Η Νάταλι Πόρτμαν (Natalie Portman) εμφανίστηκε να μετανιώνει που υποστήριξε τον Ρομάν Πολάνσκι και να τρέφει πολύ λίγη συμπάθεια για τον Γούντι Άλεν υπό το φως των κινημάτων Time’s Up και #MeToo κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης.
«Μετανιώνω πολύ» δήλωσε η 36χρονη Νάταλι Πόρτμαν στο BuzzFeed για την απόφασή της να υπογράψει ψήφισμα του 2009 με αίτημα την αποφυλάκιση του Πολάνσκι, όταν ήταν προφυλακισμένος στην Ελβετία για την υπόθεση βιασμού της 13χρονης Σαμάνθα Γκέινερ το 1977.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Φέρω ευθύνη επειδή δεν το σκέφτηκα αρκετά» είπε η πρωταγωνίστρια της ταινίας «Annihilation». «Κάποιος που σεβόμουν μου το έδωσε και είπε: “Εγώ το υπέγραψα αυτό. Θα ήθελες και εσύ;”. Και απάντησα: “Σίγουρα”».
«Ήταν λάθος. Αυτό που νιώθω ότι κέρδισα με την κίνηση αυτή είναι η κατανόηση ανθρώπων που έχουν κάνει λάθη. Ζήσαμε σε έναν διαφορετικό κόσμο και αυτό δεν δικαιολογεί τίποτα. Αλλά μπορείτε να ανοίξετε τα μάτια σας και να αλλάξετε εντελώς τον τρόπο που θέλετε να ζήσετε. Τα μάτια μου δεν ήταν ανοιχτά» ανέφερε η Νάταλι Πόρτμαν.
Η Ισραηλινο-Αμερικανίδα ηθοποιός εξέφρασε επίσης την υποστήριξή της στην Ντίλαν Φάροου, η οποία κατηγόρησε τον θετό πατέρα της, Γούντι Άλεν ότι της επιτέθηκε σεξουαλικά, όταν ήταν παιδί.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Νομίζω ότι υπάρχει μια άμεση σύνδεση μεταξύ τού να πιστεύεις τις γυναίκες για τις δικές τους εμπειρίες και να επιτρέπεις στις γυναίκες να είναι ειδικές όσον αφορά τη δική τους εμπειρία και τού να ακούγεται η φωνή κάθε γυναίκας» ανέφερε.
«Είτε μιλούν κάποιες για τη δουλειά τους και δεν ακούγονται, είτε κάποιες μιλάνε για την προσωπική τους εμπειρία επίθεσης και τις απαντούν ότι “δεν ξέρουν τι λένε” νομίζω ότι αυτά συνδέονται άμεσα. Φυσικά, γνωρίζω την εμπειρία κάποιας; Όχι. Αλλά θα αμφέβαλα για έναν άνθρωπο που θα έλεγε: “Κάποιος με μαχαίρωσε;”. Ποτέ… Γνωρίζουμε ότι οι γυναίκες συστηματικά δεν ακούγονται. Ότι τα θύματα σεξουαλικών επιθέσεων συστηματικά δεν ακούγονται», τόνισε.
Όταν ρωτήθηκε αν πιστεύει ότι ήρθε η ώρα να τερματιστεί η σκηνοθετική καριέρα του Άλεν, η Πόρτμαν, η οποία πρωταγωνίστησε στην ταινία του 1996 του Νεοϋρκέζου σκηνοθέτη «Everyone Says I Love You» μίλησε γενικότερα.
«Δεν νομίζω ότι πρέπει να είναι αυτή η συζήτηση» είπε προσθέτοντας: «Ας μην μιλήσουμε για το τέλος της καριέρας ενός ανθρώπου. Ας μιλήσουμε για το τεράστιο καλλιτεχνικό θησαυρό που έχουμε χάσει, επειδή δεν δώσαμε στις γυναίκες, στους ανθρώπους άλλου χρώματος, στα άτομα με αναπηρίες και στην κοινότητα LGBTQ+ ευκαιρίες – ας μιλήσουμε για αυτή την απώλεια για όλους μας στην τέχνη. Ας μιλήσουμε γι αυτό το τεράστιο κενό στον πολιτισμό μας. Δεν θέλω να μιλήσω για το “Δεν είναι λυπηρό το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος που έκανε 500 ταινίες δεν μπορεί πλέον να κάνει ταινίες;”. Δεν είμαι εγώ που θα αποφασίσω. Και δεν είμαι εγώ που θα αναστατωθώ» εκτίμησε.
Πηγή: ΑΠΕ-ΑΜΠΕ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ