιλάμε εξευτελιστικά στον άλλο, απέχει πάρα πολύ.

Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα αυτά που ζούμε σήμερα, όσο περίεργο και αν φαίνεται. Άνθρωποι απίθανοι έχουν βγει στη δουλειά, ανόητοι, άσχετοι οι οποίοι είναι έτοιμοι για τα πάντα. Και μετά καταλήγουν, εφόσον αποκτήσουν και μια δύναμη να συμπεριφέρονται με ένα τρόπο.

Το σωματείο, πρέπει να έχει έναν ελεγκτικό μηχανισμό, να μη γίνεται απλώς σκορποχώρι αλλά και το σωματείο τόσα χρόνια ήταν σε ύφεση. Το σωματείο έχει την τάση να κάνει απεργίες συνέχεια για να συμπαρασταθεί σε κάποιους. Τώρα είναι μια ευκαιρία να συμπαρασταθεί ουσιαστικά. Δεν προστατεύουν μόνο τα εργασιακά δικαιώματα είναι και η τιμή των ανθρώπων. Θα αφήσουμε τα νέα παιδιά βορά στον καθέναν;

Το ξεκίνημα είναι η Μπεκατώρου. Το κάνει η κυρία Μπεκατώρου που είναι μια ολυμπιονίκης … διότι εάν έβγαινε μια αθλήτρια που δεν ήταν, μια απλή αθλήτρια δηλαδή, δεν θα δίναμε τόση σημασία, άρα πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας όλοι μας. Το ότι αγκαλιάζεται αυτή η κίνηση από την ΠτΔ είναι πολύ σημαντικό, που σημαίνει ότι παίρνει και μία επισημότητα.

Δεν έχει σημασία αν ορισμένα έχουν παραγραφεί, μέσα μας δεν παραγράφεται τίποτα. Και μέσα στις γυναίκες αυτές δεν παραγράφεται τίποτα. Και το θέμα παραγραφής πρέπει να το ξαναδεί η πολιτεία. Δηλαδή, κάνει ο καθένας ό,τι θέλει και μετά από 15 χρόνια παραγράφεται; Βοήθησε το κλίμα της πανδημίας να βγουν αυτά, αλλά το πρώτο έναυσμα ήταν η καταγγελία Μπεκατώρου.

Ξεκαθάρισμα θα γίνει εκ των πραγμάτων. Κάποια άτομα δεν θα εμφανιστούν για κάποιο διάστημα. Έχουν και οι παραγωγοί μεγάλη ευθύνη, πρέπει να παρακολουθούν τι γίνεται στις δουλειές τους. Θα γίνει ξεκαθάρισμα και θέλω να πιστεύω ότι δεν θα επανέλθουμε στα ίδια και εάν δεν λυθεί το θέμα της θεατρικής εκπαίδευσης, θα έχουμε πάλι τα ίδια προβλήματα. Σε κάποια χρόνια θα έχουμε πάλι τα ίδια προβλήματα.

Διάβασε επίσης: Γιάννης Μπέζος: “Συζητούσα τις προάλλες με την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους και μου έλεγε…”

Αυτά δεν τα ήξερα. Την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους την ρώτησα τώρα. Τέτοιο πράγμα δεν είχε πέσει στην αντίληψη μου ποτέ. Όσο δούλευα με κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι κατηγορούνται δεν είχα κάτι τέτοιο. Βέβαια υπήρχε μια συμπεριφορά, μπορεί να ήταν έντονη φραστική, ξέρεις πάνω στην πρόβα, φωνές, φασαρίες, καυγάδες και τα λοιπά αλλά αυτά τα πράγματα πρώτη φορά τα άκουσα. Αυτά που ακούω “με έκλεισε στο καμαρίνι μου έκανε αυτό, με απείλησε, με πήρε τηλέφωνο και τα λοιπά” εγώ δεν τα ήξερα, το ομολογώ».

Αναφορικά, με την Τζένη Μπότση, ο Γιάννης Μπέζος εξομολογήθηκε πως: «τα ήξερα αυτά, είχαμε μιλήσει πριν από καιρό. Να σου πω ένα αστείο. Η Ναταλία ρώτησε την κόρη μας, εσένα δεν σε παρενόχλησε κανείς; Και λέει όχι γιατί φοβούνται τον πατέρα μου γι’ αυτό. Και ενδεχομένως να έχει δίκιο, ξέρεις πως λειτουργούν τα πράγματα. Είναι κάποιοι σκηνοθέτες, αμφιβόλου ποιότητας, οι οποίοι αυτοχρήζονται σκηνοθέτες και πουλάνε μούρη, και τα παιδιά είναι έτοιμα να πάνε παντού. Αυτά πρέπει να τελειώνουν».