Μυρτώ Αλικάκη: Όσα άλλαξε στη ζωή της η μητρότητα και η σχέση με τον Πέτρο Λαγούτη μετά το διαζύγιο!

Οδηγεί μηχανάκι, δηλώνει «για πάντα αγοροκόριτσο», βγαίνει μόνη της τα βράδια για ποτό ή σινεμά και αναιρεί όσα πίστευες για τις ωραίες γυναίκες μέχρι σήμερα. H Μυρτώ Αλικάκη που αγαπήσαμε στην τηλεόραση και λατρέψαμε στο θέατρο μιλάει στο People σε… πρώτο ενικό.

«Γεννήθηκα στο Παρίσι κι έμεινα εκεί μέχρι τα 3 μου. Οι γονείς μου πήγαν στη Γαλλία για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Είμαι μοναχοπαίδι, αλλά δεν έχω καμία σχέση με αυτό που λέμε “κακομαθημένο”. Έμαθα από νωρίς να φροντίζω τον εαυτό μου κι αυτό επιθυμώ να μάθω και στα παιδιά μου. Δεν θέλω να μεγαλώνω δύο αγόρια που δεν ξέρουν να τηγανίσουν ένα αυγό… Και οι δύο μου γονείς δούλευαν. Με θυμάμαι να γυρνώ μόνη από το σχολείο με το κλειδάκι μου στα χέρια. Στο σπίτι έκανα όλες τις δουλειές: Μαγείρευα, σιδέρωνα, πήγαινα στο σούπερ μάρκετ. Με δυο λόγια, έμαθα να αυτοεξυπηρετούμαι από αρκετά μικρή ηλικία».

«Μεγάλωσα με γαλλικά και… φλογέρα»

«Φοίτησα σε γαλλικό σχολείο και αργότερα σπούδασα Γαλλική Φιλολογία. Μεγάλωσα με γαλλικά και, αντί για πιάνο, μάθαινα φλογέρα. Στο Δημοτικό ξεκίνησα το μπαλέτο, την ενόργανη και τη ρυθμική γυμναστική χάρη σε μια πολύ αγαπημένη μου θεία που είχε γυμναστήριο και ήταν παράλληλα προπονήτρια της Εθνικής Ομάδας Ενόργανης Γυμναστικής. Αυτή η θεία με μύησε σε έναν πιο αθλητικό τρόπο ζωής, τον οποίο τηρώ μέχρι σήμερα. Ίσως γι’ αυτό λένε κάποιοι ότι έχω γυμνασμένο κορμί. Το σώμα θυμάται, ισχύει αυτό. Φροντίζω όμως κι εγώ καθημερινά να γυμνάζομαι τουλάχιστον μισή ώρα στο σπίτι, διότι τα γυμναστήρια απαιτούν και ελεύθερο χρόνο. Από την άλλη, αθλήτρια δεν θα μπορούσα να γίνω ποτέ στη ζωή μου, γιατί είμαι λίγο καλοπερασάκιας. Με φαντάζεσαι να κάνω πηδήματα στο δίζυγο και ανάποδες ρόδες στις δοκούς; Ποτέ!».

«Άργησα να ανακαλύψω τη θηλυκή μου πλευρά…»

«Ανέκαθεν ήμουν αγοροκόριτσο. Μπορεί να με βλέπεις πλέον στον δρόμο λιγάκι πιο θηλυκά και προσεκτικά ντυμένη, αλλά όλο αυτό ήρθε αργά στη ζωή μου. Τη θηλυκή μου πλευρά άργησα να την ανακαλύψω, αλλά τώρα, ναι, την ευχαριστιέμαι. Και χωρίς ξόδεμα χρόνου: Ντύνομαι – βάφομαι μέσα σε πέντε λεπτά! Διατηρώ αναλλοίωτα, βέβαια, κάποια χαρακτηριστικά που ακόμη θεωρούνται κάπως πιο αντρικά, όπως τόλμη και θάρρος. Σιχαίνομαι αυτά τα νιαουρίσματα και τα “γυναικουλίστικα” πράγματα. Υποβιβάζουν τη γυναίκα, που, κακά τα ψέματα, είναι το πιο δυνατό φύλο και προικισμένη από τη φύση να γίνεται μάνα. Η μητρότητα σου δίνει απίστευτη δύναμη να αντεπεξέλθεις στα πάντα. Από την άλλη, η κλισέ φράση “Ο άντρας της ζωής μου είμαι εγώ” είναι χιλιόμετρα μακριά από εμένα. Οι γυναίκες έχουμε ανάγκη τους άντρες. Όπως και οι άντρες τις γυναίκες, και δεν αναφέρομαι μόνο στο σεξουαλικό κομμάτι, γιατί μπορεί ένας άνθρωπος να είναι ομοφυλόφιλος, έτσι;».

«Είχα αρκετές ενοχές ως μητέρα…»

«Έχω δύο αγόρια, 17 και 13,5 χρόνων. Αν είχα και ένα κορίτσι, θα ήθελα να κάνει χορό, να οδηγεί μηχανάκι και να είναι αγοροκόριτσο. Αλλά έχω δύο αγόρια και είναι όλα λυμένα. Δεν μπορώ να πω ότι αντιμετωπίζω ιδιαίτερες δυσκολίες στο μεγάλωμά τους, παρότι βρίσκονται στην εφηβεία. Νιώθω ότι έχω δύο φωτεινά παιδιά. Δεν ρέπουν προς μαυρίλες, καταστροφές και τέτοια πράγματα, άρα νιώθω ήσυχη μέσα μου. Παλαιότερα, είχα αρκετές ενοχές ως μητέρα κάθε φορά που έλειπα λόγω δουλειάς. Από την άλλη, έπρεπε να δουλέψω. Τους έλεγα την αλήθεια και έδειχναν να καταλαβαίνουν “Παιδιά, διανύουμε μια δύσκολη εποχή κι, αν έχουμε δουλειά, θα μπορούμε και να σας ζήσουμε”».

«Τα έχω βρει με τον εαυτό μου…»

«Σήμερα, στα 47 μου, νιώθω καλύτερα από όταν ήμουν 25. Το πρώτο πράγμα που με φέρνει κοντά στην ευτυχία είναι η ψυχική ηρεμία – και είναι πιο σημαντικό από την εξωτερική εμφάνιση και τα νιάτα. Έχω πολλά χρόνια τώρα που τα έχω βρει καλά με τον εαυτό μου. Νιώθω ακόμη νέα και γεμάτη ενέργεια. Η ιδέα του να γεράσω με απωθεί. Όχι γιατί φτάνεις ένα βήμα πιο κοντά στον θάνατο –έχω συμβιβαστεί μαζί του–, αλλά για την αίσθηση του να μην μπορείς να κάνεις αυτά που λαχταρά η ψυχή σου, να σε καταβάλλει η κούραση, να μην έχεις ευλυγισία, να μη χτυπά συχνά το τηλέφωνο για δουλειά. Βέβαια, φαντάζομαι ότι η φύση προνοεί για τα πάντα και μάλλον τώρα συζητάμε με άνεση για όλα αυτά γιατί νιώθω ακόμη νέα – και δεν εννοώ με την έννοια της παιδούλας, φυσικά. Για το αύριο κάνω συγκεκριμένα όνειρα: Να είναι καλά τα παιδιά μου, να δω εγγόνια και να μεγαλώνω όμορφα, χωρίς κακές αρρώστιες που ταλαιπωρούν τους δικούς σου ανθρώπους και εσένα. Φρικάρω με αυτά…».

«Η σχέση μου με τον Πέτρο μετά το διαζύγιο…»

«Με τον Πέτρο Λαγούτη συνεργαζόμαστε συχνά. Έχουμε κάνει πολλά πράγματα μαζί: ταινίες, παραστάσεις, γυρίσματα. Φέτος θα βρισκόμαστε στη νέα σειρά των Ανδρέα Γεωργίου και Κούλλη Νικολάου, Αστέρια στην Άμμο, στον Αlpha Κύπρου. Μας πειράζουν καμιά φορά ότι βρισκόμαστε συχνότερα τώρα, πάρα όταν ήμασταν παντρεμένοι. Η αλήθεια είναι ότι βρισκόμαστε καθημερινά, γιατί διατηρούμε μια πολύ κοντινή σχέση και επαφή λόγω παιδιών. Είναι μύθος ότι η γυναίκα βιώνει πιο δύσκολα ένα διαζύγιο από ό,τι ο άντρας. Όταν υπάρχουν στη μέση παιδιά, είναι το ίδιο δύσκολο και για τους δύο».