Μυρτώ Αλικάκη – Πέτρος Λαγούτης: Με τον γιο τους στο θέατρο! [pics]

Μπορεί οι δρόμοι τους να χώρισαν όσον αφορά την προσωπική τους ζωή αλλά παραμένουν κοντά ο ένας στον άλλο και έχουν τις καλύτερες σχέσεις! Ο λόγος για την Μυρτώ Αλικάκη και τον Πέτρο Λαγούτη που ναι μεν έχουν χωρίσει αλλά μεγαλώνουν μαζί τους δυο γιους τους!

Το πρώην ζευγάρι είναι αφοσιωμένο στο μεγάλωμα των δυο γιων τους. Η Μυρτώ που φέτος πρωταγωνιστεί στη σειρά του Ant1 Tαμάμ, βρέθηκε χθες στην πρεμιέρα της φίλης της Μαρίας Σολωμού που μαζί με τον Δημήτρη Κουρούμπαλη παίζουν στο θέατρι Ιλίσια Βολανάκη την παράσταση “‘Ενας σκύλος που τον λένε Φρίκη”. Δεν ήταν όμως μόνη της! Μαζί της ήταν ο Πέτρος Λαγούτης και ο μεγάλος τους γιος Δημήτρης!

Η Μυρτώ σε παλιά της συνέντευξη στο περιοδικό PEOPLE, έχει εξηγήσει τους λόγους που χώρισε με τον Πέτρο: “Η καθημερινότητα είναι ένα ζήτημα. Αλλά απλά και πρακτικά αν το δεις, είναι πολύ δύσκολο δυο άνθρωποι να είναι μαζί κάθε μέρα για όλη τους τη ζωή με ισορροπημένο τρόπο. Έχεις ανάγκες που δεν μπορεί να σου τις καλύψει ο άλλος και δεν μιλάω για το ερωτικό κομμάτι, αλλά για άλλα πράγματα, όπως, για παράδειγμα, ότι ο ένας μπορεί να εξελίσσεται και ο άλλος να μένει πίσω. Πρέπει να τα έχεις πολύ καλά με τον εαυτό σου για να είσαι με κάποιον καλά επί χρόνια, είναι μια πολύ δύσκολη εξίσωση. Υπάρχουν πολλοί που το καταφέρνουν να χωρίσουν και να είναι καλύτερα από ό,τι ήταν πριν. Εμείς χωρίσαμε γιατί κανείς μας δεν ήταν καλά. Από την ώρα που γλιτώσαμε από αυτό σταδιακά βρήκαμε έναν άλλο τρόπο να είμαστε μαζί γονείς και σύντροφοι με έναν τρόπο. Δηλαδή, θα συμβεί κάτι του Πέτρου και εγώ δεν θα τρέξω; Ή το αντίστροφο; Είμαστε μια οικογένεια. Το ότι δεν ζούμε στο ίδιο σπίτι δεν σημαίνει κάτι. Ξέρω πολύ λίγα ζευγάρια που ζουν στο ίδιο σπίτι και είναι ευτυχισμένα και τους βγάζω το καπέλο». Ο Πέτρος όμως πώς είναι σαν μπαμπάς; «Είναι πολύ τρυφερός και με βοηθάει πολύ, παρόλο που δεν είμαστε μαζί. Έχουμε μια ανθρώπινη, ωραία σχέση μεταξύ μας και αυτό ανακουφίζει τα παιδιά. Και οι δύο τα ακούμε, δεν τα κρίνουμε, δεν τους κατευθύνουμε εκεί που θέλουμε εμείς. Δεν νιώθουν δηλαδή ότι έχουν απέναντί τους έναν εχθρό”.