Ν. Παλαιτσάκη στο ”Μίλα”: Παντρεύτηκα για να ξεφύγω από την κυριαρχία της μητέρας μου!

Η Νανά Παλαιτσάκη βρέθηκε σήμερα στην εκπομπή ”Μίλα” και μίλησε στην Τατιάνα, την Sunny και την Μαρία για τα παιδικά της χρόνια, τις δυσκολίες που πέρασε εξαιτίας της μητέρας της, τον πόνο που της προκάλεσε ο χαμός του πατέρα της και το βιβλίο που έγραψε και την συμφιλίωσε μαζί τους.

”Η ευτυχία δεν είναι δικαίωμα αλλά υποχρέωση του καθένα μας. Εγώ λοιπόν έκανα μια διαδρομή, βρήκα τις τεχνικές και θεώρησα ότι θα ήταν εγωιστικό να το κρατήσω για μένα…

Μεγάλωσα νομίζοντας ότι δεν είμαι ποτέ αρκετή. Άρχισα να νιώθω πως πρέπει να είμαι αρκετή για όλους -για τον δάσκαλο, για τη μάνα, για τον φίλο, για τον εργοδότη, για το σύζυγο κλπ. Κάποια στιγμή καταρρέεις, απολογείσαι, νιώθεις ενοχή… Εκεί ζητάς βοήθεια. Αν δεν το κάνεις θα έχεις κατάθλιψη…

Το βιβλίο αυτό το αφιερώνω στους γονείς μου, διότι, αν δεν υπήρχαν εκείνοι δεν θα είχα κάνει εγώ αυτά που έχω κάνει σήμερα. Έγραψα για αυτούς και νομίζω ότι έτσι τους απελευθερώνω. Δύο καταπληκτικοί άνθρωποι, που εγκλωβίστηκαν στις υποψίες τους, τις οποίες δεν επιχείρησαν ποτέ ή δεν πρόλαβαν να λύσουν.

Η μητέρα μου, μου αποκάλυψε στην εφηβεία πως ο μπαμπάς είχε κάποτε πτώση με αλεξίπτωτο και του είχε πει ο γιατρός ότι δεν θα μπορεί να κάνει παιδιά. Ο μπαμπάς μου λοιπόν -που ήταν λοκατζής- πιστεύει τον γιατρό, χωρίς να το ψάξει… Πέντε μέρες μετά τη γέννησή μου ο πατέρας μου χτυπάει σε τροχαίο. Η ιστορία λοιπόν, των υπόλοιπων χρόνων κυριαρχείται για μένα από το απόλυτο πένθος. Και άρχισα να νιώθω ότι το πένθος είναι μια οικεία κατάσταση.

Η μητέρα μου τότε ήταν 5 ημερών λεχώνα, ήταν 24 χρονών και δεν μπορούσε να το διαχειριστεί… Από τη μία πλευρά, το θέμα της απιστίας δεν επιβεβαιώνεται ούτε ήθελα εγώ να κάνω τον Κλουζώ για να μάθω -την ημέρα του τροχαίου ο πατέρας της βρισκόταν στο αυτοκίνητο με μια ξαδέρφη της μητέρας της-. Το θέμα είναι τι πίστευε εκείνη. Όταν πιστεύουμε κάτι μεγαλώνουμε το παιδί μας με αυτό. Και λειτούργησε στη ζωή της ως μια απατημένη γυναίκα…

Εγώ λοιπόν, εκπαιδεύομαι από τη μητέρα μου να είμαι πεζοναύτης (σ.σ. μεγάλωσε με μια τελειομανία, να είναι σε όλα σούπερ, κάτω όμως από έντονη πίεση και κριτική)… Ζούσα μέσα από τη μητέρα μου. Μεταφορικά ήταν το τρίτο πρόσωπο στη σχέση μου. Παντρεύτηκα μικρή για να ξεφύγω από την κυριαρχία της. Για να με αποδεχτεί η μητέρα μου προσπαθούσα να μοιάσω στον πατέρα μου…

Εάν δεν πεθάνουμε δεν μπορούμε να ξαναγεννηθούμε. Με το βιβλίο ήθελα να δώσω στον κόσμο την αφορμή να σκεφτεί ότι μέσα από οριστικές ρήξεις, φτάνεις στη λύτρωση.

Όταν αποφάσισα ότι ο κόσμος της τηλεόρασης δεν μου κάνει κι έκλεισα αυτόν τον κύκλο συνειδητοποιημένα γιατί ένιωθα ότι αυτό με απαξιώνει, πήγα για πρώτη φορά σε ψυχολόγο -ένα χρόνο πριν. Μέσα σε 8 μήνες έγραψα το βιβλίο…

Όσες φορές κάνεις αναγωγή στο παρελθόν, σκοτώνεις τον εαυτό σου… Αγάπησα τη μητέρα μου και συμφιλιώθηκα με όλη αυτή την ιστορία γράφοντας για εκείνη…”

Δες το βίντεο: